Natasza Tardio is schrijfster van Het geheim van de regen, Mijn zesde zintuig; leven met een gave, Spiegelbeeld; mijn leven met anorexia, Kus Kus bezness, Bedrogen en Moordvrienden. Moordvrienden vertelt het verhaal van Milo. Een jongen van 14 die gepest wordt op school. Maar dat pesten houdt op zodra hij vrienden wordt met de 15-jarige Finn. Op een dag schiet Finn, in het bijzijn van Milo een leraar en drie leerlingen dood. Ook lijkt het erop dat hij iets te maken heeft met de dood van de 5-jarige Daniël Bootsma.
Hoe je aan het idee komt van de schietpartij, hoef ik niet te vragen. Er vinden (helaas) teveel moordpartijen plaats op scholen. Maar hoe kom je op het idee van de dood van de 5-jarige Daniël Bootsma? En dan vooral de manier waarop hij aan zijn einde komt. Vond je het niet verschrikkelijk om die scène te schrijven?
De dood van Daniel Bootsma is een combinatie van de moord op Jamie Bulger in 1993 en de moord op Dirk Post in Urk enige jaren geleden in 2009. Niet zozeer de manier waarop, maar wel de setting. Het rare is dat het niet verschrikkelijk is om die stukken te schrijven. Op het moment dat ik iets vreselijks schrijf dan zit ik in mijn karakter, het is lastiger om het daarna terug te lezen. Ik ben moeder van twee kinderen en ook ik vond het een moeilijke scene om terug te lezen. Maar voor het verhaal was het nodig om deze scene te schrijven en als auteur sta ik altijd in dienst van het verhaal.
Was het erg moeilijk om in de huid van Finn en Milo te kruipen? Er gebeuren tenslotte nogal behoorlijk heftige dingen.
Nee, vreemd genoeg was dat niet moeilijk. Ik ben als ghostwriter gewend om in de huid van andere mensen te kruipen. Ik moet hen begrijpen om hun verhaal te kunnen schrijven. In fictie is dat eigenlijk niet anders, behalve dat de personages dan verzonnen zijn. Misschien maakt dat het eigenlijk wel makkelijker.
Wie was/is je favoriete personage in Moordvrienden?
Moeilijke vraag. Ik denk dat ik de meeste affiniteit heb met Iris, de moeder van Milo. Zij is degene die het meest eerlijk is en het minst aan zichzelf denkt. Iedereen heeft immers een eigen agenda en deze is meestal niet heel erg rooskleurig. Maar Milo en Cindy waren het interessants om te schrijven. Lastige karakters die net als normale pubers elke keer wisselden qua emoties. Grillig en vaak onvoorspelbaar.
In welk personage treffen we het meest het karakter van Natasza Tardio aan?
Tja, nog zo’n moeilijke vraag. Ik denk dat in elk karakter wel een stukje van mijzelf zit, maar misschien zit er in Iris het meeste van mezelf. Als moeder van een puberzoon kan ik mij haar wanhoop heel goed voorstellen. Het zal je maar overkomen dat je zoon wordt opgepakt voor een gruwelijke moord en een moordpartij op school. Vreselijk.
Heb je veel darlings moeten killen?
Eigenlijk niet. Het verhaal zat al lange tijd in mijn hoofd en is in de afgelopen jaren gegroeid. De darlings heb ik in de loop van de jaren al verwijderd uit het uiteindelijke resultaat. In 2003 heb ik samen met een aantal andere schrijvers een bundel uitgebracht waar van mij onder andere een kort verhaal instaat dat heet: ‘Kunnen kinderen moordenaars zijn.’ Ook de andere verhalen hielden zich bezig met de duistere kant van de menselijke ziel. Waar zijn mensen toe in staat? Toen al speelde ik met dit idee en uiteindelijk zijn deze verhalen de kiem geweest voor MOORDVRIENDEN.
Welke boodschap uit Moordvrienden hoop je dat je lezers bereikt?
Ik schrijf niet om een boodschap uit te dragen. Ik hoop dat lezers over het verhaal en de gebeurtenissen gaan nadenken en misschien aandacht besteden aan bepaalde onderwerpen. Ook al zijn deze soms een taboe.
Als schrijver van young adults bezoek je natuurlijk ook scholen. Is jouw boek aanleiding geweest om aandacht te besteden aan pesten op scholen en wat pestgedrag voor een impact heeft?
Pesten blijft een heel groot probleem. Toch is pesten niet de hoofdoorzaak van de chaos die in MOORDVRIENDEN ontstaat. Er zijn vele factoren die meespelen. Het pesten, een verkeerde vriendschap, een verkeerde achtergrond bij zowel Milo als Finn en een omgeving die zijn ogen dichtknijpt als er vreselijke dingen gebeuren en stilzwijgend eraan meedoet. Dat heb ik in MOORDVRIENDEN duidelijk geprobeerd te maken. Wie is dader en wie is slachtoffer? Het leven is helaas niet altijd zwart-wit.
Ik ben momenteel Zwarte zwaan van Gideon Samson aan het lezen en dacht al meteen na het lezen van het eerste hoofdstuk: ‘Dit is een van de boeken die ik zelf had willen schrijven.’ Zijn vlotte manier van schrijven. De humor. De vaart. De spanning. Alles klopt. Bij welk boek had jij meteen na een hoofdstuk zo’n gevoel?
Ik lees ontzettend veel boeken. Doodverf van A.F.Th. van der Heijden vind ik nog steeds een fantastisch boek, maar recentelijk heb ik Op Zwart van Willem Bosch gelezen. Een absolute aanrader. Ik heb echter nog nooit gedacht na een hoofdstuk: Dit boek had ik zelf wel willen schrijven. Het plot is net zo belangrijk en ik heb ook veel boeken gelezen die na de eerste hoofdstukken als een waakvlam uit lijken te doven.
Welke boeken lees je zelf graag? Inspireren die boeken je als schrijver?
Ik lees heel graag literatuur, zoals de boeken van A.F.Th van der Heijden, maar ook Renate Dorrestein, Wally Lamb, Nicolas Evans en Ibrahim Selman. Maar ook nieuw schrijftalent zoals bijvoorbeeld de zeer talentvolle jonge auteur Willem Bosch behoren tot mijn favorieten. Verder lees ik graag thrillers en uiteraard young adult boeken. Ik denk dat het onmogelijk is om nooit geïnspireerd te raken door andere boeken, maar meer in de zin van de inspiratie tot het schrijven. De meeste inspiratie haal je als schrijver toch uit het leven. Ik heb een heel interessant leven, niet alleen nu, maar zeker ook in het verleden. Ik heb inmiddels al genoeg meegemaakt om nog heel veel boeken te schrijven. (lacht) Gebeurtenissen en de menselijke natuur brengen heel veel inspiratie. Ik heb dan ook altijd een klein notitieboekje bij me waarin ik vaak kleine aantekeningen maak over dingen die ik zie gebeuren of uitspraken die mensen maken.
En de manuscripten die je via je bedrijf Natasza Tardio: De uitgeschreven oplossing binnenkrijgt, inspireren die je?
Ik doe al geruime tijd geen manuscriptbegeleiding en redactie meer. Ik heb daar simpelweg geen tijd meer voor. Mijn bedrijf heet trouwens e-write.nl (www.e-write.nl) en houdt zich niet bezig met manuscriptbegeleiding/redactie. e-write.nl is een tekstbureau dat zich voornamelijk richt op de zakelijke markt. Mijn andere website (www.nataszatardio.nl) is een auteurswebsite.
Als je geen schrijfster, redacteur, journalist, schrijfcoach geworden was, wat had je dan willen doen?
Dan zou ik waarschijnlijk psycholoog geworden zijn. Dat wat de mens drijft en bezighoudt vind ik uitermate interessant. Maar schrijver ben je ook als je niet publiceert, dus waarschijnlijk zou ik altijd schrijver zijn geweest. Ongeacht wat ik daarnaast zou doen.
Je hebt in 2007 Het geheim van de regen geschreven, een boek voor kinderen van 6 tot 10 jaar, daarna nog enkele boeken als Ghostwriter en dan nu Moordvrienden een boek voor young adults. Waar ligt je hart het meest?
Absoluut het schrijven voor jong-volwassenen. Dat is gewoon heel erg leuk om te doen. Hoewel ik ooit ook nog wel een literair boek voor volwassenen wil schrijven. Maar voorlopig vind ik het schrijven voor jongeren ontzettend leuk.
Je bent bezig met het schrijven van je tweede young adult. Wordt het weer een young adult thriller? Kun je een klein tipje van de sluier lichten?
Ja, dat wordt weer een young adult thriller en nee, ik licht geen tipje van de sluier op. Behalve dat het ook dit keer weer heel erg spannend gaat worden en zeker geen vervolg op MOORDVRIENDEN. Je zult dus nog even geduld moeten hebben. (lacht)
Op young-adults.nl geven we schrijftips aan schrijvers van young adults. Heb je een tip voor onze aspirant schrijvers?
Schrijf over de dingen die je bezighouden. Dingen die je kent. Hou het simpel, zeker in het begin. Als aspirant schrijver is het belangrijk om dicht bij je karakters te blijven staan, later is het makkelijker om te schrijven over personages waar je als auteur helemaal niets mee hebt, maar zeker in het begin kan dit heel lastig zijn. En blijf vooral lol houden in het schrijven en geloven in jezelf. Schrijven moet vooral leuk zijn.
Heb je een favoriete spreuk of quote die je met onze lezers wilt delen?
Mijn lijfspreuk: Hoka hey!
1 gedachte over “Een moordboek! Interview met Natasza Tardio”
Leuke intervieuw! Misschien ga ik moordvrienden lezen , wanneer ik weer tijd heb