Over het algemeen is het boek beter dan de film, toch? In dit geval zal de film een succes worden, en valt het boek tegen. Is dat mogelijk? Waarschijnlijk wel. Ann Brashares heeft namelijk een nieuw boek geschreven: The Here and Now. Misschien dat de deadline van uitgeverij Random House iets te strak was, want het boek doet het niet bepaald goed. De recensies variëren tussen matig en negatief, echter dit betekent niet meteen slecht nieuws. Althans, niet voor een film. The Here and Now biedt screenwriters een kans om het verhaal te verbeteren, want het idee van Ann is alles behalve slecht. Een protagonist reist naar het verleden met de opdracht om intimiteit te vermijden, maar wordt verliefd. Klinkt goed!
Een beknopt overzicht over het verschil tussen een boek en boekverfilmingen:
• Een boek biedt uren leesplezier, zorgt ervoor dat sommige lezers elk genuanceerd plot begrijpen. Een film moet één uren lezen in vaak minder dan 2 uur stoppen, waardoor er altijd wel dingen worden geschrapt/weggelaten (laten we het maar niet over The Hunger Games hebben waarin ze een volledig personage – Madge – hebben geschrapt).
• In een film worden de gedachten van de hoofdpersoon vaak geuit in gesprekken en sms’jes. In een boek beleef je zijn/haar gedachten alsof je in zijn/haar hoofd kijkt, zodat wij weten wat hij/zij denkt.
Het boek biedt alle elementen die een blockbuster film heeft:
• Gedoemde liefde. Als Prenna (hoofdpersoon, actieheld) en Ethan hun liefde de loop laten, zal Ethan sterven.
• Urgentie. De tijd tikt, want Prenna en Ethan moeten de wereld zien te redden van een catastrofale ramp.
• Onderdrukking. Tijdreizigers die uit de lijn stappen worden vermoord door twee afschuwelijke personen die altijd toekijken.
• Een schurk. Welk boek heeft die nou niet?
• Verrassingen. Alleen komen de oplossingen in Brashares boek te gemakkelijk en te snel; de actie die richting een climax toesloop neemt af wanneer Prenna en Ethan een nogal gelukkige middag beleven (zon, zee, strand, angstloos).
• Het boek doet denken aan een oude James Bond films en dat is beledigend voor lezers.
Het boek had een bestseller kunnen zijn, want het idee is origineel en creatief. Ondanks dat ik het boek nog niet heb gelezen (hij is trouwens ook nog niet vertaald naar het Nederlands), stoppen alle negatieve recensies mij een beetje.
Daarom moeten wij misschien blij zijn dat screenwriters hun fantasie de vrije loop kunnen laten gaan met dit verhaal en dit misschien in een betere versie met meer actie, spanning en intensiteit kunnen transformeren.
Dit alles betekent niet dat Ann Brashares een slechte schrijfster is: ze is alles behalve dat. In haar wereldberoemde boekenserie 4 Vriendinnen, 1 Spijkerbroek laat ze namelijk zien hoe goed ze is in het ontplooien van de karakters van haar personages. En mogelijkerwijs was zij meer bezig met haar personages, dan het verhaal eromheen. Desalniettemin kunnen wij ons verheugen op een film. En een boek, ook al is het misschien niet het beste boek dat er is.
Wat denken jullie?
