Tien jaar lang hebben we mogen genieten van de heerlijke verfilmingen van de fenomenale Harry Potter reeks. Tien jaar lang zagen we de indrukwekkende acteerprestaties van Daniel Radcliffe, Rupert Grint en Emma Watson. Tien jaar lang bewonderden we de prachtige effecten, lachten we met de hilarische grapjes en werden we getroffen door het aangrijpende verhaal. Aan alle mooie liedjes komt een eind, maar daarom hoeft het nog geen vreselijk einde te zijn. Het eerste deel van Harry Potter and the Deathly Hallows doet je zelfs versteld staan!
Harry, Hermelien en Ron keren niet meer terug naar Zweinstein. In plaats daarvan beginnen ze aan hun meest riskante opdracht ooit: het opsporen van de overgebleven Gruzielementen waarin Voldemorts ziel is opgesplitst om zo deze meest duistere tovenaar ooit voor eens en voor altijd te vernietigen. Ondertussen is de tovenaarswereld in oorlog. Voldemort en zijn Dooddoeners nemen Zweinstein en het Ministerie van Toverkunst over en niemand is nog veilig. Voldemort zal niet stoppen voordat hij iedere tovenaar in handen krijgt, en zijn voornaamste doelwit is Harry Potter.
Anders dan de gebruikelijke “Zweinsteinfilms”
Dit zevende deel staat erg in contrast met de andere verhalen in de Harry Potter-reeks. Het is dan ook het eerste jaar dat Harry Potter met zijn trouwe vrienden niet teruggaat naar Zweinstein. Hoewel elke film duisterder werd, bereikt dit zijn absolute climax in het eerste deel van de Deathly Hallows. Je hebt niet meer het gevoel dat je naar een van de films uit de reeks kijkt, het lijken meer films die een beetje op zichzelf staan. Hierdoor besef je hoe serieus het allemaal geworden is. Er is niemand meer die Harry volledig kan beschermen en elk moment kan zijn laatste zijn. Ondertussen sterven verscheidene mensen rondom hem en hij kan niet anders dan zichzelf de schuld ervan geven. Als eerste zie je in de film de brutale marteling van een Zweinsteinlerares door Voldemort. Daarna krijg je een sterke openingsscène waarin Harry, Hermelien en Ron zich alle drie op een andere manier voorbereiden op hun reis. De hele film staat in het teken van afscheid nemen, en dit wordt erg mooi weergegeven.
Niet erg geschikt voor kinderen
De Harry Potter reeks is altijd een kinderboekenreeks geweest. De films zijn misschien op bepaalde momenten een beetje te eng voor kinderen, maar als ze af en toe wegkijken zijn ze nog steeds erg leuk om naar te kijken. Met deze film is dat naar mijn mening niet het geval. Harry Potter and the Deathly Hallows is een opeenvolging van spannende avonturen die je het kippenvel op het lijf geven. Zelfs een oud vrouwtje doet je bloed stollen. Zelf heb ik geen problemen met het spanningsgehalte van deze film, echt alles komt tot zijn hoogtepunt. Het verbaast me echter wel dat ze een kinderboekenreeks zo kunnen omvormen.
Intens
Dit is een erg sterke film die je ook tot het uiterste ervaart. De gevoelens van Harry, Ron en Hermelien lopen gewoon op je over. Terwijl de ene scène overloopt van de frustratie en ergernis, staat de andere stijf van emotie en verdriet. Toch is alles even intens. Je kermt mee met Hermelien wanneer ze gemarteld wordt. Je schreeuwt net als Harry wanneer hij zijn frustraties tegen over Ron niet te baas kan zijn. En de tranen vloeien over je wangen wanneer Dobby op een hartverscheurende manier sterft. Erg knap gedaan!
Harry Potter and the Deathly Hallows Part 1 is het begin van het einde. Deze verfilming heeft mijn hoge verwachtingen niet teleurgesteld. Hij is spannend, heftig en hartverwarmend en sluit af met een ongelofelijk goede cliffhanger. Wat zal Voldemort doen nu hij de Zegevlier in handen heeft? Ik ken deze film 4.5 sterren toe!
dobby is dood:cry::cry::cry::cry:
bedoel lievelings
ik moest ook inderdaad bijna huilen toen dobby dood ging eigenlijk gingen in de hele film leivelings personages van me dood (allemaal)