Elke dag een ander

Het leven van de zestienjarige A is niet bepaald gemakkelijk: elke dag wordt hij (of zij?) wakker in een ander lichaam. A moet elke dag wennen aan een nieuw leven, een nieuw lichaam en nieuwe vrienden en familie. Hij weet niet anders en heeft ondertussen geleerd dat hij zich niet mag hechten aan een leven en vooral geen dingen mag doen die het lichaam dat hij overneemt ook niet zou doen. Gewoon rustig en onopvallend het leventje leiden van de persoon wiens lichaam hij overneemt en wachten tot hij om twaalf uur ’s nachts overspringt in het volgende lichaam. Het wordt steeds makkelijker voor A. Totdat hij op een dag wakker wordt in het lichaam van Justin. A ontmoet Justins vriendin Rhiannon en… wordt verliefd.

Vanaf dat moment breekt er een nieuwe periode aan in A’s leven. De afgelopen jaren lukte het hem steeds beter om onopvallend te leven en zijn sporen te verbergen, maar nu wil hij juist dat Rhiannon hem ziet: hém, A, en niet de persoon wiens leven hij voor een dag leeft. Hij wil bij haar zijn, wie hij op dat moment ook is en waar in Amerika hij ook woont. Hij besluit tegen al zijn eerder opgestelde regels in te gaan: hij verstoort het alledaagse leven van zijn gastlichamen en probeert contact te leggen met Rhiannon. Maar wanneer hij op een dag vergeet zijn sporen te wissen, blijkt dat hij hier toch niet zo gemakkelijk mee wegkomt…

Bijzondere personages
A is een ontzettend geloofwaardig personage. Ook al springt hij elke dag over in een ander lichaam – meisje of jongen – en probeert hij zich elke dag als een ander te gedragen, toch is A een uniek persoon met een eigen leven. Hij neemt de trekjes en gewoonten over van zijn gastlichamen, maar toch blijft hij elke dag diep van binnen dezelfde A, die je als lezer steeds beter leert kennen. Zijn gedachten en twijfels over zijn leven zijn erg realistisch, waardoor het hele concept van het “overspringen” op lichamen heel geloofwaardig overkomt. A weet er namelijk zelf ook weinig over, aangezien hij niemand anders kent die net zo is als hij. Doordat je er als lezer dus net zo weinig over weet als A zelf, is het absoluut niet moeilijk om je in hem in te leven.
Bijzonder is daarbij dat veel van de lichamen waarin A zijn tijd doorbrengt ook tot leven komen. Iedereen heeft een ander verhaal te vertellen – bijvoorbeeld een simpele schooldag, een begrafenis van een familielid of een zware depressie – waardoor Elke dag een kijkje in het hoofd geeft van ontzettend veel verschillende mensen.

Originele onmogelijke liefde
Het idee van een persoon die elke dag in een ander lichaam wakker wordt en de onmogelijkheid om in die situatie een relatie te beginnen, vond ik erg origineel. Er zijn de laatste tijd al veel onmogelijke liefdes voorbij gekomen, maar zoiets als dit ben ik nog niet eerder tegengekomen. Het doet een beetje denken aan Stephenie Meyers Zielen, waarin “zielen” ook over kunnen springen naar andere lichamen, maar qua uitwerking zijn beide verhalen totaal verschillend. Juist doordat A elke dag in een ander lichaam zit, wordt duidelijk waar het in de liefde echt om gaat: echte schoonheid zit van binnen!

Veel vragen
Wat ik wel jammer vond aan Elke dag is dat niet alle vragen beantwoord worden. Dit zorgt ervoor dat je als lezer met een dubbel gevoel achterblijft nadat je het boek uit hebt. Aan de ene kant past dit einde namelijk perfect bij het verhaal, maar aan de andere kant ben je gewoon ontzettend nieuwsgierig naar meer. Afgezien daarvan is Elke dag van David Levithan echter een erg mooi liefdesverhaal, vol geloofwaardige personages en bijzondere gebeurtenissen, en daarom krijgt het van mij 4 sterren.