Als je van schrijven houdt, heb je zeker onze schrijftips van de laatste weken gevolgd. Deze tips zullen je helpen om te beginnen en om je tijdens het schrijfproces nog een beetje te begeleiden. Maar het is tijd voor het echte werk. Want de beste manier om te leren schrijven, is al schrijvende!
Twee weken geleden kregen jullie tips op levensechte personages te creëren met enkel jullie fantasie. Ik hoop dat daaruit heel wat grappige, onvoorspelbare en vooral bijzondere personages uit zijn gekomen! In deze schrijfoefening gaan we twee belangrijke personages gebruiken. We gaan namelijk ons hoofdpersonage een brief laten schrijven naar zijn of haar antagonist.
Wat is een antagonist?
De antagonist is de tegenstander van jouw hoofdpersonage. Ieder groot verhaal heeft wel een antagonist. Denk aan Katniss die het moet opnemen tegen het Capitool en President Snow, Gwendolyn uit de Edelsteentrilogie tegen de Graaf van Saint Germain, Bella en Edward tegen Victoria en Meghan Chase tegen de IJzerkoning. De antagonist is eigenlijk net zo belangrijk als het hoofdpersonage, want zonder hem/haar zou er helemaal geen spanning in je verhaal zitten. Zij zijn degenen die zorgen voor het probleem waar het boek over gaat of degenen die het het hoofdpersonage in zijn of haar missie erg moeilijk maken.
Over naar de oefening!
Iedereen kan meedoen aan deze oefening! Ben je op dit moment een verhaal aan het schrijven? Goed zo! Gebruik je hoofdpersoon en zijn tegenstander. Heb je inspiratie maar ben je nog niet begonnen? Dan kan deze oefening net dat stapje in de richting zijn om over te gaan naar het echte schrijven. Gebruik de personages over wie je wilt schrijven. En houd je wel van schrijven maar ben je op dit moment niets concreets bezig? Kies dan jouw favoriete boek en gebruik de hoofdpersonages die je zelf zo leuk vindt.
Voor deze oefening heb je gewoon je eigen verbeelding en papier of een tekstverwerker nodig om je brief te schrijven. Je kunt je alle kanten uitgaan met deze brief.
Mogelijke onderwerpen:
- Je hoofdpersonage onthult de antagonist een geheim of iets erg persoonlijks.
- Het hoofdpersonage vertelt hoe zijn/haar leven eruit gezien zou hebben zonder de antagonist.
- Je hoofdpersonage probeert via een brief tot een akkoord/een oplossing/vrede te komen met de antagonist.
In deze brief moeten de karaktertrekken van je hoofdpersonage goed tot uiting komen. Is hij vergevingsgezind of vol wrok? Probeert hij het op een vrolijke manier aan te pakken? Weet hij niet goed hoe hij het allemaal moet verwoorden of is hij net heel direct?
Aangezien zulke brieven nooit in het echte verhaal voorkomen, kun je dingen buiten het verhaal vertellen. Je kunt hem in het heden laten geschreven worden, of net teruggrijpen naar het verleden of naar de toekomst gaan. Laat je hoofdpersonage dingen onthullen die niet gezegd worden in je verhaal. Daarnaast kun je nog een stapje verder gaan en de antagonist een brief terug laten schrijven.
Even bepalen:
- Het hoofdpersonage en zijn/haar tegenstander.
- Het onderwerp
- De tijd (verleden, heden, toekomst)
Dus… Aan het schrijven!
Zelf heb ik geen verhaal dat ik voor deze oefening kan gebruiken, dus heb ik gekozen voor de personages uit mijn lievelingsboekenreeks: Harry Potter en Voldemort. Mijn brief speelt zich in de toekomst af, rond de tijd van de epiloog in het laatste boek, negentien jaar later. Voldemort is dood, maar Harry schrijft deze brief voor zichzelf. Omdat hij eindelijk een beetje op een rijtje heeft kunnen zetten wat er allemaal gebeurd is in de grote strijd met de duistere tovenaar en om dit hoofdstuk met Voldemort te kunnen afsluiten.
Marten
Negentien jaar zijn voorbijgegaan sinds jij gevallen bent. Hoewel de tovenaarswereld vanaf dat moment bevrijd was van zijn grootste gevaar, betekende het tegelijk een zware beproeving voor mij. Ik kan niet zeggen dat het voelde alsof ik volledig verlost was. De grote last op mijn schouders veranderde in een laag ijs rondom mijn hart en een voortdurende angst die om mij heen hing. Ik kon het verlies van al mijn dierbaren en alle onschuldige gesneuvelden niet opzij zetten, ze werden zelfs een deel van me. Noch kon ik mezelf vergeven voor mede verantwoordelijk zijn voor hun doodsoorzaak. Ook bekroop me een soort angstgevoel wat betreft mijn kinderen. Ieder moment dat ze op deze aarde rondlopen, kunnen ze immers gevaar lopen. Enkele maanden geleden heb ik mijn tweede zoon op de Zweinsteinexpres gezet en zijn verandering is opmerkelijk. Zijn aanpassing liet me iets beseffen. In mijn geest word ik langzaamaan een oude man. Een man die veel gezien heeft. Een man die klaar is om los te laten. Ik kan niet zeggen dat ik je vergeef, want dat zijn je daden je niet waardig. Maar wanneer ik aan je denk, word ik niet langer een blok wrok. Hetgeen ik het allerergst vind, is dat mijn ouders, net als alle andere ouders die in de strijd zijn omgekomen, hun zoon nooit hebben mogen zien opgroeien. Want dat is de beste ervaring die je als levend wezen kunt hebben. Net als ik heb jij ook zonder ouders moeten opgroeien. Soms denk ik dat misschien, als ik minder sterk was geweest of niet de juiste mensen om mij heen had gehad, ik ook niet de persoon zou zijn die ik vandaag ben. Opgroeien zonder liefde is hard, maar je leven lang geen liefde kennen is onmenselijk en dat betreur ik voor je. Ik hoop dat er een plek is waar mijn ouders, mijn peetvader, mijn vrienden en bondgenoten, en alle omgekomenen een mooie tijd beleven tot ik ze weer ontmoet. Maar ik hoop ook dat er ergens een plek is waar je opnieuw kan beginnen en wij elkaar ooit als gelijken ontmoeten. Ik hoop dat je liefde vindt.
Harry
I did it, I did it! =D
http://ilsetenhave.wordpress.com/2013/02/10/robyns-boekje/
Ik heb nog een vraag aan de hand van de term antagonist! Ik ben bezig gegaan met te bedenken wat mijn antagonist gaat worden. Ik zit te denken aan een fysieke antagonist, dus geen abstract iets.
Stel nu dat ik kies voor Piet – gewoon een random naam, hoor. Jantje heeft een hekel aan Piet en eigenlijk zijn ze in het hele verhaal elkaars antagonist. Maar dan wil ik een vervolg schrijven en blijkt Piet eigenlijk wel goed met Jantje op te kunnen schieten. Kan dat dan? Want dan is op een gegeven moment je antagonist toch verandert?
Ik bedenk me namelijk net dat dit voor Het Huis v/d Nacht ook geld… Eerst mag Zoey Aphrodite totaal niet, maar een paar boeken later worden ze zelfs min of meer bevriend. Dan is er wel weer een andere tegenspeler voor Zoey. Maar… mag Jantjes rol als antagonist pas vervallen als er een nieuwe antagonist is? Want als er (tijdelijk) geen antagonist is, dan loopt het verhaal toch op de klippen? Help! xD
Graag gedaan voor het compliment! Misschien onduidelijk verwoord dan, maar ik bedoelde te zeggen dat ik je schrijfstijl mooi vind omdat je je onderscheid door je woordkeuze. Zo’n woordenschat wordt niet per se doorsnee gebruikt en dat vind ik mooi. ^.^
Ja, same here! Sinds donderdag dan niet meer ’s avonds geschreven, maar vanmiddag na de brunch is er wel weer ongelooflijk veel op papier komen te staan. Dacht ik mijn pols twee dagen rust te gunnen van de laptop en de gitaar, heb ik m’n hand weer helemaal tot pijn toe laten schrijven! Nou ja, ik heb altijd zo’n idee van “als ik mijn idee maar niet vergeet!” en dan schrijf ik het op. Heb ik al weleens gezegd bij deze tips hier – of was dat nu aan Li? Inmiddels train ik er wel op dat ik wat meer de ideeën in het klein opschrijf. Als ik dan een stuk heb voor in het verhaal zelf, ga ik die dingen er weer bij pakken en schrijf ik het wel in details zelf. Meestal doe ik het nu dan zo, maar af en toe doe ik alsnog letterlijk een scène schrijven. Zo laatst nog, maar dat is voor het verhaal op m’n LJ, dat eindeloze verhaal. Daarvoor hoeven er niet nog van die palen in de grond te worden geslagen, want alles in september alweer zo’n 4 jaar lang als een paal boven water. =) In elk geval heb ik morgen twee lekkere uurtjes in de auto om te schrijven, dus misschien rolt er wel wéér wat uit!
Heb mezelf inmiddels zo enthousiast door jullie schrijftips dat ik er echt over denk dat boekje van NaNoWriMo erbij te pakken. In The Young Writers Program staan allerlei opdrachten waardoor je je personages ook leven in kunt blazen en oefeningen hoe je die stokken kunt gaan vinden en in de grond kunt gaan slaan, zodat je een goed fundament hebt voor je verhaal. Heb nog nooit zoveel zin gehad om aan de slag te gaan, eigenlijk! En het komt toch wel door die tips die elke woensdag verschijnen dankzij jullie! Bedankt. =)
@ Ilse: Ha ha, dankjewel! Ik weet niet wat je bedoelt met “mensen die zo schrijven” maar bedankt voor het compliment (; Zeker mag een antagonist zoiets zijn, er kan zoveel de tegenspeler zijn, niet altijd in de vorm van een persoon. Natuurlijk zijn er altijd verhalen die geen antagonist hebben, die hebben meer zoiets. Maar over het algemeen heb je toch een soort van tegenstander.
Schrijven is een tijdrovend iets. Ik ken het zelf al te goed! Ook ik heb het vaak zo druk dat het schrijven naar ’s nachts wordt verschoven of heel vroeg in de morgen. Ze zeggen dat je dan ook het meeste inspiratie hebt (; Schrijven is opofferingen maken, en voor mij is dat een deel van mijn nachtrust!
Wauw, mooie brief! Ik houd wel van je schrijfstijl! Ik zie het niet zo heel erg vaak dat mensen zo schrijven, haha. =)
De opdracht is ook mooi, maar ik vraag me nu wel één ding af… Een antagonist hoeft toch niet per se een persoon te zijn? Het kan ook een abstract iets zijn. Bijvoorbeeld iemand met anorexia, kan als antagonist het stemmetje in zijn of haar achterhoofd hebben dat vertelt dat eten je dik maakt en wat er allemaal gedaan moet worden om af te vallen.
In het werkboek van NaNoWriMo’s Young Writers Program staat ook een opdracht over de antagonist. Meerdere zelfs. Daarvan ken ik ook de term, haha. Het lijkt me een hele toffe opdracht om te doen, al denk ik dat mijn brief minstens vijf keer zo lang zal zijn als de jouwe.
Als ik een nieuw verhaal zou beginnen, zou het eerst meer gaan om de hoofdpersoon en de dingen die ik daarbij verzin. Ooit begon ik een verhaal op een site en daaraan schrijf ik nog steeds, vier jaar later. Het is een verhaal dat eindeloos kan doorgaan, gewoon omdat ik het fijn vind om te schrijven over de personages en de kinderen van de personages. Gaandeweg is er ook wel een soort van antagonist ontstaan, maar ik heb er dus nooit per se op gelet omdat het niet per se van essensieel belang was omdat het verhaal geen einde heeft. Het gaat niet van onderaan de heuvel naar boven en dan weer naar beneden. Daar wil ik dan ook zeker wel mee gaan oefenen. Niet per se daarvoor, maar wel voor een toekomstig verhaal.
De afgelopen dagen heb ik geen aanvullingen meer gedaan voor de ideeën die ik al had, die ik eerder heb opschreven aan de hand van de vorige tips. Ik zou bijna met mijn Moleskine in bed kruipen (al heb ik meer zin om verder te lezen in Genootschap Van De Nacht), maar om 10 uur moet ik morgen op school zijn… Het is best grappig, want nu ik weet dat ik niet meer zeeën van tijd heb om dingen te doen die ik wil doen, blijf ik ze ineens minder uitstellen. Ik zie ineens veel meer in wat ik (nog) graag wil doen, en het lijkt ook net alsof ik er veel meer zin in krijg. Zo’n moment waarop ik volmondig kan zeggen: “Ja, ik presteer beter onder druk.” Maar ja, slaap is ook belangrijk. Damn it. Decisions, decisions!
Deze schrijfoefening vind ik erg leuk. Ik heb iets met brieven ^^. Dit ga ik zeker een keertje doen.
Whaha, te gek! Het eerste moment toen ik het woord “brief” zag, dacht ik “huh, letterlijk een brief?!”. Maar een brief naar een antagonist, dat is pas awesome! Want zonder een antagonist is je verhaal niet compleet! Anyhow, ik ga het later weer heel secuur lezen. Ik zit namelijk net lekker te schrijven en ik ben bang dat ik dan weer afgeleid word… Hoewel, ik leidde mezelf toch al af door telkens te kijken of de schrijftips van deze woensdag er al op stonden. En ja hoor; whoehoeh! =D