Ondertussen zitten we al mooi in april. En weten jullie wat jongens, het weer begint me echt mijn oren uit te komen. Ik ben het beu. De ijzige kou. De regen. De zwarte lucht en de grijze wolken die je zelf een kleine depressie bezorgen. Als het één dagje tien graden is en het zonnetje schijnt, worden de mensen euforisch en moet iedereen naar buiten om van dit tropische weer te genieten. Zo hoort het toch niet? Het is lente. De bloemen moeten in bloei staan en hun heerlijke geuren over de hele stad verspreiden. De vlinders en de bijtjes horen door de lucht te vliegen. Het zonnetje zou op z’n minst de vijftien graden moeten halen. Van het huidige weer krijg ik altijd zo’n baalhumeur. En wat is mijn beste remedie tegen een baalhumeur? De dvd van Twilight uit de kast halen en lekker genieten van de luchtige film.
Voor deze Tuesday Tunes heb ik een liedje uitgekozen dat bij een van mijn favoriete scènes uit de film hoort. Als ik dit liedje luister, moet ik automatisch denken aan onze favoriete vampierfamilie die met baseballbats staat te zwaaien en onder een kabaal makend onweer het beste van zichzelf geven in honkbal. Er zou geen beter liedje kunnen zijn om deze scène te ondersteunen dan Supermassive black hole van Muse (;
Omg, the song drives me crazy! Dat deed het drie jaar geleden al en nu nog steeds. Ik denk dat het met de buren ook het geval is, als ik dat nu nog hard aan zet. Dus morgen maar! =D