Wie ik gisteren was is het nieuwste boek van Pamela Sharon, die debuteerde met De geur van groen. Haar debuut werd genomineerd voor de Jonge Jury 2020 en voor de prijs voor het Beste Boek voor Jongeren 2020. Haar nieuwste boek volgt het leven van Yara die te horen krijgt dat ze het chronisch vermoeiheidssyndroom heeft. Dat wilt ze echter niet zomaar aanvaarden. Om uit het echte leven te ontsnappen, duikt ze in de wereld van Evol. In die wereld is ze niet ziek en kan ze zijn wie ze wil zijn. In het spel ontmoet ze Amir en samen met hem probeert ze het raadsel op te lossen. In het echte leven daarentegen ontmoet ze Finn.
Belangrijk thema
Met Wie ik gisteren was maakt Pamela Sharon chronische ziektes bespreekbaar en het is ook gewoon erg fijn dat we eens een personage met een chronische ziekte zien in een Young Adult, want dat ben ik nog niet vaak tegengekomen. Ze toont aan de lezer hoe leven met een chronische ziekte eruit ziet en hoe Yara’s leven veel meer is dan haar ziekte. Het boek toont ook met welke stereotiepe beelden van een chronische ziekte Yara allemaal te maken krijgt. Daarnaast gaat het ook over hoe Yara haar diagnose leert accepteren. Yara is ook een sterk personage dat niet met de pakken blijft zitten. Gedurende het verhaal kan je je ook in haar inleven. Ook de andere personages leren we goed kennen en zijn goed uitgewerkt. Verder bevat het boek ook de nodige portie diversiteit.
Soms is een leugen genoeg om de werkelijkheid zo te verdraaien dat je er zelf in gaat geloven. En als je er zelf in gelooft, is het dan nog wel een leugen? Hoeveel is de waarheid dan nog waard?
Origineel verhaal
Verder is de verhaallijn ook goed uitgewerkt en is het een erg origineel verhaal. We volgen zowel het leven van Yara in de echte wereld en wat ze allemaal meemaakt in de digitale wereld van Evol. Die werkt op basis van artificiële intelligentie en voelt heel echt aan omdat het spel inspeelt op wat zij doet en voelt. Ook thema’s als privacy en verslaving komen aan bod in het verhaal, hoewel ze niet de overhand hebben. Daarnaast heeft Pamela Sharon ook een vlotte schrijfstijl waardoor je zo door het boek heen vliegt. Het boek eindigt ook nog eens met een epiloog die een vervolg niet uitsluit.
Pamela Sharon is erin geslaagd om een sterke Young Adult neer te zetten met diverse thema’s. Met dit boek maakt Pamela Sharon chronische ziektes bespreekbaar. In dit boek combineert ze het hebben van een chronische ziekte met hightech technologie. Het is dan ook een aanrader voor fans die zowel houden van contemporary Young Adults als van spannende boeken. Van mij krijgt dit boek vier en een halve ster!
Want wie ik gisteren was, zal ik nooit meer kunnen zijn, en wie ik morgen ben, wordt bepaald door vandaag.
