Ended soon
De YA leesclub heeft nu alle drie de delen van De Snow White-trilogie van Salla Simukka gelezen. Afgelopen twee maanden lazen en beoordeelden ze het laatste deel: Zwart als Ebbenhout. Rood als bloed en Wit als sneeuw kregen beide een gemiddeld eindcijfer van 4 sterren. Wat zal het eindoordeel zijn van dit deel? En worden alle vragen die de lezers hadden in het laatste deel netjes beantwoord?
Over het boek
Oefenend voor een toneelstuk over Sneeuwwitje, voelt Lumikki een klik met de jongen die de jager speelt. Maar de liefde wordt overschaduwd door de brieven van een vreemde stalker. Terwijl de première nadert, probeert Lumikki de afzender te slim af te zijn. Lastig, wanneer iemand zo zwart is als ebbenhout.
Eerste indrukken
Over de eerste twee delen in de serie waren de lezers al zeer enthousiast over de prachtige omslagen. Natuurlijk zijn er ook verschillende meningen over het laatste deel. Laura was erg gecharmeerd over Zwart als Ebbenhout: “De cover vind ik prachtig en het is leuk dat dit boek zwarte bladzijden heeft. In mijn boekenkast ziet het er nu erg leuk uit nu ik alle delen naast elkaar heb staan.” Renske, die over eerdere delen iets minder positief was, zegt nu het volgende: “Ik vind de omslag heel mooi en de flaptekst aantrekkelijker dan de vorige delen. Ik ben niet zo’n fan van de vorige delen en hoop dat deze beter is.” Annabels eerste indruk is dat dit haar “het spannendste deel tot nu toe lijkt en ik vind de cover en de zwarte pagina’s heel mooi.” Al met al zijn de YA vip lezers weer positief als het gaat om de omslag en de flaptekst.
Eindelijk leren we Lumikki kennen
In Rood als Bloed konden veel YA vip lezers zich niet echt inleven in Lumikki, in het tweede deel werd dit al beter, omdat je meer over Lumikki te weten komt. Maar hoe zit dit nu in het laatste deel? Janita zegt hierover het volgende: “Ja, ze is iets opener geworden ten opzichte van deel 1 en 2. Ik begon haar steeds beter te begrijpen, omdat je steeds meer over haar te weten komt. Ook haar beslissing om haar relaties […] te verbreken, kon ik heel goed begrijpen.” Maaike is het met Janita eens. “Ik kon me inderdaad beter identificeren met Lumikki dan in de eerste twee boeken. Je krijgt in elk boek maar weinig over Lumikki te weten. Hierdoor kon ik me minder inleven in haar. Maar in het laatste boek weet je meer over Lumikki en kun je haar keuzes beter begrijpen.” Helaas was niet iedereen het hiermee eens, Sannie zegt het volgende: “ […] Lumiki maakt moeilijk contact […]. Dit draagt ze ook over op de lezer. Het is bijna knap hoe ze ook die op een afstand weet te houden.”
Vlotte schrijfstijl
Nadat de YA vip-lezers de drie young adult boeken van Salla Simukka hebben gelezen zijn ze de lezers die nog niet gewend waren aan de schrijfstijl, dat nu wel. “In het begin was het even wennen,’ zegt Maaike. “Maar na twee boeken ben je dat wel gewend. Ik vind haar schrijfstijl wel fijn om te lezen. Ze kan het ook gelijk in het begin van het boek spannend maken. En dat de rest van het boek vasthouden.” Ook Jantsje vindt de schrijfstijl “gemakkelijk om te lezen en het leest op zich, voor mij, erg fijn.” Janita vindt de schrijfstijl al vanaf het begin “heel mooi, beelden en sprookjesachtig. Het leest heel vlot en prettig.” En hier is Laura het mee eens. Prachtig vindt ze de schrijfstijl van Salla Simukka. “Ik vind het leuk dat ze erg mysterieus kan schrijven wat goed past bij het grimmige sfeertje van dit boek.” Zo vinden de YA vip-lezers de schrijfstijl over het algemeen erg aangenaan.
Zwart als Ebbenhout als afsluiter?
We vroegen de YA vip-lezers wat ze van dit laatste deel als afsluiting van de trilogie vonden. De meeste lezers vonden het super spannend. Zo vond Naomi het “echt een enorm goed einde! Nooit gedacht dat het deel 1 en deel 2 ging overtreffen.” Ook Laura vindt Zwart als Ebbenhout “een waardige afsluiting. Het verhaal is erg spannend en zet je telkens op het verkeerde been. Ook ben ik blij dat ik alle antwoorden op mijn vragen heb gekregen waardoor ik Lumikki beter ben gaan begrijpen! Op het einde moest ik zelfs huilen terwijl ik nooit huil bij boeken.” De meeste YA lezers vonden ook zeker dat ze meer antwoorden kregen. Annabel vond dit dan ook “het beste deel van allemaal.” En Janita zegt hierover het volgende: “Zwart als ebbenhout is een goede afsluiting van de trilogie. Je krijgt antwoorden op een aantal vragen. Het familiegeheim komt bijvoorbeeld aan het licht.”
Helaas vonden twee lezers het laatste deel niet echt af. Zo zegt Sannie: “Het lijkt wat afgeraffeld, alsof de schrijfster het idee goed in haar hoofd had, maar dat niet zo op papier heeft weten te krijgen.”
De trilogie
Hoewel twee lezers de trilogie niet bij elkaar vindt passen, zijn de overige lezers wel enthousiast. Renske vindt de serie niet bij elkaar passen omdat ze “veel dingen heel onwaarschijnlijk vindt.” En omdat er “weliswaar sneeuwwitje aspecten in voorkomen, naar het eigenlijke sprookje ver te zoeken is.” Daarentegen vindt Jantsje de verhalen “wel wat bij elkaar passen, alleen bij elk boek is er wel weer een ander probleem.” Hier is Laura het mee eens. Zij vindt juist dat “het leuke aan deze boeken [is] dat de drie delen qua verhaal niet op elkaar lijken, maar dat je wel een groei van Lumikki ziet gedurende de boeken. Je begrijpt telkens de mysterieuze Lumikki een stukje beter. Ook vind ik het leuk dat er in elk boek verwijzingen naar sprookjes zitten waardoor het verhaal nog origineler wordt.” Voor Naomi blijft het “interessant door de verschillende soorten verhalen.” Maaike en Annabel zijn het hier mee eens. Al vraagt Annabel zich wel af “wat er bijvoorbeeld gebeurd is met de crimineel uit het eerste boek. ” Hoewel de meeste lezers alle drie de delen erg leuk vonden, werd het laatste deel toch als favoriet gezien: Zwart als Ebbenhout.
Eindoordeel
Rood als Bloed en Wit als Sneeuw hebben allebei een gemiddeld aantal sterren van 4. Zwart als Ebbenhout krijgt net als zijn voorgangers ook een gemiddelde van 4 sterren. Ondanks dat twee lezers een nogal laag cijfer gaven waren, gaven de overige lezers het boek een hoge waarderingsster. Dit was het laatste deel uit de Snow White-trilogie. Heb jij het boek gelezen? Deel hieronder je mening… wij zijn heel benieuwd! Of ben je na het lezen van dit verslag enthousiast geraakt? Wij horen het graag.
Vandaag is het Sinterklaas en speciaal voor deze gelegenheid heeft Lis Lucassen (pseud. Olga Hoekstra) een kort verhaal geschreven rondom deze feestdag: Suikerhart. Heb je dus absoluut de behoefte om wel iets te lezen, maar gezien de drukte van deze feestdag niet aan een dik boek wilt beginnen? Dan is dit suikerzoete verhaal zeker de moeite waard.
Jennifer Lawrence wilde eigenlijk absoluut niet zelf zingen in Mockingjay part 1. Het was zelfs zo erg dat ze in tranen uitbarstte toen ze uiteindelijk wel begon met het opnemen, zo zenuwachtig was ze.