Ander-half week geleden kreeg ik goed nieuws! Ik mocht namelijk op zaterdag 31 oktober, met Halloween, Leigh Bardugo interviewen! En nee, geen vijf minuten lang, maar drie kwartier! De droom van elke lezer en zeker met een auteur als Bardugo.
Toen ik het nieuws kreeg was ik uiteraard erg blij, zo blij dat ik ’s avonds op mijn kamer een extra vreugdedansje heb gedaan. Ik zou eindelijk de persoon ontmoeten die mega gave verhalen heeft geschreven in een wereld waar ik alleen maar van kan dromen. Namelijk de Grisha-wereld.
Het was dus niet gek dat ik met klamme handjes bij de Utrechtse Kinderboekhandel aankwam.
Maar zodra Bardugo kwam binnenlopen, waren de zenuwen meteen verdwenen: wat een lieve en grappige vrouw is zij!
Het gesprek duurde bijna een uur en ze heeft veel, maar dan ook VEEL, leuke dingen verteld. Het is daarom een lang interview geworden. Speciaal voor jullie heb ik dit opgedeeld in drie delen! (Ik kon namelijk echt geen informatie weglaten :D).
Interview met Leigh Bardugo part one:
1. Als ik het me goed kan herinneren heb je op de releaseparty van Val en verlossing gezegd dat je een boek aan het schrijven bent in een andere wereld dan de Grisha-wereld. Waarom ben je van gedachten veranderd?
Ik kan me dat niet meer herinneren. Toen Val en verlossing werd gepublicieerd was ik List en leugens al aan het schrijven. Ik was zelfs dat jaar ervoor – in oktober – hier al mee begonnen. Ik denk dat ik na de sequel van List en leugens een pauze neem van de Grisha-wereld. Misschien schrijf ik dan wel een paar kortere verhalen.
2. Ben je van plan om boeken te schrijven in een andere wereld dan de Grisha-wereld?
Yes, ik ben met een paar dingen bezig, maar ik kan er nog niet teveel over zeggen. Zoals ik heb gezegd neem ik een pauze na de sequel van List en leugens om weer wat frisser te worden.
3. De Grisha-trilogie is gebaseerd op Rusland. Waarom is List en leugens gebaseerd op Nederland? Ik heb namelijk gemerkt dat je Nederlandse namen hebt gebruikt zoals Joost en Pieter.
De meeste landen in de Grisha-wereld zijn gebaseerd op andere landen. Ravka is zwaar beïnvloed door Rusland. Voor de machtsdynamiek in het verhaal is het ook logisch om Rusland te gebruiken. Daarnaast zijn er nog andere redenen waarom ik voor deze cultuur heb gekozen. Neem namelijk de mislukking om te industrialiseren, het leger en de falende monarchie.
Zelf ben ik joods, half Spaans en half Russisch-Litouwen. Ik groeide op in bezet gebied waar Rusland de glamoreuze onderdrukker was. Het was een beestachtige plek waar je nooit naar terug wilt. Toch had ie plaats ook iets magisch en prachtigs. Het was bijna alsof ik opgroeide in een fantasie wereld.
Waarom ik voor Nederland heb gekozen in List en leugens?
Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in het Nederlands rond 1700. Toen ik de Grisha-trilogie schreef bleef ik terugkomen op Kerch; de plaats waar Nicolai naar school moest en waar ze neutraal waren. Ik wilde eigenlijk een anti-Ravka creëren. Een rijke burgelijke wereld waar Nederland goed bij leek te passen. Als je List en leugens leest, merk je dat er ook invloeden zijn uit Las Vegas, oud New York en zelfs van het victoriaanse Londen. Het is dus eigenlijk niet specifiek gebaseerd op één land.
Toch was het wel fijn om te werken met Nederland, zoveel woorden uit dit land hebben geweldige klanken.
4. Wist jij dat je List en leugens ging schrijven toen je bezig was met De Grisha-trilogie?
Ik wist niet specifiek dat ik List en leugens ging schrijven tot ik het idee kreeg. Eerst was ik niet van plan om meteen weer een verhaal te schrijven in de Grisha-wereld. Wel wist ik dat ik ooit iets wilde schrijven in Kerch of Ketterdam. Wat het ging worden wist ik niet precies, tot ik tijdens het autorijden een billboard zag van The monuments man en een idee kreeg. Opeens viel alles op zijn plaats; Ketterdam was gewoon de juiste omgeving. Ik kon de personages een team laten vormen en ze laten samenwerken.
5. Hoorde je de zes stemmen van de karakters van List en leugens in je hoofd?
Wat een interessante vraag, hoor jij je karakters in je hoofd als je schrijft?
Eline: ik schrijf soms dingen waarvan ik later denk, wow wat is er gebeurd. Ik heb dus soms geen impact op wat ik schrijf. Het vloeit als de ware uit mij.
Ik ben jaloers, zegt Bardugo, die ervaring heb ik helaas niet. Sommige karakters spreken duidelijker dan anderen. Matthias was bijvoorbeeld een makkelijk personage om te schrijven. Hij was erg luid en duidelijk. Andere karakters hadden wat meer tijd nodig. Meestal werk ik eerst de verhaallijn uit en daarna de personages. Het duurt altijd even voordat ik ze echt leer kennen, daarna veranderen zij de verhaallijn. Ik hoor de personages pas echt als ik hun dialogen hardop voorlees, later in het schrijfproces.
*SPOILER VRAGEN voor de mensen die Val en verlossing nog niet hebben gelezen*
*
*
*
*
*
*
6. Mis je De Duisterling? Sta je nog steeds achter de beslissing om hem dood te laten gaan?
Ja, ik mis die wereld wel en soms mis ik het schrijven over die personages maar ik sta nog steeds 100% achter mijn besluit. Er zijn ontzettend veel verschillende manieren om die trilogie te eindigen, maar het maakt niet uit hoeveel boeken er uiteindelijk waren geweest: hij zou dood gaan.
Oké, dus je denkt niet nu we al een tijdje verder zijn, misschien was die scène toch niet nodig geweest?
Nou misschien is mijn ego nu aan het praten, maar ik vond die scène juist goed. Het is een goede dood. De Duisterling was altijd al bedoeld als een tragisch figuur en ik wilde dat mensen van hem hielden en om hem rouwden. Alina rouwt om hem. Ze danst niet rond en denkt YES we hebben het gedaan, hij is dood. Ze voelt een groot verlies omdat het ook echt een verlies is.
Hij was iemand van wie zijn immortality got the best of him, en zijn krachten en zijn hunkering naar krachten got the best of him.
Wanneer mensen zeiden: “nee ze horen bij elkaar”, zei ik, “luister, als jij een serie wil waarin ze uiteindelijk bij elkaar komen en voor eeuwig in duisternis heersen, dat is mogelijk maar daar ging dit verhaal niet om”. Als dat was gebeurd dan was dat ook het einde geweest van de Grisha-wereld. Er zouden geen verhalen meer zijn geweest, ze waren samen en dat was het.
7. In het skype interview tijdens de releaseparty van Val en verlossinghoorde ik dat mensen boos waren over het einde? Krijg je nog steeds berichten van mensen die boos zijn?
Soms krijg ik nog berichten (het was eigenlijk zo dat ik vooral veel berichten kreeg van een gepassioneerde groep fans).
Nu is het wat minder. Zelf denk ik dat dit komt omdat de mensen nu de trilogie achter elkaar kunnen lezen. Lezzers hebben minder de tijd om te speculeren over wat er kan gebeuren en wat niet, ze komen er meteen achter.
Waar ik wel achter ben gekomen is dat Tumblr vooral Duisterling territorium is. Ook heb ik tijdens het reizen gemerkt dat er in bepaalde landen een voorkeur is voor bepaalde personages uit de trilogie. In Zweden is het favoriete karakter Alina, in de Filipijnen is het Nicolai en in Texas Mal. Het ligt er dus heel erg aan waar je bent. De fans van Mal zijn iets stiller en de fans van Nicolai zijn echt aan het wachten op de boeken van Nicolai.
