Bijzondere kinderen in een bijzonder verhaal

Jacob en zijn opa Abraham hebben altijd al een bijzondere band gehad. Vroeger vertelde Abraham zijn kleinzoon verhaaltjes over het weeshuis waarin hij is opgegroeid en liet hij geheimzinnige foto’s zien van de bijzondere kinderen die daar leefden. Kinderen die anders waren, die dingen konden die niemand anders kon. Jacob is gefascineerd door de verhalen van zijn opa, maar nu hij zestien is, gelooft hij er een stuk minder van. Hij doet de verhalen af als hersenspinsels van een gekke oude man met een oorlogstrauma. Totdat zijn opa op een gewelddadige en mysterieuze manier wordt vermoord.

Om het trauma van de dood van zijn opa te verwerken, reist Jacob naar de ruïne van het weeshuis, op een afgelegen eiland voor de kust van Wales. Daar ontdekt hij dat de verhaaltjes van zijn opa niet alleen maar verzinsels waren. Er was echt iets vreemds aan de hand met de kinderen uit het weeshuis en er was een goede reden om ze met zijn allen in één huis te laten leven, afgezonderd van de rest van de bevolking. Jacob ontdekt zelfs dat de kinderen nog leven, op een manier die hij nooit voor mogelijk had gehouden. Maar er dreigt nog steeds gevaar. De monsterlijke wezens die Jacobs grootvader hebben vermoord, zullen niet rusten voordat ze Jacob en alle bijzondere kinderen hebben gedood…

Gruwelijk en prachtig tegelijk
De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is een intrigerende mengelmoes van zo’n beetje alle genres die er bestaan. Het gaat over oorlog, anders zijn, volwassen worden en liefde, maar zit ook vol met fantasie, magie en horror. Het ene moment lees je een prachtig sprookje over een groep bijzondere kinderen op de mooiste plek ter wereld en het volgende moment lees je een duistere scène, over doden die tot leven komen en monsterlijke wezens met tentakels in hun mond. Het verhaal is gruwelijk en prachtig tegelijk. Soms een beetje luguber en creepy, maar soms ook lieflijk en mooi. Al met al is het een bijzondere combinatie, die je vanaf het begin vastgrijpt en niet meer loslaat.

Intrigerende foto’s
Het verhaal van Jacob en de bijzondere kinderen is bedacht rondom een aantal oude foto’s, die auteur Ransom Riggs heeft verzameld. Riggs zegt zelf dat alle foto’s in zijn boek authentiek zijn en, met uitzondering van een paar foto’s die minimale aanpassingen hebben ondergaan, onveranderd zijn gebleven. De paginagrote afbeeldingen zijn intrigerend en vullen het verhaal perfect aan. Als je het moeilijk vindt om je de bijzondere kinderen voor te stellen, dan hoef je alleen maar naar de foto’s te kijken. Ze zijn mysterieus, vreemd, luguber en doen soms de rillingen over je rug lopen. Daarbij zorgen ze ervoor dat het boek er goed en mooi vormgegeven uitziet. Een boek dat erg mooi staat in je boekenkast!

Anders dan anders
De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is een bijzonder boek. Het is anders dan andere verhalen en dat maakt het verhaal origineel. Het is fijn om eens niet over vampiers en weerwolven te lezen, maar over jongeren die vuur kunnen maken met hun handen, die onzichtbaar zijn, die bijen in hun lichaam hebben of die vastgebonden moeten worden omdat ze anders wegzweven. Ook de slechteriken zijn origineel: Schepsels met witte, doodse ogen en Hulsels die helemaal leeg zijn vanbinnen. Verder speelt Ransom Riggs met tijd en ruimte in zijn verhaal, maar daar ga ik niet te veel over vertellen want het is veel leuker om alles zelf te ontdekken.

Al met al is De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine een erg origineel en bijzonder boek. De afbeeldingen ondersteunen het verhaal perfect en zorgen ervoor dat de personages tot leven lijken te komen. Soms is het een beetje luguber, maar het verhaal is voornamelijk erg sprookjesachtig en zit perfect in elkaar. Ik ben erg benieuwd of Tim Burton dezelfde sfeer te pakken kan krijgen in zijn verfilming. Ik geef De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine vier en een halve ster.