Vorige week verscheen op young-adults.nl het eerste gedeelte van ons ontzettend uitgebreide interview met Christopher Paolini, de schrijver van de succesvolle Erfgoed-serie. Hierin moet Eragon samen met zijn draak Saphira vechten tegen de slechterik Galbatorix, om Alagaësia te redden van de ondergang. Vandaag het tweede gedeelte van het interview!
Wat was je inspiratiebron voor Alagaësia?
Veel ervan is gebaseerd op de plek waar ik woon in Amerika: het bergachtige Montana. Daarbij heb ik heel wat gereisd binnen de Verenigde Staten en sommige plekken die ik ben tegengekomen, hebben me geïnspireerd voor de boeken. Zo is er in New Mexico een rotsformatie genaamd Ship Rock, waarop ik Hellgrind gebaseerd heb. Daarnaast ontwikkelde Alagaësia zich vooral terwijl ik de landkaart aan het tekenen was. Tijdens het tekenen, moest ik dingen neerzetten, ook al wist ik nog niet wat er op die plekken ging gebeuren. Ik tekende hier een berg en daar wat bossen en daarna schreef ik het verhaal rondom de geografie. Die vaststaande omgeving was erg goed voor het verhaal!
Waar in Alagaësia zou je zelf willen wonen?
Ik denk dat ik graag bij de dwergen zou willen wonen in de bergen. Ik hou van de dwergen. Ze leven lang en ik denk dat ze heel wat meer plezier hebben dan de elven. Maar ik zou wel aan de rand van de bergen gaan wonen, zodat ik nog wel wat zonlicht zou krijgen.
Welk boek in de Erfgoed-serie is je favoriet?
Ik zal altijd dol zijn op Eragon, omdat het het eerste boek in de serie is en het eerste boek dat ik ooit heb geschreven. Maar persoonlijk denk ik dat het laatste boek het beste is, omdat ik als schrijver geleerd heb en beter ben geworden. Daarom is Erfenis mijn favoriet.
Droom je niet de hele nacht over Eragon en zijn avonturen?
Het grappige is dat ik droomde over de personages en de wereld voordat ik begon met schrijven, maar toen ik eraan begonnen was, droomde ik helemaal niet over ze! En nu ik klaar ben, begin ik ook weer over ze te dromen. Dan vraag ik mezelf af: zou het niet gaaf zijn als… En voor ik het weet heb ik weer een nieuw verhaal in Alagaësia uitgeplot.
Sommige mensen zeggen dat je boeken erg op die van andere schrijvers lijkt, zoals J.R.R. Tolkien. Wat vind je daarvan?
Toen ik begon aan Eragon heb ik erg bewust al mijn favoriete elementen uit het fantasy-genre bij elkaar gezet: de jonge held, het magische zwaard, de wijze oude mentor, de draak en de kwade schurk. Dat heb ik gedaan omdat ik dol was op die boeken en er mijn eer aan wilde betonen. Ik denk dat ik een heel ander verhaal vertel dan bijvoorbeeld Tolkien, ook al zitten er elfen en dwergen in mijn verhaal. De personages en hun uitgangspunten zijn erg verschillend. Ook wilde ik mijn eigen stempel drukken op dit klassieke coming-of-age verhaal en epische avontuur, en zeggen: dit is mijn versie van dit soort verhalen.
Welke schrijver is je grootste inspiratiebron?
O, dat zijn er te veel om op te noemen. Enkele van de schrijvers die de meeste invloed op me hadden tijdens mijn jeugd zijn Frank Herbert (Kronieken van Duin), Raymond E. Feist (Magiër-reeks), David Eddings (Kronieken van Belgarion), Anne McCaffrey (Drakenrijders van Pern), Tolstoj (Anna Karenina), Evangeline Walton (The Mabinogion Tetralogy), Ursula K. Le Guin (Aardzee-serie), Mervyn Peake (Gormenghast-trilogie), E.R. Eddison (The Worm Ouroboros), Tad Williams (Heugenis, Smart en Sterrenzwaard) en nog vele, vele anderen.
Wat is het leukste aan een wereldberoemde schrijver zijn?
Dingen mogen doen die ik anders nooit had kunnen doen. Ik ben naar evenementen geweest waar zwaardvechters en vuurspuwers waren, een vrouw viel een keer flauw tijdens één van mijn lezingen, ik heb al meerdere huwelijksaanzoeken gekregen en er zijn zelfs kinderen vernoemd naar personages uit mijn boeken, wat ik geweldig vind. Ik heb wereldleiders ontmoet en mag de hele wereld over reizen tijdens mijn boekentour. Zo ontmoet ik ook ontzettend veel interessante mensen. Al die dingen vind ik geweldig aan mijn baan. En natuurlijk de verhalen kunnen schrijven die ik graag wil schrijven!
En wat is het minst leuke?
Het reizen kan soms best vermoeiend zijn, maar ik geniet er wel van om op zoveel verschillende plekken te komen. Ook moet ik onthouden dat er altijd mensen zijn die me filmen, opnemen of in de gaten houden als ik naar buiten ga. Maar dat is niet echt een groot probleem. Als je een boek schrijft en hoopt dat veel mensen het zullen lezen, dan horen dat soort dingen er gewoon bij. En ik ben erg dankbaar dat dit me allemaal is overkomen.
Heb je nog plannen voor nieuwe verhalen? En zullen ze zich afspelen in Alagaësia?
Zeker, ik heb de afgelopen jaren ontzettend veel ideeën voor nieuwe verhalen gekregen. Ik heb zelfs al twintig tot dertig nieuwe boeken compleet uitgeplot. Sommige zijn fantasy, sommige science fiction, mysterie, thriller, horror, romantiek, historische fictie… Noem het maar en ik wil het proberen. Ik ben zeker ook nog van plan om terug te keren naar Alagaësia. Als je het vierde boek hebt gelezen, dan kun je wel zien dat ik een paar vragen onbeantwoord heb gelaten. Maar het is niet iets waar ik meteen aan wil beginnen. Na zo’n lange tijd bezig te zijn geweest aan de Erfgoed-serie heb ik behoefte aan een pauze en wil ik graag wat anders proberen. Waarschijnlijk science fiction. Maar hou me er niet aan, want ik kan me de komende maanden best bedenken. We zullen zien…
