Het einde is nabij…

Hoewel dat misschien een klein beetje overdreven is met nog ruim vier maanden te gaan. Maar ik ben wel over de helft heen, en dan ga je toch automatisch aftellen. Hiervoor als ik de datum zag dacht ik, goh ik ben hier nog maar twee maanden, het lijkt al veel langer. En nu als ik de datum zie denk ik, jeetje ik heb nog maar vier maanden! Ik moet nog echt van alles doen, dus ik ben wel blij dat ik nog al die maanden heb. Ik wil bijvoorbeeld nog reisjes maken naar Washington en naar de Niagara Falls. Maar in New York is er ook nog van alles te doen. Zoals the Empire State Building, Museum of Modern Art, het Titanic Memorial Lighthouse, en ook niet geheel onbelangrijk: op de foto met een Abercrombie & Fitch model… Mijn to-do-lijst is nog veel langer maar zodra ik iets leuks doe, zien jullie het hier vast wel voorbij komen.

.
In mijn vorige column vertelde ik over mijn koffer die weg was. Het heeft drie weken geduurd met een hele hoop stress en woedeaanvallen maar uiteindelijk heb ik hem weer teruggekregen met alles erin. Ik had de hoop al opgegeven en had dus zowat alles al vervangen, dus nu mag ik van mezelf de komende tijd niet meer winkelen. Anders heb ik in juni echt een groot probleem als ik alles mee naar huis wil krijgen. Als shopaholic is dat nog best een opgave, vooral als je op Victoria’s Secret de nieuwe badmode gaat bekijken… En ik heb ook nog wel wat boeken op mijn lijst staan, maar tot nu toe heb ik me goed gedragen. Heb al bijna drie weken niet gewinkeld, dus ik ben trots op mezelf. De vraag is alleen, hoelang kan ik het nog volhouden?

Ik ben deze maand ook eindelijk met mijn Mexicaanse vriendinnen uitgeweest in Manhattan. Ze zijn allebei recentelijk negentien geworden en er zijn een paar clubs die je dan toelaten. Ik, als enige 21 plusser, was dan wel de enige die iets mocht drinken maar je hoeft helemaal niet te drinken om het leuk te hebben, want het was super gezellig. We hebben lekker gedanst tot we bijna niet meer konden lopen en toen de laatste trein terug naar Tarrytown gepakt. De dag daarna hebben we onze voeten even bij moeten komen, maar dat weekend zijn we gezellig weer naar New York gegaan waar we over de Brooklyn Bridge heen zijn gelopen. Hij was veel korter dan ik dacht, maar het uitzicht op de skyline van Manhattan is zeker de moeite waard.

Jullie weten door mijn vorige column allemaal wel dat ik niet van de winter houd. Helaas voor mij liepen de temperaturen hier de afgelopen week omlaag tot wel -13, met een gevoelstemperatuur van -21. Tot overmaat van ramp hield de verwaming in mijn gebouw er ook nog eens mee op en inmiddels slapen we al zo’n 5 nachten in de kou met drie lagen kleding aan en zoveel mogelijk dekens. Dus je kunt begrijpen dat ik niet in een al te best humeur ben in deze tijd. Ik ben al aan het aftellen tot de lente en de zomer. Nog heel even geduld hebben en dan lopen we weer in onze zomerjas!

Ik wens jullie allemaal veel warmte toe de komende tijd!