Ieder jaar een nieuw boek, was de bedoeling. Nu zijn er dit jaar zelfs twee verschenen, maar de tweede – Hij is van mij – is een compleet herschreven editie, wat me ook nog een aantal maanden werk heeft gekost. Maar wanneer komt er informatie over mijn volgende boek? Dat zal nog even duren. Vorig jaar december begon ik met volle moed aan mijn derde young adult-thriller (en zesde boek), maar vanaf eind januari had ik ineens geen tijd meer om te schrijven.
Een extreme drukte op het werk, een puppy genaamd Cosmo, een soort van sociaal leven dat ik ook nog wilde leiden… Dat ging niet meer samen met schrijven. Begin dit jaar werkte ik ook nog als vaste recensent voor een grote website, maar dat was niet meer vol te houden. Ik wilde helemaal geen nieuwe boeken lezen terwijl ik zelf geen tijd had om verder te gaan aan mijn nieuwe boek. Het stond me soms zelfs een beetje tegen om de hele dag manuscripten te corrigeren of persklaar te maken, want hallo, ik wilde zelf schrijven, mijn verhaal moest eruit!
Het duurde en het duurde maar, er kwam gewoon geen tijd vrij. Cosmo vroeg heul veul aandacht en toen kwam de zomer er alweer aan. Dat betekende leuke dingen doen met vriendinnen (die ik al aardig had verwaarloosd in de maanden ervoor; gelukkig zijn ze heel erg vergevingsgezind), zoals festivals, concerten en terrasjes. Maar schrijven? Nee, daar had ik echt geen tijd voor. Tot ik in september weer de kriebels kreeg. Eindelijk, ik wilde weer schrijven! Ik wist alleen niet hoe ik dat precies moest inplannen. Ik zag er zelfs tegen op, maar ik moest erdoorheen. Al zoveel maanden was ik niet met het verhaal bezig geweest en nu moest ik ineens weer inkomen. Waar ging het ook alweer over? Wat had ik zoveel maanden geleden eigenlijk geschreven? Misschien ging het wel nergens over en kon ik het eerste deel zo deleten.
Op Twitter hield ik iedereen op de hoogte van het feit dat ik binnenkort echt echt echt weer zou gaan schrijven, maar natuurlijk bleven dat loze kreten. Nog steeds gebeurde er niks. Totdat iemand Schrijftober voor mij verzon. Tijdens Boektober zou iedereen zo veel mogelijk lezen, en ik zou tijdens Schrijftober zo veel mogelijk schrijven. Stond de teller in januari nog op 30.000 woorden, inmiddels heb ik er in deze maand bijna 50.000 van gemaakt. Ik zit er weer lekker in en het verhaal wordt ZO TOF! Als ik zo doorga is de eerste versie over drie weken af en dan gaat het naar de eerste twee proeflezers. Schrijftober, ik vind je geweldig! Voorlopig blijft het elke dag, elke maand Schrijftober voor mij, want inmiddels begint boek 7 ook te kriebelen…
