Afscheid nemen

Voor mijn twee mexicaanse vriendinnen zit het er bijna op. 9 maart gaan ze weer terug naar huis na 6 maanden hier in New York. En mijn Nederlandse vriendin stapt over naar EF in Hawaii. De laatste 2,5 maanden lekker genieten van zon, zee en strand. Niet verkeerd, maar ik zou me al gauw gaan vervelen. Bovendien ben ik nog lang niet klaar met New York!

Ik zie best wel op tegen het afscheid ook al komen ze in de zomer waarschijnlijk allemaal gezellig naar Volendam. We hebben tenslotte toch al die tijd samen doorgebracht en leuke

herinneringen gecreëerd. Het plan is om dit weekend naar Washington, Philadelphia en Baltimore te gaan met een 2-daagse rondreis en volgende week gaan we nog een keertje feesten in Manhatten en de dag erna uiteten en dan zit het erop voor ze.

Maar, ik kijk ook heeeeel erg uit naar 9 maart! Want dan komen zes van mijn vriendinnen langs! Ze blijven tot 13 maart, dus dat is niet zo lang maar ik ben echt ontzettend blij dat ze komen dus ik ga genieten van die paar dagen. De week erna komt mijn broer met twee vrienden dus ik heb een hele leuke voorjaarsvakantie voor de boeg! Maar daarover zullen jullie genoeg lezen in mijn volgende column.

De afgelopen maand heb ik wel weer wat leuke dingen gedaan. Zo ben ik naar een concert van Mumford & Sons geweest, wat echt heel goed was. We zaten wel heel hoog maar als de muziek goed genoeg is maakt dat helemaal niks uit. Ook ben ik naar het Museum of Natural History en het Museum of the City of New York geweest. Beide waren heel interessant.

Wat ik al maandenlang wilde doen is naar Madame Tussauds op Times Square. Het is al een paar jaar terug dat ik in die in Amsterdam ben geweest en ik was heel benieuwd welke poppen ik hier allemaal tegen zou komen die we in Nederland niet hebben. Mijn favoriet: Taylor Swift. Wat ik jammer vond is dat de Robert Pattinson pop totaal niet op hem leek. Verder was Madame Tussauds onzettend leuk. Het is veel groter dan in Amsterdam en veel gezelliger ingericht. We hebben een hoop leuke foto’s kunnen maken.

Afgelopen weekend  ben ik voor het eerst sinds september weer in Central Park geweest. Ik snap niet waarom ik zo lang gewacht heb. Ik wil er de laatste drie maanden echt vaker heen gaan. Vooral als het weer wat beter wordt binnenkort. Het blijft een bijzondere ervaring om midden in een enorm park te staan en niet te kunnen zien waar het begint en eindigt, omringt door wolkenkrabbers. Ik denk dat ik me daar wel urenlang kan vermaken door alleen maar rond te lopen en om me heen te kijken.

Nog heel eventjes geduld hebben tot de lente begint. Ik kan niet wachten! Weg met die dikke truien en uggs! Ik ga de dagen aftellen.