Indiana Jones in de lage landen

De veertienjarige Phoebe Peeters, haar beste vriendin Amanda en haar twee jaar oudere broer Michael zijn op vakantie in Egypte. Phoebe´s en Michaels vader is een handelaar in antieke objecten en heeft hen meegenomen op reis. Phoebe is altijd al gek geweest op archeologie en ziet haar kans schoon als ze wordt uitgenodigd bij een opgraving te komen helpen. De professor die de opgraving leidt is op zoek naar een wel heel bijzonder artefact, namelijk de Maansteen, een eeuwenoud kristal waar een duistere legende aan verbonden is. Maar als ze eenmaal op de opgraving zijn, gebeuren er wel heel vreemde dingen.

Avontuur!
De Maansteen begint rustig. Phoebe drijft rond in het zwembad van het hotel en denkt over hoe ze hier in Egypte is terechtgekomen. Ze uit haar grondige hekel aan haar etterige broer en vergelijkt zichzelf – de plank – met haar knappe vriendin op wie haar broer een oogje heeft. Maar voordat Veronique Marien goed en wel de hoofdpersonen heeft geïntroduceerd, stort ze hen in een avontuur dat misschien nog wel het beste te vergelijken is met de avonturen van Indiana Jones.

Sneltreinvaart
De gebeurtenissen buitelen over elkaar heen en dit zorgt ervoor dat de karakters van Phoebe, Amanda en Michael een beetje plat blijven. Er moet een hoop worden geïntroduceerd in het verhaal. Tijdens het bezoek aan de piramide van Rahsoet komt er een hele geschiedenisles voorbij, intussen stapelen de vreemde gebeurtenissen elkaar maar op. Een mummie raaf komt tot leven en achtervolgt de jongeren, de meisjes vinden een kikker in hun roomservice en een jongen komt zomaar de douche van Phoebe binnen lopen, terwijl zij er onder staat. En dan is er ook nog de mysterieuze Orde van Heqet die iets met dit alles te maken heeft.

Humor en spanning
Wanneer de drie jongeren eenmaal op de opgraving zijn, steeds dichter bij de Maansteen en haar geheim komen, en je als lezer gewend bent aan al die maffe gebeurtenissen die op je worden afgevuurd, komt het boek op dreef. Dat de drie hoofdpersonen zich niet echt ontwikkelen en vooral typetjes zijn – Amanda als de bimbo met brains, Michael de irritante broer die toch wel oké blijkt te zijn en Phoebe als de serieuze heldin – maakt eigenlijk niet zoveel uit. Marien zet ze met humor neer en ze zijn zeker echte personen.  Marien weet de spanning en vaart er ook goed in te houden en ze stelt absoluut niet teleur met haar Hollywood actie film-achtige ontknoping. Zoals ook op de kaft staat is De Maansteen vooral een ‘heerlijk avonturenverhaal om lekker aan één stuk door te lezen.’ Ik geef De Maansteen drie sterren.