Ended soon
De 12-jarige Callum Hunt mag van zijn vader absoluut niet toegelaten worden tot de ondergrondse toverschool het Magisterium. Magiërs zijn namelijk slecht en hebben alleen maar kwaad in de zin. Ze zijn zelfs verantwoordelijk voor de dood van Callums moeder. Wanneer Callum wordt uitgenodigd om mee te doen aan de IJzerproef, de toelatingstest voor het Magisterium, weet hij dan ook wat hem te doen staat: hij moet falen. En dat doet hij. Hij verknalt de test zo verschrikkelijk dat hij honderd procent zeker weet dat hij nooit of te nimmer een voet binnen het Magisterium zal zetten. Maar hij heeft het mis…De docenten van het Magisterium zien namelijk iets in Call waar hij zelf nog geen weet van heeft. Tot grote woede van zijn vader wordt Call als leerling gekozen van meester Rufus en begint zijn nieuwe leven op het Magisterium. Dat blijkt echter een stuk leuker en interessanter te zijn dan hij had verwacht, en zijn idee om alsnog van school te worden getrapt begint hem steeds meer tegen te staan. Maar er dreigt ook zeker gevaar binnen het Magisterium. Wie is bijvoorbeeld die Vijand des Doods waar iedereen het over heeft? En wie is Call zelf? Om daar achter te komen zal hij toch nog wat langer op het Magisterium moeten blijven, en dan is het alleen maar mooi als je ook nog eens wat lesjes in de magie krijgt!
Twee sterschrijvers
De IJzerproef is geschreven door Cassandra Clare en Holly Black, twee sterschrijvers die we natuurlijk allemaal kennen van series als De Kronieken van de Onderwereld en De Spiderwick Chronicles. En dat is goed te merken. De wereld waarin het verhaal zich afspeelt wordt erg goed opgebouwd, waardoor het niet moeilijk is je voor te stellen hoe het Magisterium eruit ziet, en de personages zijn erg geloofwaardig neergezet. Elk personage krijgt zijn of haar eigen verhaal mee, waardoor je ze stuk voor stuk steeds beter leert kennen.
De IJzerproef is geschreven door Cassandra Clare en Holly Black, twee sterschrijvers die we natuurlijk allemaal kennen van series als De Kronieken van de Onderwereld en De Spiderwick Chronicles. En dat is goed te merken. De wereld waarin het verhaal zich afspeelt wordt erg goed opgebouwd, waardoor het niet moeilijk is je voor te stellen hoe het Magisterium eruit ziet, en de personages zijn erg geloofwaardig neergezet. Elk personage krijgt zijn of haar eigen verhaal mee, waardoor je ze stuk voor stuk steeds beter leert kennen.
Toch vind ik wel dat De IJzerproef net wat minder fijn wegleest dan bijvoorbeeld De Kronieken van de Onderwereld. Het verhaal is hier en daar een tikje voorspelbaar en het duurt best lang voordat het goed op gang komt. Pas tegen het einde wordt het verhaal echt spannend, maar misschien komt dat ook wel doordat dit eerste deel in de serie zich nog voornamelijk richt op de opbouw van de wereld, de personages en het verhaal zelf. Dit gaat in de volgende delen vast wel veranderen, want het einde van De IJzerproef is erg veelbelovend!
Herkenbaar, maar toch origineel
Eén ding dat opvalt aan dit boek, is dat het een paar trekjes heeft die veel van jullie vast wel bekend voor zullen komen. Zo gaat het verhaal over een jongen die vanaf zijn babytijd is gemerkt door een duistere tovenaar en wordt toegelaten tot een mysterieuze toverschool terwijl hij niet eens wist dat hij een tovenaar was, waar hij vervolgens vriendschap sluit met een superslim meisje en een erg vriendelijke jongen. Gaat er al een belletje rinkelen?
Eén ding dat opvalt aan dit boek, is dat het een paar trekjes heeft die veel van jullie vast wel bekend voor zullen komen. Zo gaat het verhaal over een jongen die vanaf zijn babytijd is gemerkt door een duistere tovenaar en wordt toegelaten tot een mysterieuze toverschool terwijl hij niet eens wist dat hij een tovenaar was, waar hij vervolgens vriendschap sluit met een superslim meisje en een erg vriendelijke jongen. Gaat er al een belletje rinkelen?
De plot en ideeën in het verhaal zijn dus best wel herkenbaar, maar toch weten Clare en Black er steeds weer een originele draai aan te geven, waardoor de gelijkenissen niet echt storen. Zo is het Magisterium behoorlijk anders dan Zweinstein en zitten de lessen in magie ook flink anders in elkaar. Wel zitten er nog vrij veel losse eindjes in het verhaal, waar ik graag nog wat meer over zou willen weten. Hoe vindt het Magisterium nieuwe leerlingen bijvoorbeeld? Hoe zit het lessysteem eigenlijk in elkaar? En waarom leert elke leerling wat anders en krijgen ze dan vervolgens wel dezelfde test? Hopelijk wordt dit in het volgende deel wat duidelijker.
Jongere doelgroep
Wat ook opvalt is dat Call nog behoorlijk jong is: hij is nog maar twaalf. De hoofdpersonen in het boek gedragen zich echter vrij volwassen voor hun leeftijd, waardoor De IJzerproef voor young adults en volwassenen zeker ook leuk is om te lezen. Bovendien heeft Call nog heel wat jaartjes te gaan op het Magisterium en zou hij best wel eens, net zoals in de Harry Potter-serie, mee kunnen groeien met de boeken.
Wat ook opvalt is dat Call nog behoorlijk jong is: hij is nog maar twaalf. De hoofdpersonen in het boek gedragen zich echter vrij volwassen voor hun leeftijd, waardoor De IJzerproef voor young adults en volwassenen zeker ook leuk is om te lezen. Bovendien heeft Call nog heel wat jaartjes te gaan op het Magisterium en zou hij best wel eens, net zoals in de Harry Potter-serie, mee kunnen groeien met de boeken.
Ondanks de gelijkenissen met Harry Potter en het feit dat het even duurt voor het verhaal echt op gang komt en spannend wordt, vond ik De IJzerproef wel erg leuk om te lezen. Het is een mooi begin van een nieuwe serie die zich afspeelt in een originele fantasiewereld, en het einde van het boek doet absoluut uitkijken naar meer! Ik heb het Magisterium in elk geval alvast toegevoegd aan mijn lijstje van scholen waar ik maar al te graag op zou willen zitten. Ik geef De IJzerproef 4 sterren.
