Op zaterdag 5 september gingen mijn moeder en ik warm gekleed op stap. Het was namelijk zover: Manuscripta. Van te voren hadden wij alvast mooi een dagkaart inclusief lunch bij de spoordeelwinkel van NS gekocht, zodat wij die zaterdag voor lekker weinig geld naar Zwolle konden gaan. Dat ik die uiteindelijk was vergeten mee te nemen, is maar een kleine bijkomstigheid. Ik bedoel, wat maakt het ook uit? Vertaling: heel veel.
Helaas moet ik met schaamte toegeven dat wij pas later op de dag aankwamen, waardoor wij het interview met drie young adultschrijfsters gemist hebben. Hoewel dit oorspronkelijk ook niet bij ons in de planning zat (hier straks meer over), was het toch wel jammer. Het centraal station van Zwolle ligt niet bepaald dicht bij de stad, en tegen de tijd dat wij erachter waren welke bus wij moesten nemen, was het al te laat.
Zoeken, zoeken, omdraaien en zoeken
Na nog even de verkeerde kant van de stad te zijn opgelopen (de Oude Vismarkt is erg gezellig, zeker een aanrader!) draaiden wij ons weer om, om richting de Peperbus te lopen. Dat wij door een verlaten wijkje moesten, verbaasde ons ietwat. Een verlaten, nogal creepy wijkje stond nou niet op de planning van mijn moeder en ik. Misschien dat Google Maps zijn dag niet had?
Eindelijk, Manuscripta!
De boekenwinkel waarin de interviews werden gehouden, lag pal aan het festivalterrein gelegen. Hoewel ik er persoonlijk voor gekozen zou hebben om het festival op en rondom de Oude Vismarkt te houden – deze ligging is betreft het openbaar vervoer beter te bereiken – was het knus en feestelijk aangekleed. Er was nog een kleine markt – zie: standjes – met uitgeverijen, waaronder Storm Publishers. Helaas waren die overige standjes aangekleed voor óf volwassen boeken óf voor de basisschoolkinderen. Dat het overgrote deel van de uitgeverijen ons leespubliek oversloegen, stoorde mij enigszins.
Na een ietwat sobere namiddaglunch (appeltaart met fanta) gingen wij op weg naar het hoofdplein, waar tevens een klein, ontzettend schattig podiumpje stond. De voornaamste reden dat wij naar Manuscripta gingen, waren namelijk de interviews met Leo Blokhuis en Matthijs van Nieuwkerk. En wat waren deze interviews geweldig. Informatief en hilarisch.
Ondanks de stortbuien, mijn zere benen en de paraplu’s die bijna in mijn ogen staken van de bezoekers om mij heen, hebben mijn moeder en ik een fantastische dag gehad.
