Alsof het gister was dat ik huilend op het vliegveld afscheid nam van mijn familie. En nu ben ik gewoon alweer thuis. Ik heb nog wel wat leuke dingen gedaan in de maand voor ik wegging. Zo ben ik in mei een weekendje naar de Niagara Falls geweest. De weersvoorspelling was zon met 26 graden maar dat was het helaas totaal niet. Op de avond dat we aankwamen bij de watervallen regende het en hadden we heel slecht zicht, zo slecht dat we amper iets konden zien. De volgende ochtend was het weer een stuk beter (nou ja, het was in ieder geval droog) dus toen konden we de Niagara Falls eindelijk goed zien en wat leuke foto’s maken. Het was echt ontzettend cool om te zien. We hebben die dag ook nog een boottochtje gemaakt langs de Falls, waardoor je heel dichtbij kwam. Dat was heel indrukwekkend. Je voelt je ongelofelijk klein als je daar op die boot staat omringt door de watervallen, een supergave ervaring. Als je naar Canada reist, dan mag je de Niagara Falls absoluut niet missen!
De week voor ik naar huis ging was mijn afstudeer ceremonie. Het stelde niet veel voor, wat speeches van EF personeel en een aantal studenten die een extra certificaat kregen omdat ze het meeste vrijwilligerswerk hadden gedaan, of het meest behulpzaam waren. Er werden zelfs twee mensen uitgeroepen tot Mr en Miss EF. Waar ik zelf het meest naar uitkeek was de typisch Amerikaanse academic cap, de pet die Amerikanen altijd dragen bij het afstuderen. Iedereen heeft ze vast weleens gezien in Amerikaanse films of tv-series. Omdat we die in Nederland eigenlijk niet hebben en het echt hoort bij het afstuderen in de VS, wilde ik er per se eentje hebben. We mochten ze eigenlijk niet meenemen maar er waren meerdere studenten die hem wel meenamen, dus heb ik hem ook maar stiekem in mijn tas gestopt. Niemand die het zag!
We zouden na de ceremonie eigenlijk een cruise langs New York mogen maken, maar het regende nogal, dus werd die uitgesteld naar donderdag 30 mei; dezelfde datum waarop o.a. Richelle Mead naar Manhattan kwam voor een signeersessie. Heel jammer van die cruise, maar ik ging mijn enige kans om Richelle te ontmoeten echt niet laten schieten. Dus zat ik donderdag om half vier in de Barnes & Noble, op de allereerste rij te wachten tot de Q&A zou gaan beginnen. Na 3,5 uur was het eindelijk zover, Sarah Dessen, Marie Lu, Andrea Cremer, Rick Yancey en Richelle Mead waren gearriveerd! Ik moet eerlijk zeggen dat ik Rick Yancey nog niet kende, maar de man was zo hilarisch dat ik heel benieuwd ben geworden naar zijn boeken. Richelle Mead leek mij wat verlegen tijdens de Q&A, maar dat kan ik haar niet kwalijk nemen want er waren echt ontzettend veel mensen. Van al die aandacht zou ik zelf ook wel verlegen worden. Omdat ik op de eerste rij zat was ik als eerste aan de beurt om mijn boek te laten signeren. Iedereen had echt een hele stapel boeken mee, maar aangezien ik al een koffer vol met boeken had, en ik al Richelle’s boeken thuis al heb, had ik maar één boek gekocht om te laten signeren, mijn favoriet: deel vier van de Vampire Academy serie. Ik was echt idioot zenuwachtig, waardoor ik alles wat ik tegen haar wilde zeggen spontaan vergat. Het enige wat ik kon zeggen was hoe geweldig het was om haar te ontmoeten. Na afloop kon ik mezelf wel voor me kop slaan, want eigenlijk had ik willen zeggen dat ze mijn favoriete schrijfster is, en hoeveel ik van haar boeken hou. Ook wilde ik heel graag met haar op de foto maar één van de mensen die op het evenement werkte vertelde mij dat Richelle met niemand op de foto ging, heel jammer maar niks aan te doen. Ik ben in ieder geval erg blij dat ik gegaan ben en heb geen moment spijt dat ik de cruise heb gemist, want het was super cool om Richelle in het echt te zien. Auteurs zijn normaal gesproken echt een soort mythische wezens.
Zaterdagnacht ben ik terug naar huis gevlogen. Mijn vriendinnen en familie stonden me op te wachten op Schiphol met een gezellig spandoek, en toen ik thuis aankwam hingen er ook nog allemaal slingers en ballonnen buiten. Heel leuk thuiskomen op die manier. Over een paar weken volgt er nog één laatste column van mij. Hierin kunnen jullie lezen of het me lukt om te wennen thuis, of dat ik het liefst weer terug ga naar New York. die eigenlijk alleen op het internet bestaan. Deze kans had ik dan ook echt niet willen missen.
Groetjes vanuit Volendam!
3 gedachten over “Over en voorbij”
Thanks 🙂 Ja hoewel de campus tegen viel, was New York wel echt net zo mooi en leuk als ik had gehoopt. Heb een super leuke tijd gehad daar!
Leuk dat je weer terug ben!!
Dag Jenny! Welkom thuis! Leuk stuk heb je weer geschreven. Het zal mij benieuwen of je thuis weer een beetje kunt aarden 😉 Was je reis wat je ervan verwacht had? Groetjes Marijke