‘Mijn beeld gaat op zwart, net zoals op het moment vlak voordat de film begint. En dan zie ik het.’
Het verhaal
Evie gelooft na de scheiding van haar ouders niet meer in de liefde. Haar favoriete boekengenre, romantische boeken, wil ze daarom ook nooit meer lezen en ze besluit de boeken weg te doen. Dan gebeurt er iets vreemds en vanaf dat moment kan ze wanneer ze twee mensen ziet zoenen, het volledige verloop van hun relatie zien. Dit geeft haar nog minder vertrouwen in een goede afloop van relaties. Maar dan ontmoet ze X. Ze vindt hem onweerstaanbaar. Blijft ze geloven dat de liefde het niet waard is?
Personages
Het verhaal is geschreven vanuit Evie’s perspectief. Ik vond haar soms best vervelend, omdat ze dingen alleen maar van haar kant leek te kunnen zien. Verder bleven voor mijn gevoel de meeste personages een beetje oppervlakkig, maar dat stoorde me niet heel erg. Ik vond vooral Fifi, de dansinstructrice een leuke toevoeging aan het verhaal.
Thema’s
Het hele boek draait vooral om relaties en mensen een (nieuwe) kans geven. Voor mij voelde het niet per se aan als hele zware onderwerpen, maar alsnog heb ik ergens richting het einde van het boek wel moeten huilen. Door de danslessen en de vriendschappen die met deze onderwerpen verwerkt werden, werd het naar mijn idee al veel minder zwaar.
Schrijfstijl
Nicola Yoon heeft een erg fijne schrijfstijl. Het is niet te moeilijk geschreven en je vliegt zo door de pagina’s heen. Ik wilde eigenlijk maar blijven lezen en het kostte me moeite om het boek weg te leggen.
Conclusie
Al met al vond ik het een leuk boek. Het las lekker weg en het vermaakte me prima. Het was niet te zwaar, maar ook niet alsof het totaal geen boodschap had. Ik had echt even een boek nodig, dat vrij luchtig geschreven was en dit boek was daar erg goed voor.
