Stephenie Meyer over haar nieuwste Young Adult hype The Host

Eind maart ging The Host dan eindelijk in première. Hiermee gaat Meyer een heel andere (buitenaardse) richting op dan we van haar en haar vampier slash weerwolf romances gewend zijn. The Host (of Zielen in het Nederlands) is het science fiction-verhaal vanuit het vrouwelijke – hoe konden we ook anders verwachten? – personage Melanie Stryder, een van de laatste overgebleven mensen op onze planeet wiens lichaam nog niet is overgenomen door Zielen, buitenaardse wezens die de wereld hebben gekoloniseerd. Totdat de Ziel Wandelaar in haar lichaam wordt getransplanteerd. Maar Wandelaar is niet zoals de meeste Zielen.

Net zoals de “Twilight” serie, werd The Host een bestseller van enorme grootte en ook op de kop getikt voor een verfilming. Tijdens  het zoeken naar meer Host filmnieuws ben ik dit interview tegengekomen van Stephenie Meyer, afgenomen terwijl ze in Chicago op promotietour was voor haar film, en het bleek méér dan interessant te zijn. Lees hier de leukste vragen in de vertaalde versie.

Het idee voor Twilight kwam in je op door een droom. Ging het op dezelfde manier met The Host?
Toen ik een klein kind was en mijn ouders me nogal vaak meenamen op lange autoritten, vertelde ik mezelf verhaaltjes zodat ik mezelf een beetje kon vermaken. In die tijd hadden we nog geen MP3 en films enzovoort. Jaren later, rond 2006, had ik een autorit met mijn kinderen op de achterbank – lees MP3 en films en totaal geen interactie – en ik was verschrikkelijk verveeld. Op dat moment besloot ik om mezelf opnieuw verhaaltjes te vertellen. Dus was ik aan het rijden en tegelijkertijd kreeg ik het idee van twee mensen die vastzitten in hetzelfde lichaam, en daarna het probleem van het verliefd worden op dezelfde persoon, en dan de complicaties die daaruit zouden volgen. En toen dacht ik “Hee! Dat is een goed idee! Dat kan ik gebruiken” En de rest van de trip werkte ik uit in welke wereld dat zou zijn, en zo snel als ik kon, begon ik het met schrijven.

Was je toen niet nog bezig met het schrijven van Eclipse?
Ja, ik was Eclipse aan het herschrijven. “Twilight” was in de eerste plaats een ontsnapping van het alledaagse leven, maar het werd een stuk stressvoller dan ik had verwacht. Daarom werd “The Host” een soort van ontsnapping van de ontsnapping.

Was je bang dat de Twilightfans The Host niet direct zouden gaan omhelzen?
Niet echt. Ik dacht dat het gewoon voor mezelf was, en dat ik het niet zou publiceren. Zodra iemand een stuk van je schrijfsels heeft gelezen, verandert dat, en is het niet gewoon alleen maar van jou. Ik had een plekje nodig waar ik gewoon voor mezelf kon schrijven en niet voor de rest van de wereld. Maar toen ik het had voltooid, was ik zo enthousiast over deze buitenaardse wereld, dat ik besloot om het toch te publiceren.

The Host is dus een soort van “Invasie van lichaamsrovers” meets liefdesverhaal.
Er is een liefdesverhaal, ja, maar het gaat eigenlijk echt over de relatie, de band, tussen deze twee mensen die eenzelfde lichaam delen. Ze beginnen als vijanden maar worden zo gehecht aan elkaar dat ze zich uiteindelijk meer als zussen voelen. Het is zeker weten science fiction, gezien het buitenaardse aspect, maar in een zeer menselijke versie. Het gaat echt over mens zijn; niet over hoe het is om een aliën te zijn. Het gaat erover hoe het voelt om in een menselijk lichaam te zitten, als je er niet al vanaf je geboorte hebt in gezeten.

The Host bevat ook een liefdesdriehoek, of een liefdesrechthoek, of zoiets?
Allereerst is het een liefdesdriehoek met alleen twee mensen. Daarna wordt het een liefdesvierhoek met drie mensen. Het klinkt verwarrend, ja.

Jongens hebben vaak nogal moeite met jouw verhalen en films, die zich altijd focussen op jonge vrouwen en hun romantische leventjes, het kussen en al die dingen. Voel je hier een seksistisch element?
Nou, daar zitten verschillende lagen is. Twilight is een verhaal vanuit de eerste persoon vanuit het oogpunt van een meisje dat verliefd wordt op een jongen. Dus ik begrijp dat het ongewoon of ongemakkelijk wordt voor een mannelijke lezer of filmkijker om zich in dat oogpunt te plaatsen, of zich ermee te identificeren. Maar als een vrouwelijke lezer of filmkijker, zit je altijd in het mannelijke personage. Het is gebruikelijk voor ons, dus we stoppen er niet mee en denken: “Dit is over een jongen en ze blazen het allemaal op! Dit is een jongensding en ik wil het niet zijn!” We genieten gewoon van films. Dus het is wel hard – niet alleen bij mijn boeken – dat mannen vaak een boek van een vrouwelijke auteur niet oppakken, zelfs als het een klassieker is, wanneer het vanuit het vrouwelijke perspectief wordt verteld. En het is ook een beetje triest, omdat we altijd van hun perspectief lezen. Mannen zeggen dat ze vrouwen helemaal niet begrijpen, maar dat is omdat ze onze boeken niet lezen.

Dus de lezers van Jane Austen of Jane Eyre boeken – waarvan jij zo’n grote fan bent – zijn waarschijnlijk 95 procent vrouwen.

Dat klopt. Mannen zijn niet geïnteresseerd in onze levens, als ze verteld worden vanuit het vrouwelijke perspectief, of ze denken dat het zo niet hoort. Ik heb een goede vriend, ook een schrijver, die veel problemen heeft met het feit dat jongens geen meisjesboeken lezen, en hoe triest dat is, want meisjes lezen de hele dag door jongensboeken. Het is jammer dat er zo’n stigma aan verbonden is. Natuurlijk, romantische verhalen zoals Twilight zijn erg vrouwelijk. Maar The Host, ook van een vrouwelijk perspectief, is vooral verteld vanuit een buitenaards perspectief. En het gaat over zoveel verschillende relaties die ons veranderen. Als Wanda word je een deel van de gemeenschap, en je liefde voor een kind en voor je partner, sleept je weg van de mensen met wie je normaal gezien hoort te zijn en op een bepaalde manier verraad je hen. Er zit hier veel menselijks in, dat niet zozeer specifiek is voor vrouwen.

Komen er nog verdere boeken als vervolg op The Host?
Momenteel ben ik bezig aan een vervolg, maar het gaat erg langzaam. Ik heb veel tijd nodig om te schrijven, en dat is niet zo gemakkelijk om te doen de laatste tijd. Dus ik hoop dat ik me na deze tour daar volledig op kan focussen. De titel is “The Seeker” en ik ben van plan de derde “The Soul” te noemen, maar die voelt wel heel erg ver weg op het moment.