Birdie – Laure van den Broeck

De vijftienjarige Birdie, een koosnaampje van haar overleden vader die ze nog steeds mist, is anders dan anderen. Op school valt ze buiten de bekende kliekjes en haar enige goede vriend Cassius heeft ook moeite dit enigmatische meisje te vatten. Thuis moet Birdie omgaan met een moeder die diametraal tegenover haar introverte, intelligente dochter staat. Felicity was heel jong toen ze zwanger werd van Birdie en heeft er een handje van om haar eigen gang te gaan en vooral om haar zin te krijgen. Sinds het overlijden van haar man onder mysterieuze omstandigheden is de relatie tussen de twee nog meer verslechterd. Ook heeft ze haar dochter nog niet op de hoogte gesteld van haar nieuwe vriend. Wanneer Felicity’s vader, met wie ze sinds haar zwangerschap geen contact meer heeft gehad, sterft, en Alice, Birdie’s tante en Felicity’s zus, in hun leven verschijnt om de begrafenis te helpen regelen, wordt het gezin flink op de proef gesteld.

Vertaald
Laure van den Broecke is een Vlaamse schrijfster die twee jaar geleden debuteerde met De zeventiende zomer van Maurice Hamster, een dromerige coming-of-age-roman die zich afspeelde in de Verenigde Staten. Ze schreef het boek eerst in het Engels en ‘vertaalde’ de roman naar het Nederlands. Voor Birdie volgde ze hetzelfde stramien, al speelt deze roman zich af in een niet nader benoemde Engelse kustplaats en eiland. Birdie voelt misschien wel daardoor on-Nederlands, on-Vlaams ook aan, maar het geeft Van den Broecke ook een heel eigen stem.

Natuurlijk
Birdie leest heel natuurlijk. Zinnen rijgen zich aaneen als kralen aan een ketting en Van den Broecke’s taal is bloemrijk zonder te barok te worden. De dialogen zijn levendig en herkenbaar; ze zet vaak precies het juiste gevoel neer zonder dat het expliciet wordt. De beelden die ze weet op te roepen zijn zowel helder als poëtisch en meerdere malen las ik een zin opnieuw omdat ik de woorden graag nog een keer wilde proeven.

Meerdere perspectieven
Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere, personale perspectieven. We volgen naast Birdie ook haar beste vriend, haar moeder, Birdie’s tante en nog enkele figuren, zoals de wat vreemde buurman en Felicity’s nieuwe vriend. Birdie’s wereld wordt zo van alle kanten belicht. Misschien kan je zelfs spreken van meerdere hoofdpersonen. Birdie heeft een mooie spanningsboog met een stormachtige en zeer dramatische climax die mij nog meer verliefd deed worden op het ruige Engelse landschap.

Wie is Birdie?
Wat heel mooi werd verwoord middels de meerdere perspectieven waren de onderlinge relaties, de spanningen en verlangens, de liefde(s) en de haat, en het continue getob en getol met Birdie die er als een feeëriek soort wezen tussendoor lijkt te fladderen tot aan het bittere einde toe. Iedereen wil iets voor of met Birdie, maar het ook niet volmaakte tienermeisje doet uiteindelijk wat ze zelf wil. Birdie blijft tot aan het eind ongrijpbaar, ook in haar heel gewone verlangens. Het boek liet me met een gevoel van melancholieke verwondering achter. Ik geef Birdie vier sterren.