At summer’s End – Kim de Bruin

Een complete verandering in het leven van de 15-jarige Lynn valt samen met de komst van de zomer. Met de verhuizing naar haar vader in het huis aan zee, laat ze haar moeder en het vertrouwde leven achter zich. Ineens heeft ze ook het gezelschap van zijn nieuwe vrouw en haar drie kinderen. Lynn moet erg wennen aan haar stiefmoeder, nieuwe broers en zusje. Met de jongere Leigh en Robin kan ze het goed vinden, maar haar 18-jarige stiefbroer Brandon keurt haar geen blik waardig en weigert een woord met haar te wisselen. Al snel begint Lynn een enorme hekel te krijgen aan hem en zijn afstandelijke houding. Wanneer Lynn voor het eerst tot over haar oren verliefd wordt, lijkt haar leven mooier en leuker dan ooit tevoren. Echter zorgt een dramatische gebeurtenis er voor dat Lynn zich meer en meer in zichzelf terugtrekt.
At summer’s end is het verhaal van een gewoon meisje dat zich staande probeert te houden in een wereld waarin na de zomer niets meer hetzelfde zal zijn.

Nieuwsgierig
Bij het lezen van de achterflaptekst van At summer’s end werd ik meteen nieuwsgierig naar Brandon, de stiefbroer van Lynn. Gedurende het hele verhaal was hij degene die me het meest triggerde. Wat is hij voor een jongen? Waarom zwijgt hij zo hardnekkig. Heeft het met zijn stiefzus en stiefvader te maken of is er iets anders aan de hand?

Schrikbeeld
Lynn wil de aandacht van Brandon vangen maar tegelijkertijd wil ze lekker verder gaan met haar leven. Dan wordt ze verliefd en lijkt alles haar voor de wind te gaan. Tot er iets gebeurt wat, volgens mij, het schrikbeeld van elk meisje is. Daar weet Kim de Bruin het verhaal mooi tot een climax te schrijven.

Tegenvallende schrijfstijl
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me door de eerste hoofdstukken heb moeten heen worstelen. Kim de Bruin gebruikt heel veel ‘tell’ en nauwelijks ‘show’. Ook vind ik dat ze te weinig aan de verbeelding van de lezer overlaat. Alles wordt uitgelegd. Nu ben ik wel wat dat betreft een erg kritische lezer. Ik heb veel schrijfcursussen gevolgd en heb o.a. bovenstaande regels erin gestampt gekregen. In ieder geval had het boek veel aan spanning kunnen winnen met veel meer ‘show’ en hier en daar meer aan de verbeelding van de lezer had overgelaten. De lezer wil graag ook zelf dingen kunnen invullen.

Moeite van het lezen waard
Toch is At summer’s end, het debuut van Kim de Bruin, de moeite van het lezen waard. Het boek bevat heel veel thema’s die jongeren van een jaar of veertien erg zullen aanspreken: onzekerheid, verliefdheid, vriendschap, geheimen, onzekerheid.
Wat mij betreft mag Kim de Bruin blijven schrijven. Het plot steekt goed in elkaar en gaandeweg zit er genoeg spanning in om een pageturner te zijn. Mijn advies aan Kim: maak heel veel schrijfkilometers, maak gebruik van ‘show don’t tell’ en laat hier en daar wat weg. Laat de lezer ook zelf maar wat invullen.

At summer’s end krijgt van mij drie sterren.