Wie is er te vertrouwen?

Saffierblauw is het tweede deel in de edelstenentrilogie, en heeft niet voor niets in Duitsland de Bestes Buch Leserpreis – Kinder- und Jugendbuch gewonnen, want wat is dit een geweldig boek! Vaak zie je dat het eerste deel in een serie veel beter is dan de vervolgdelen, maar in de edelstenentrilogie worden de boeken alleen maar spannender en beter! Knap staaltje schrijfwerk van de auteur, want de boeken zitten verhaaltechnisch ook nog eens ingewikkeld in elkaar, gezien het tijdreizen.

Hoe gaat het verhaal verder?
Gwen en Gideons  reis door de tijd gaat verder, precies op het punt waar het in Robijnrood geëindigd was, en dat was zo’n mooi moment! In Saffierblauw moeten de twee jonge tijdreizigers nog steeds het bloed van alle anderen met het tijdreisgen in de chronograaf verzamelen. Maar dat blijkt net als in Robijnrood bij een aantal niet zo gemakkelijk te gaan.
Daarnaast zit Gwen boordevol vragen en haar liefde voor Gideon groeit en hun band wordt geleidelijk sterker, maar Gwens liefde voor Gideon is ook twijfelachtig… want is hij wel te vertrouwen? Ook in dit deel gebeurt er ontzettend veel, zit de spanning er erg goed in en weet zelfs de lezer niet wie nu wel of geen goede bedoelingen heeft. In Smaragdgroen kan er werkelijk nog van alles gebeuren. En ik ben ervan overtuigd dat het een spetterend slotdeel zal worden.

Goed uitgewerkt
Een ding is zeker, Saffierblauw zit, net zoals Robijnrood, ontzettend goed in elkaar. Het is van elke pagina af te lezen dat Kerstin Gier veel tijd en energie in haar werk heeft gestoken. Tijdreizen is nu eenmaal een moeilijk onderwerp om over te schrijven, want je moet op zoveel dingen letten dat je al snel ‘gaten’ in het verhaal krijgt. Maar bij Kerstin Gier is dit absoluut niet het geval, alles klopt en alles klinkt logisch. En als je even denkt dat iets toch onlogisch is, of een gebeurtenis niet klopt, kom je er snel genoeg achter dat je het mis hebt.

Personages
Ook op de personages is niets aan te merken. Ze hebben allen een eigen karakter en geleidelijk leer je ze echt kennen, maar precies voldoende zodat je nog steeds je twijfels hebt over wie goed is en wie niet. Een van de personages die absoluut mijn favoriet is in Saffierblauw, is Xemerius, een waterspuwer. Om hem heb ik zo vaak hardop gelachen. Zijn uitspraken zijn geweldig en soms laat hij plots een plasje gaan. Werkelijk geniaal!

Ik geef Saffierblauw 5 welverdiende sterren, en als ik er meer zou kunnen geven zou ik het doen. Ongetwijfeld een aanrader en meer dan de moeite waard. Ik kan niet wachten tot Smaragdgroen er is.

Heb jij de serie al gelezen? Wie verdenk jij van verraad en kun je net als ik niet wachten op Smaragdgroen? Geef hieronder je reactie!

*In 2010 won Saphirblau in Duitsland de Bestes Buch Leserpreis Kinder- und Jugendbuch.