Inwijding – Veronica Roth

Wat doe je als je op je zestiende de keuze moet maken die zal bepalen hoe de rest van je leven eruit zal zien? Die kan betekenen dat je je familie moet achterlaten en die alles wat je ooit hebt geleerd op de kop zet? In een toekomstig Chicago is de samenleving verdeeld in vijf facties die ieder een bepaalde deugd in het vaandel hebben. In Zelfverloochening meent men dat egoïsme de mens noodlottig is geworden en stimuleert men zelfopoffering. De leden van Eruditie denken dat juist door kennisvergaring de mens de ware weg zal vinden. Zij die Vriendschap voorop stellen, hopen dat de wereld door onderlinge empathie een betere plek zal worden. In Oprechtheid staat de waarheid voorop en worden leugens geweerd. Bij Onverschrokkenheid ten slotte meent men dat je vooral moedig moet zijn.

Keuzes
Beatrice Prior is opgegroeid in Zelfverloochening. Haar hele leven is zij gewend geweest andermans behoeften voor die van zichzelf te laten gaan. Maar terwijl haar ouders en broer Caleb de perfecte Zelfloochenaars lijken, worstelt Beatrice al van jongs af aan met haar plek. Wanneer zij tijdens de keuzeceremonie geen eenduidige keuze krijgt voorgeschoteld, slaat zij niet de gebaande weg in en sluit ze zich bij Onverschrokkenheid aan. Daar vindt ze zichzelf opnieuw uit als de stoere ‘Tris’ en vecht ze in de initiatie die op de ceremonie volgt om een definitieve plek in de factie. Maar wat ze niet weet is dat haar afwijkende ceremonieuitslag grote gevolgen heeft, niet alleen voor zij zelf maar voor heel de samenleving. En wat moet ze doen als ze ook nog eens verliefd wordt op een bij vlagen onuitstaanbare jongen?

Dystopische toekomstroman
Sinds het succes van Suzanne Collins’ ‘De Hongerspelen’ is het dystopische YA-genre ‘hot’. De toekomstige samenlevingen lijken op de onze, maar zijn altijd extreem: de oorzaak van alle menselijke ellende leggen ze bij één of een paar (karakter)eigenschappen. In Delirium Amoris van Lauren Oliver is liefde een ziekte, in Uglies van Scott Westerfeld wordt lelijkheid uitgebannen, want als iedereen hetzelfde is, is iedereen gelukkig. Ook in Inwijding betreedt de lezer een samenleving waarin mensen menen door één eigenschap uit te vergroten de oplossing voor de problemen van de mensheid gevonden te hebben. Dat dit tot problemen leidt, is bijna een wetmatigheid. De wereld zit immers niet zo netjes in elkaar als de vijf facties ons willen doen geloven.

Spannend
Dit gegeven, met bekende plotingrediënten als een ceremonie, gevolgd door een gevaarlijke, competitieve initiatie, leiden tot een strak opgebouwde en spannende thriller. Tegelijkertijd geeft de ‘love-interest’ een romantisch tintje aan het verhaal, terwijl Tris’ ‘afwijking’ van de rest de lezer vragen doet stellen naar wat het betekent een buitenbeentje te zijn. De wereld die Roth creëert is een harde wereld en ze weet dit goed over te brengen. Je leeft mee met Tris en Four en hun vrienden, al blijven de minder sympathieke personages enigszins oppervlakkig, wat jammer is. Ook struikelde ik soms over de ‘technische’ kant van de wereld. Door een bepaald serum bij de jongeren in te spuiten worden zij aan een computer verbonden waarmee hun ‘angstlandschappen’ worden opgeroepen, maar hoe dat precies werkt, blijft onduidelijk. Het verhaal heeft geen echt einde, want het is het eerste deel in een trilogie. Maar dat ik verder wil lezen, is een ding dat zeker is. Ik geef Inwijding van Veronica Roth vier sterren.