Jaar: 2022

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Wednesday [Netflix], seizoen 1

Netflix is onderhand wel bekend om zijn gave om (overwegend) goede series te produceren en op het streamingplatform te plaatsen. De tv-serie die als een storm harten over de hele wereld heeft weten te veroveren in de afgelopen periode is Wednesday. Een serie gebaseerd op niemand minder dan Wednesday Addams uit de cult classic-film The Addams Family.

Personages en hun acteurs

De personages uit de serie voelden allemaal echt en goed vertolkt aan. De respectievelijke acteurs die waren aangewezen om hun personages op het beeldscherm te spelen hebben allemaal een overtuigende performance neergezet waardoor de kijkervaring voelde alsof je in de leefwereld van de serie aanwezig was. Mijn persoonlijke twee favorieten, naast Wednesday zelf, waren Tyler en Xavier. Twee jongens met een zekere likability en een achtergrond aan character-motivatie die ervoor zorgden dat ze een speciaal plekje in mijn hart hebben gekregen. Ondanks de wendingen van bepaalde personages en hun acties.


Als het aankomt op Wednesday als personage wil ik Netflix een daverend applaus geven. Namelijk, Wednesday is onze outcast, quirky, goth-inspired, bloedlustige, apathische protagonist. Ze heeft een zekere je ne sais quoi in haar inherent haatdragende en pessimistische persoonlijkheid die haar gewoon heel likeable maakt. Wednesday zegt de dingen waarvan we ze zouden willen zeggen, maar de sociale norm het niet helemaal goedkeurt. Wednesday geeft niet om de sociale norm dus zegt ze het gewoon vlakuit. Echter, Wednesday’s apathische en opportune character wordt niet volledig als quirky en cute gezien, noch wordt het volledig geaccepteerd. De vrienden die Wednesday maakt in haar nieuwe omgeving nemen geen blad voor de mond om te zeggen wanneer Wednesday hun heeft gekwetst en dat haar gedrag vaak verre van oké is. In plaats van dat Wednesday hier een pientere opmerking opheeft, absorbeert ze het commentaar en zien we toch een zekere schuld in haar. Dit zorgt voor een prachtige character arc doorheen de serie.

Ervaring

Het plot van Wednesday was in mijn ogen geniaal, en combineerde enkele tropes uit de gothic literatuur in een serie die er een moderne twist aan gaf. De moderne twist op de tropes was heel subtiel, met bijvoorbeeld de vermelding van sociale media en smartphones. Op de manier dat de moderne technologie niet per se op de voorgrond lag om mysteries op te lossen, maar eerder gewoon wel aangekaart werd om een hedendaags beeld te scheppen. Al het onderzoek naar de mysteries gebeurde via boeken en police files en dergelijke meer, wat alles veel tactieler en avontuurlijker liet aanvoelen. Het voelde alsof ik actief een serie heb gekeken en niet de zoveelste moderne twist op oude literaire tropes met sociale media als achtergrond voor de problemen die plaatsvinden.  Het was de perfecte mix van oud en nieuw die verschillende smaken en generaties kan aanspreken.

Cinematografie

Op cinematografisch vlak was de serie een absoluut plezier om naar te kijken. Hoe de serie werkt in contrasten betreffende Wednesday’s voorkeur voor zwart en hoe haar omgeving hier niet altijd in meegaat was heel mooi in beeld gebracht. De shots voor specifieke scenes waren zo mooi en vloeiend in beeld gebracht dat je gewoon plezier krijgt door te kijken naar de serie zelfs al zou het geen plot hebben.

Dark Academia aesthetic down to a T

Ik zie mezelf als iemand die binnen het dark academia genre past, dus ik denk graag dat ik kan zeggen welke boeken, series, film, noem maar op, binnen deze stroming passen. Wednesday is dé dark academia-serie bij uitstek die dit jaar op Netflix is verschenen. Typewriters, mythologische wezens, literatuur, oude bibliotheken, oude scholen, enzovoorts. Wednesday heeft het allemaal. Het is een serie voor iedereen, maar de dark academics onder ons zullen er toch nog een extra plezier aan beleven.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Maxton Hall College – Mona Kasten  

De nieuwste Dark Academia must-read, Maxton Hall College van Mona Kasten, kwam afgelopen november uit bij Boekerij. Ik heb dit boek in korte tijd verslonden, dus sta me toe om mijn mening en ervaring betreffende dit boek neer te pennen. 

Dark Academia? 

De marketing voor Maxton Hall College laat het blijken dat dit boek binnen het dark academia-genre past. Dit was dan ook de reden waarom ik dit boek ASAP moest lezen omdat ik mezelf heel erg kan thuisvinden in het dark academia-genre en de esthetische stroming ervan. Echter moet ik nagenoeg uitsluiten dat dit boek binnen het dark academia-genre valt. De vormgeving van het boek past hier wel perfect binnen, maar het verhaal zelf laat aan wensen over. Ik vond persoonlijk niet dat het boek echt binnen de dark academia-stroming viel en dat het eerder een soort afkooksel was van gossip girl ontmoet internaat-narratief. Dit is niet per se slecht, maar in kader van de verwachtingen die de marketing en vormgeving voor mij opzette, kwam dit als een beetje een teleurstelling aan. Het boek is dan origineel ook een vertaling uit het Duits, getiteld Save Me, wat nergens de school uit het boek in de titel vernoemt. Hierdoor past het boek eerder in een (young adult) romance of chick lit-genre. Als het boek zo voorgesteld zou worden, zouden mijn verwachtingen veel beter tegemoet gekomen zijn, maar dat was hier helaas niet het geval en mijn enthousiasme ebde hierdoor al snel weg.

Schrijfstijl & Vertaling

Kasten heeft een zeer vlotte en aangename schrijfstijl die heel erg to the point is. Sommige lexicale keuzes en dergelijke kwamen een beetje als cliché en trope-y over, maar voor de enemies to lovers high school-drama van dit boek, kwam dit heel mooi uit. De vertaling van het boek was ook mooi gedaan, ik lees dan ook graag vertalingen uit het Duits. Echter had ik soms graag iets neutralere taal gezien naar het Vlaams/Nederlands toe, omdat sommige vertalingkeuzes nogal heel Nederlands aanvoelden en het soms wat vreemd aanvoelde. Maar dit is een onderwerp dat al langer in het verschiet ligt wanneer het op Nederlandse vertalingen aankomt om een neutralere middenweg te vinden voor Vlaams en Nederlands.

Plot

Het plot van Maxton Hall College deed me denken aan een zekere mix van gossip girl en een internaat-narratief. De nodige intrige en drama aanwezig op de voorste rij. Ik voelde me terug zestien toen ik dit las en dat zeg ik met de beste bedoelingen. Ik kon het boek niet neerleggen omdat ik echt wel wilde weten hoe het zou aflopen, en ook, een enemies to lovers verhaal weet altijd mijn interesse te winnen. Het verhaal is dan geen topkwaliteit maar het is zeker wel entertainment en luchtig, en dat kon ik zeker wel appreciëren.

Achtergrond

De backdrop van dit verhaal is enerzijds een Engelse elite school en anderzijds de University of Oxford. Het aanmeldingsproces van Oxford wordt in zekere lijnen wel afgebeeld doordat ons hoofpersonage Ruby droomt hier te gaan studeren. Echter voelde ik geen sterk verricht onderzoek wanneer het aankomt op het Engelse middelbare schoolleven dat wordt afgebeeld in dit verhaal. Tegenwoordig hebben we auteurs zoals Alice Oseman die de lezer in het Engelse schoolleven waant door de verschillende forms stapsgewijs toe te lichten zodat het duidelijk wordt dat het schoolleven anders is dan bijvoorbeeld Amerika, dat vaak in pop culture wordt afgebeeld en waardoor menig mensen ervan uitgaan dat dit de standaard is van het schoolleven.  Echter werkt het schoolleven in Engeland nog net iets anders, en zeker in het laatste jaar zoals Ruby zouden ze bezig zijn met volledig andere dingen naast het aanmeldingsproces van Oxford zoals A-levels, en nog andere zaken die inherent zijn aan het Engelse schoolleven die hier niet echt aan te pas komen. Dit vond ik een beetje spijtig, maar dit is geheel persoonlijk.

Vormgeving

Zoals voorheen al aangekaart, wordt dit boek aangeprezen als een dark academia-verhaal. Ik ga hier echter qua plot en verhaallijn niet zo mee akkoord. Echter, de vormgeving van het boek zelf past wel tot in de puntjes in het dark academia-genre met de mooie oude gang op de cover, en de lederen look van het naakte boek onder de dust jacket. Ook de geruite painted edges van het boek zijn een absolute droom. Op vlak van vormgeving krijgt dit boek een 10/10 van mij, want wow.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Boeken om deze winter te lezen

De kou. Sommige mensen houden ervan en sommige mensen moeten er niks van hebben. Hoe dan ook, elke lezer kan het wel waarderen om met een dekentje en een kopje thee op de bank te zitten met een boek. Of je nou van de kou houdt of niet. Daarom heb ik een lijstje opgesteld met boeken die perfect aansluiten met het winterthema. Zodat iedereen toch een beetje van de winter kan genieten.

Deze winter – Alice Oseman

Tori, Charlie en Oliver Spring hebben allemaal een zware winter gehad. Ze proberen de kerstdagen dan ook met zo weinig mogelijk drama door te komen. Voor Oliver betekent dat Mario Kart spelen met zijn broer en zus, maar Tori en Charlie willen niets liever dan de afgelopen maanden vergeten. De feestdagen zijn dit jaar moeilijker dan ooit. Deze kerst zal de familie Spring uit elkaar drijven of ze weer bij elkaar brengen…

Het gouden kompas – Philip Pullman

In Het Gouden Kompas ontmoeten we Lyra. Ze is opgegroeid zonder haar ware identiteit te kennen en leeft in een wereld die op die van ons lijkt, maar er zijn huiveringwekkende verschillen. Zo raakt ze betrokken bij de ontvoering van kinderen die worden gebruikt voor experimenten in de poolstreek. Achtervolgd, verraden en meer dan eens aan zichzelf overgeleverd, leert Lyra hoe ze met het gouden kompas om moet gaan. Alleen met behulp van dit mysterieuze instrument kan ze de waarheid achterhalen.

Let it snow – John green, Maureen Johnson en Lauren Myracle

Kerstavond, een sneeuwstorm en een gestrande trein vol jongeren. Tel daarbij op een flinke dosis liefdesverdriet, schuldgevoel en onvervulde verlangens, en je krijgt een heerlijke roman met drie innemende hoofdpersonen.

Bestsellerauteurs John Green, Maureen Johnson en Lauren Myracle trakteren ons op drie onweerstaanbare verhalen, die aan het eind van Let it snow prachtig bij elkaar komen.

Whiteout – Nicola Yoon, Angie Thomas, Nic Stone, Dhonielle Clayton, Tiffany D. Jackson en Ashley Woodfol

Vlak voor kerstmis is Atlanta bedekt onder een dikke laag sneeuw. Maar de warmte van ontluikende liefde zou het ijs wel eens kunnen laten smelten in deze onderling verbonden verhalen, vol vreugde en sprankelende romantiek. Terwijl de stad bevriest, helpen twaalf tieners een vriendin de meest epische verontschuldiging van haar leven aan te bieden. Krijgen ze dat wel voor elkaar tijdens zo’n sneeuwstorm? Niemand is voorbereid op deze whiteout. Maar misschien kun je je ook niet voorbereiden op die magische momenten die alles veranderen…

Topauteurs Nicola Yoon, Angie Thomas, Nic Stone, Dhonielle Clayton, Tiffany D. Jackson en Ashley Woodfolk sloegen na Blackout opnieuw de handen ineen en schreven samen een roman over zwarte tienerliefde, waarin alle relaties zo uniek en sprankelend zijn als sneeuwvlokken.

The bear and the nightingale – Katherine Arden

In een dorp op het randje van de wildernis in het noorden van Rusland, waar de ijskoude wind blaast en het altijd lijkt te sneeuwen, vertelt een oude min sprookjes over de Winterkoning. Verhalen over oude magie verboden door de kerk. Maar voor het jonge, wilde meisje Vasja zijn het meer dan alleen verhalen. Alleen zij ziet de geesten rondom het huis die haar beschermen. Alleen zij voelt de groeiende krachten van een duistere vorm van magie in het bos…

Hopelijk ben je een beetje geïnspireerd geraakt en heb je een nieuw boek gevonden om een paar winteravonden mee door te komen. Heb je een ultiem winterboek dat je aan deze lijst toe zou willen voegen? Laat het vooral als reactie achter!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: The School of Good and Evil

De film ‘The school of good and evil’ krijgt matige recensies, maar de trailer deed mij toch besluiten de film een kans te geven. Ik ben persoonlijk best enthousiast over deze film die wordt vergeleken met Harry Potter en vol sprookjesachtige elementen en spectaculaire effecten zit. Ik geef deze Netflix-film dan ook 4 sterren en vertel je graag waarom je deze film toch even aan moet zetten! 

Sophie en Agatha wonen in Gavaldon, een slaperig stadje waar de twee vriendinnen regelmatig gepest worden. Sophie komt erachter dat er een school bestaat waar goed en kwaad de strijd met elkaar aangaan en de balans hiertussen probeert te bewaren. Sophie wil dolgraag onderdeel van deze school zijn en krijgt het voor elkaar om ontvoerd te worden en samen met Agatha de magische school te ontdekken. De meiden hadden alleen niet verwacht dat Agatha aan de goede kant van de school terecht zou komen en dat Sophie aan de kwade kant zou eindigen…

De vriendinnen raken verstrikt in een eeuwenlange strijd tussen goed en kwaad, volgen bijzondere lessen en ontdekken de echte betekenis achter goed, kwaad en vriendschap…

Het verhaal

Het verhaal vertelt de strijd tussen goed en kwaad. Waar de goede kant van de school er prachtig uitziet vol met bloemen, mooie jurken en lessen zoals ‘schoonheid’, is de kwade kant van de school zwart, een tikkeltje eng en vol strijd. Hoewel de zogenaamde goede kant van de school ook bol staat van de jaloezie…Sophie is ervan overtuigd dat ze aan de goede kant van de school hoort en blijft dit volhouden. Het systeem, dat al jaren bestaat op de school, begint plotseling te wankelen. De grens tussen goed en kwaad blijkt toch minder vast te liggen dan iedereen vooraf gedacht had…En is liefde tussen de verschillende delen van de school mogelijk?

De film wordt omschreven als een cliché en ja, dat klopt wel. Er zitten weinig vernieuwende elementen in het verhaal en je weet vanaf het begin af aan ook al zeker dat alles goed gaat komen. Desondanks heb ik genoten van de magische elementen in de film, de verwijzingen naar bestaande sprookjes en de spectaculaire effecten binnen de film. Er zit ook best wat humor in het verhaal en het decor en de setting zijn prachtig. Vooral de aankleding van de ‘goede’ kant van de school is schitterend. Ik heb mij de gehele film in een magische wereld begeven, waardoor ik de realiteit even helemaal vergat. Heerlijk!

De film is een lange zit: je bent bijna 2,5 uur zoet als je deze film start. Desondanks vond ik bepaalde verhaallijnen niet voldoende uitgewerkt of zelfs een beetje afgerafeld. Je moet ten slotte een hele nieuwe wereld ontdekken in deze film en dat kost tijd. De film had achteraf misschien beter een mini-serie kunnen zijn om de personages en de verhaallijnen wat meer te verdiepen en beter tot hun recht te laten komen.

De personages in ‘The School of Good and Evil’

De vriendschap tussen Sophie en Agatha staat centraal in dit verhaal en wordt mooi weergegeven. Je ziet de warmte en liefde tussen de twee meiden en hoewel de vriendschap even goed onder druk komt te staan, vechten ze voor elkaar. Supermooi om te zien! 

De romantiek in het verhaal voelde soms wat geforceerd, vooral omdat er eigenlijk maar één ‘prins’ naar voren komt waarop iemand verliefd kan worden. Ik hoop dat in mogelijke vervolgdelen er meer schoolgenoten naar voren komen om beter te leren kennen. 

Het acteerwerk vond ik goed. De personages van Sophie en Agatha worden geloofwaardig neergezet. Ik had graag wat verdieping in de bijpersonages gezien, maar misschien dat dit nog gaat gebeuren in de vervolgdelen. Want die moeten wel komen toch? De boekenserie waarop de film gebaseerd is, bestaat uit zes delen, dus een vervolg op deze film kan bijna niet uitblijven. Helaas is dit nog niet officieel bevestigd door Netflix.

Eindoordeel

Kortom: een fijne en magische film om zeker even te bekijken. De gelijkenissen met Harry Potter zijn zeker te zien, hoewel ‘The school of good and evil’ net wat meer wegheeft van een sprookje dan Harry Potter dat heeft. Het is een lange zit, maar de goed uitgewerkte wereld, leuke personages en mooie effecten zullen je zeker blijven boeien. Ik hoop dan ook heel erg op de verfilming van het tweede deel uit de boekenreeks! 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Boekrecensie: Het laatste licht

Als leesclubcoördinator heb ik de afgelopen weken de leesclub van ‘Het laatste licht’ mogen leiden. Een superleuke taak, maar vooral omdat het boek echt heel fijn was om te lezen! Ik was al bekend met de schrijfstijl van Jen Minkman, want het afgelopen jaar las ik al ‘Het licht van Lorelei’ en ‘De sterrenjager’. ‘Het laatste licht’ is opnieuw uitgebracht in een prachtige hardcover en verdient zeker een plaatsje in je boekenkast. Ik heb dit boek dan ook beoordeeld met 4 sterren, hieronder lees je mijn recensie.

Waar gaat ‘Het laatste licht’ over?

Moira voert samen met haar broer Dai en zus Tabby een Wicca-ritueel uit tijdens Halloween. Eigenlijk had Moira niet verwacht dat er echt iets zou gebeuren, maar plotseling staat ze met Dai en Tabby in een soort droomwereld en moet ze een knappe donkerharige jongen bevrijden. Zodra ze weer terug is in de steencirkel blijken ook haar broer en zus dezelfde droom gehad te hebben. Moira kan de jongen die ze gezien hebben echter niet loslaten. Vanaf dat moment duikt de geheimzinnige jongen steeds vaker op in haar dromen. Hoe kan Moira hem helpen? En waarom zit de jongen, die Hayko blijkt te heten, eigenlijk in haar droomwereld vast? 

Personages 

Toen ik de flaptekst van dit boek las, was ik meteen geïntrigeerd door de droomwereld en het bijbehorende mysterie. Ik vind het heel leuk hoe Jen Minkman in haar boeken altijd een balans weet te vinden tussen fantasie en realiteit en altijd op een bepaalde manier iets met religie weet te verwerken in haar verhalen. Dit zorgt ervoor dat ik het idee heb dat ik echt over iets nieuws lees en zelfs iets leer van haar verhalen.

Moira, Dai en Tabby zijn al iets ouder, ze zijn begin twintig. Ik vond het leuk dat de personages al wat ouder waren: dit paste ook mooi in het verhaal. Zo studeren de broer en zussen alle drie aan de universiteit en maakt het de relaties die ze hebben ook wat geloofwaardiger. Het gezin is leuk om te volgen en laat een mooie familieband zien. 

Naast de familie Llewelyn spelen er nog enkele andere personages een belangrijke rol in het verhaal. De vriend van Moira, Patrick, komt veelvuldig voor in het boek, maar ik heb hem eigenlijk geen enkel moment sympathiek gevonden. Beste vriendin en vriendin van Dai Holly vond ik daarentegen wel erg leuk. Hayko leren we gedurende het verhaal steeds beter kennen en ik was erg verrast door de ontknoping van het verhaal, waarin bekend wordt waar Hayko zit en wat zijn link met Moira is. Ik had dit in ieder geval niet aan zien komen! 

Moira maakt een mooie ontwikkeling door gedurende het verhaal. Ze leert zichzelf beter kennen en komt op voor waar ze voor staat. Ze durft voor zichzelf te kiezen en haar eigen pad te volgen. Heel mooi en herkenbaar voor de doelgroep. Ook als twintigjarige weet je nog niet altijd precies welke kant je leven op moet gaan. De worsteling en keuzes van Moira zullen dan ook herkenbaar zijn voor veel lezers. 

Thema’s en onderwerpen in ‘Het laatste licht’ 

Naast het mysterie rondom Hayko kent het verhaal ook een aantal andere (actuele) onderwerpen: zo doet een docent van Moira haar een oneerbaar voorstel, worstelt Moira met haar ADHD en blijkt Tabby op meisjes te vallen. Mooi hoe Jen Minkman al deze thema’s op een realistische en geloofwaardige manier heeft weten te verwerken in haar verhaal. 

De manier waarop de sterke familieband en onvoorwaardelijke steun tussen Dai, Tabby en Moira is beschreven vond ik hartverwarmend. De vriendschap die Moira en Holly met elkaar hebben is er eentje om jaloers op te zijn. Tot slot laat het verhaal zien hoe echte liefde zou moeten zijn en dat je dit niet zomaar tot je beschikking hebt. 

Het verhaal heeft een soort open einde, maar heeft nog een aantal bonushoofdstukken, die het verhaal net wat meer afsluiten. Ik vond persoonlijk de bonushoofdstukken niet veel toegevoegde waarde hebben, want ik vond het einde van het verhaal prima, maar als je nog iets meer wilt lezen over Hayko en Moira is het leuk om de laatste pagina’s van het boek ook nog even mee te pakken. 

Schrijfstijl 

De schrijfstijl van Jen Minkman is fijn. Ze schrijft heel vlot en beeldend, waardoor je de personages en gebeurtenissen zo voor je ziet. Soms vond ik wel erg veel vaart in het verhaal zitten en miste ik daardoor een klein stukje diepgang. Het verhaal ging dan wel heel vlot van de ene gebeurtenis naar de volgende gebeurtenis. De overgangen hadden van mij soms wel iets geleidelijker mogen zijn. 

‘Het laatste licht’ is een aantal jaar geleden (2018) al eens verschenen in een paperback-editie. Ditmaal is het boek verschenen als hardcover met een nieuwe cover. Eerlijk toegeven: deze cover vind ik mooier dan de oude cover. Hij oogt mysterieuzer en maakt daardoor nieuwsgieriger naar de inhoud. Daarbij past hij heel goed bij de andere boeken van Jen Minkman die al in mijn kast staan 😉 Ook van het binnenwerk ben ik fan: supermooi!

Conclusie 

Ik heb genoten van deze paranormal young adult en begreep uit de reacties van de andere leesclub-deelnemers dat zij het boek ook zeker konden waarderen! Het complete leesclubverslag volgt volgende week.

‘Het laatste licht’ is een boek met actuele onderwerpen afgewisseld met een mysterie rondom een droomwereld en laat zien hoe echte liefde eruit hoort te zien. Door de vlotte en beeldende schrijfstijl vlieg je door dit verhaal heen. Ik heb ‘Het laatste licht’ dan ook beoordeeld met 4 sterren! 

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Christmas with you

De tweede Netflix-original kerstfilm van dit jaar is een paar weken geleden gelanceerd en heet ‘Christmas with you’. Pak je fleece-deken erbij, zet een kop warme thee en geniet van deze heerlijke cheesy kerstfilm.

Het verhaal

Angelina is een superster, maar teert momenteel vooral op haar oudere hits en verdiensten. Ze is perfectionistisch en werkt hard, maar wordt langzaamaan toch ingehaald door een nieuwe generatie zangeressen die veel meer verstand van sociale media hebben. Haar management zet steeds meer druk op Angelina om toch binnenkort te gaan komen met een nieuw nummer: het liefst een kerstnummer. Angelina heeft compleet geen inspiratie en besluit in een opwelling een fan te bezoeken, waarvan ze pasgeleden een aangrijpend filmpje heeft gezien.

Ze ontmoet de lieve en enthousiaste Cristina en haar vader Miguel op hun school, maar wat een kort bezoekje moest worden, wordt een langer verblijf door een grote sneeuwstorm. Angelina ontdekt dat Miguel erg muzikaal is en ze besluiten samen te werken aan Angelina’s nieuwe kerstnummer. Maar of de samenwerking strikt professioneel blijkt te zijn….

‘Christmas with you’ heeft alle elementen van een fijne kerstfilm: leuke, sympathieke personages, foute kersttruien, een hevige sneeuwstorm (tuurlijk) en veel versiering en lampjes. Het verhaal is wat afgezaagd en erg voorspelbaar, maar desondanks kijkt de film fijn weg. Ik had zelf wel wat meer drama in het verhaal willen zien: de obstakels die op het pad van Miguel en Angelina komen, worden snel en zonder veel problemen overwonnen. Hierdoor miste er wat diepgang in het verhaal.

Personages in ‘Christmas with you’

Ik vond Angelina een leuke actrice en ja, ze zingt echt zelf in de film. Ze zet haar, ietwat oppervlakkige, rol goed en geloofwaardig neer. Miguel is een lieve en bezorgde weduwnaar die het beste voor zijn dochter overheeft. Ook zijn rol vond ik leuk, maar persoonlijk miste ik de chemie tussen de twee hoofdrolspelers. Op de een of andere manier vond ik ze gewoon niet bij elkaar passen en ontstond er voor mij geen geloofwaardige romance. Heel jammer, want dat is natuurlijk wel waar de film om hoort te draaien.

Het personage van Cristina, de dochter van Miguel, maakt dan wel weer heel veel goed. Ze is ontzettend energiek en enthousiast en wist zeker een glimlach op mijn gezicht te toveren. De rol van Cristina, die gespeeld wordt door de 23-jarige Deja Monique Cruz, wordt leuk en geloofwaardig neergezet en bracht veel vreugde in het verhaal. Dat de film dan ook eindige met haar Quinceañera, een groot feest waarmee in Latijns-Amerika gevierd wordt dat een meisje een vrouw wordt, was zeker een goede keuze.

De tantes en andere familieleden van de familie Torres zorgen voor wat hysterie en humor in het verhaal en hebben daardoor een leuke rol.

De invloed van Latijns-Amerika op de film vond ik sowieso leuk en origineel. Dit komt niet alleen terug in het feest en de taal die af en toe gesproken wordt, maar ook in het eten dat klaargemaakt wordt en de muziek die voorkomt in het verhaal. Persoonlijk vond ik het een originele inslag (en deed het mij deden aan de serie Jane The Virgin, waarin dit ook gebeurde).

Eindoordeel

‘Christmas with you’ is dus zeker geen slechte film, maar ook geen topper. Een fijne wegkijker als je in kerstsferen wilt komen en geen behoefte hebt aan veel diepgang. Ik geef ‘Christmas with you’ 3 sterren en ben benieuwd naar de andere kerstfilm die nog gaan verschijnen op Netflix de komende weken!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Reading journals voor het begin van het nieuwe boekenjaar

Misschien ken je het al, maar misschien is dit de eerste keer dat je erover hoort: een reading journal. Mocht je het nog niet kennen, het is simpel gezegd een notitieboekje waarin je kunt bijhouden welke boeken je gelezen hebt en wat je ervan vond. Je kunt er een uitgebreide review bij schrijven of simpelweg alleen een sterrenbeoordeling geven. Het ligt er net een beetje aan wat je wilt doen en op basis daarvan kan je een reading journal uitzoeken.

Gelukkig zijn er veel verschillende opties als het aankomt op reading journals. Als je heel creatief bent en wilt zijn kan je naar de winkel gaan en een leeg boekje kopen. Dan kan je het er precies zo uit laten zien als jij wilt. Maar mocht je niet zo creatief zijn of gewoon willen genieten van iemand anders zijn creativiteit dan zijn er gelukkig verschillende opties om uit te kiezen.

Met kerst in de nabije toekomst kun je in dit artikel alvast inspiratie opdoen voor wat je op je verlanglijstje kunt zetten, zodat je met een verse reading journal het jaar in kan gaan.

Moleskine lege journal

Mocht je jezelf dit jaar echt willen uitdagen en je creativiteit willen laten vloeien kan je een heel leeg notitieboek kopen om je eigen journal op te stellen. Het leuke hieraan is wel dat je het echt helemaal je eigen kunt maken en precies zo kunt vormgeven zoals je wilt. Op youtube zijn er genoeg video’s te vinden ter inspiratie.

Bestel ‘m hier.

A clockwork reader journal

Deze reading journal is afgelopen jaar uitgekomen, maar nog steeds even relevant. Bij deze journal krijg je het idee alsof je het zelf had kunnen maken, alleen is het waarschijnlijk net iets mooier dan je van jezelf had verwacht. Je kunt 100 boeken erin zetten. Daarnaast staan er nog een hoop andere leuke dingen in die je kunt ontdekken.

Hier kan je deze bestellen:

Hier is een video van de journal waarbij je de binnenkant kunt zien. Zoals te zien kan je de titel invullen, een sterrenbeoordeling en staan er ook een paar vragen bij over het boek.

Chapter & Chill reading journal

Dit is de journal die de hoofdredacteur van onze website gemaakt heeft en verkoopt via ‘Chapter & Chill’. Op deze website zijn nog meer bookish goodies te vinden, dus neem daar vooral ook een kijkje. Deze journal is speciaal voor het jaar 2023 gemaakt dus er zitten ook pagina’s in waarin je kunt invullen op welke data verschillende boeken waarin je interesse hebt uitkomen zodat je dat helemaal kunt bijhouden!
Bestel de Chapter & Chill reading journal hier.

Chapter & Chill reading journal

Mijn wereld vol boeken reading journal

Deze vrolijke, overzichtelijke reading journal heeft ruimte voor 75 boekenrevieuws. Je kunt je leesjaar makkelijk bijhouden in mooie schema’s. De journal heeft een ringband die ervoor zorgt dat je ‘m makkelijk kunt openslaan en open laten liggen op de pagina waarmee je bezig was. Op de website van Mijn wereld vol boeken kan je deze journal los bestellen, maar voor een paar euro extra kan je er ook eentje bestellen met een aantal goodies erbij!

Bestel de Mijn wereld vol boeken reading journal hier.

Mijn wereld vol boeken reading journal

Ik hoop je een beetje te hebben kunnen inspireren met deze voorbeelden. Natuurlijk kan je online nog verder zoeken naar andere opties. Ik heb hier in ieder geval alvast wat extra tips om je reading journal bij te houden:

  • Zet direct na het uitlezen van een boek een herinnering in je agenda. Het is logisch dat je nog even wilt nadenken over het boek en je mening misschien niet gelijk wil opschrijven, maar zo kan je voorkomen dat je het vergeet.
  • Zet direct als je begint met lezen de titel en auteur alvast in je reading journal. Mocht je het dan vergeten, maar toch in je journal kijken, zal je je herinneren dat je dat boek nog erin moet zetten.

Ben jij van plan een reading journal aan te schaffen? Laat me weten welke je hebt uitgekozen! Happy journaling!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: One of Us is Lying – seizoen 2

Iets meer dan een halfjaar na het verschijnen van het eerste seizoen van ‘One of Us is Lying’ is het tweede seizoen van deze spannende serie al te bingewatchen. Ik vond seizoen 1 geweldig en kon niet wachten om te ontdekken hoe het verder zou gaan met Cooper, Nate, Bronwyn en Addie. Want dat zij hun levens weer op zouden kunnen pakken na de ontmaskering van de moordenaar van Simon, bleek een farce…

Let op! Dit artikel bevat spoilers van het eerste seizoen van ‘One of Us is Lying’!

Na het ontmaskeren van Jake hopen de jongeren eindelijk het normale leven weer op te kunnen pakken. Helaas blijkt niets minder waar….Cooper, Nate, Brownyn, Addie en Janae ontvangen vlak na die vreselijke Halloween-avond allemaal hetzelfde berichtje van een afzender genaamd ‘Simon Says’. Hoewel ze de berichtjes eerst niet serieus nemen, blijkt ‘Simon Says’ heel wat nare informatie over de jongeren te hebben en niet bang te zijn het leven van de moordclub compleet te verwoesten. Alsof dat nog niet genoeg is, speelt er nog veel meer drama in het leven van de tieners. Zo werkt Cooper aan zijn carrière als gay-honkballer, maar is zijn relatie met Kris allesbehalve rooskleurig te noemen. Ambitieuze Brownyn houdt haar perfecte reputatie maar met moeite in stand door alles wat er gebeurt en gepubliceerd is in de media over de ‘moordclub’ en Addie wordt verteerd door schuldgevoelens. Nate worstelt met zijn gevoelens voor Brownyn en heeft thuis ook een hoop ellende te verduren. Genoeg ingrediënten voor een flinke dosis drama dus…

‘One of Us is Lying’ zit gewoon heel goed in elkaar: de combinatie van spanning, mysterie, drama en romantiek en dat alles in de belevingswereld van tieners maakt een succesformule van de serie. Het doet een beetje denken aan een samensmelting van ‘Pretty Little Liars (maar dan wat minder uitgekauwd)’, ‘Elite (maar dan wat preutser)’ en ‘Gossip Girl (maar dan minder gericht op de rijken)’, waardoor je deze serie zeker weten in een zit zult uitkijken.

Alle personages worden geloofwaardig neergezet en ik vond het leuk dat de rollen van Maeve en Janae dit seizoen wat uitgebreid zijn. Hierdoor krijgen deze personages meer ruimte om zich te ontwikkelen en een betekenisvolle rol in het verhaal te gaan spelen. De familieband tussen Maeve en Brownyn blijft ook interessant om te zien.

‘One of Us is Lying’ heeft naar mijn mening op een mooie en respectvolle manier diversiteit in het verhaal verwerkt. Zo valt Cooper op jongens (in de sportwereld waarin dit niet gebruikelijk is) en ontstaat er ook iets moois tussen Janae en Maeve. Ik denk dat voor jongeren in een soortgelijke situatie, de gevoelens en gebeurtenissen rondom deze personages realistisch en herkenbaar overkomen.

De actie, spanning en drama volgen elkaar snel op in de acht afleveringen van de serie en dus wil je graag alle afleveringen achter elkaar kijken. Ik deed zelf helemaal mee in de zoektocht naar ‘Simon Says’ en baalde dan ook echt dat ik vooraf niet geraden had wie het was. Het verhaal zit erg goed in elkaar en iedereen lijkt verdacht. Aan het einde vindt nog een mind-blowing plottwist plaats waarvan ik even moest bijkomen. Het einde van seizoen 2 laat dan ook meer dan genoeg ruimte over voor een derde seizoen.

Helaas is nog niet bevestigd dat er ook daadwerkelijk een derde seizoen gaat komen, maar gezien het einde van seizoen 2 en het feit dat Karen McManus bezig is met een derde boek in de reeks, lijkt het mij te verwachten dat we over een tijdje gewoon naar het derde seizoen van ‘One of Us is Lying’ zitten te kijken.

Maar eerst vooral genieten van het tweede seizoen van ‘One of Us is Lying’ als je dat nog niet gedaan hebt!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: Falling for Christmas

De eerste nieuwe Netflix-kerstfilm van dit jaar is een feit! Op 10 november kwam ‘Falling for Christmas’ uit met in de hoofdrollen Lindsay Lohan (Mean Girls) en Chord Overstreet (Glee). Hoewel het verhaal wat afgezaagd is en de film vol zit met clichés, is deze film wel echt een typische kerstfilm en staat hij op nummer 1 in de film top 10 van Netflix zelf. Wil je alvast helemaal in de kerstsfeer komen? Dan is ‘Falling for Christmas’ zeker het kijken waard.

Sierra Belmont is rijk, verwend en weet niet zo goed wat ze met haar leven wil. In ieder geval niet in het bedrijf van haar vader werken, maar daar lijkt geen ontkomen aan. Als ze tijdens een ski-tripje met haar oppervlakkige en door sociale media geobsedeerde vriend Tad een ongeluk krijgt, raakt Sierra haar geheugen kwijt. Ze wordt gevonden door Jake Russell, een lieve weduwnaar met een groot hart, die met zijn North Star Lodge aan de rand van de afgrond staat. Ondanks zijn eigen zorgen is hij bereid Sierra te helpen en haar onder zijn hoede te nemen. Krijgt Sierra haar geheugen terug en bloeit er misschien meer op tussen Jake en Sierra?

Waarschijnlijk heb je wel een sterk vermoeden over hoe deze film gaat eindigen en ik kan je alvast verklappen: je hebt gelijk. Deze film bevat dan ook een voorspelbaar verhaal en heel veel cliché-achtige kerstelementen: een kerstmarkt inclusief gigantische kerstboom, een klein meisje dat een kerstwens doet, een man die verdacht veel op de kerstman lijkt en een onvermijdelijke, mierzoete liefde tussen de twee hoofdpersonages. Toch vond ik dit helemaal erg: ik keek deze kerstfilm om in de kerstsfeer te komen en de film na 1,5 uur met een goed gevoel uit te zetten. Is dat gelukt? Zeker wel.

Naar mijn mening steelt vooral Chord Overstreet de show in deze film. Hoewel ik hem al kende uit Glee en daardoor stiekem al een beetje fan van hem was, laat hij ook in deze film zien dat hij een prima acteur is met een hoog ‘perfecte schoonzoon’-gehalte. Ook de kleine Avy met haar schattige krulletjes en oogverblindende glimlach is een prachtige aanvulling op de cast.

Ik ben persoonlijk wat minder fan van Lindsay Lohan. Door de grote hoeveelheid plastische chirurgie in haar gezicht is haar mimiek niet meer wat het geweest is en werd ze naar mijn mening een vrij vlak personage dat vooral geforceerd stond te lachen. Haar gezichtsuitdrukkingen voelde soms gewoon clownesk aan. Het personage dat ze speelt, Sierra Belmont, is ook redelijk oppervlakkig, waardoor het best moeilijk bleek om wat meer inhoud aan de rol te geven. Lohan heeft echter een aantal humoristische scenes in de film zitten (kijk maar eens hoe Sierra een bed opmaakt en hoe ze de was doet), wat ervoor zorgde dat ze toch wel leuk is binnen het verhaal.

Tad was wat mij betreft te overdreven en te stereotiep. Zo’n personage waar je je na verloop van tijd aan gaat irriteren. Wel een beetje jammer, want hierdoor was wat mij betreft de keuze tussen hem en Jake overduidelijk en was er niet eens sprake van een driehoeksverhouding.

Ook een tikkeltje ongeloofwaardig vond ik het tijdsbestek waarin de film zich afspeelde. Het gehele verhaal speelt zich af in ongeveer een week, wat ik toch wel erg weinig vond voor alles wat Jake en Sierra samen meemaken. Het was geloofwaardiger geweest als dit iets meer tijd in beslag had genomen.

De typische warme kerstsfeer weet dit verhaal wel goed over te brengen. De lodge van Jake is prachtig versierd en ook de scènes buiten zijn magisch door de continue sneeuw, veelvuldige lichtjes en lampjes en gigantische kerstboom. Tel daar een arrenslee, fundraiser in kerststijl en liefdesverklaring in de sneeuw bij op en je hebt werkelijk alle ingrediënten voor een mooie kerstfilm.

Kortom: ik ben zeker niet teleurgesteld in deze vrolijke film, hoewel het verhaal niet erg vernieuwend was, het acteerwerk soms wat matig overkwam en niet alle personages even likeable waren. Als je echter gewoon een fijne kerstfilm wilt zien, voldoet deze film zeker aan je verwachtingen. Ik geef ‘Falling for Christmas’ dan ook drie sterren en ben ontzettend benieuwd naar de andere films die Netflix nog gaat uitbrengen richting de kerstdagen!

Geplaatst op door — Geef een reactie

Filmrecensie: ’12 Gifts of Christmas’

‘12 gifts of christmas’ is zeker geen nieuwe kerstfilm, want deze romcom verscheen al in 2015. Ik had hem echter nog niet gezien en de trailer sprak mij wel aan. ‘12 gifts of Christmas’ is een niemendalletje, een weinig vernieuwend verhaal met cliché-achtige personages en verhaallijnen, maar desondanks een fijne film om deze kerstperiode te kijken. Ik heb hem dan ook beoordeeld met drie sterren.

Anna is een kunstenares, maar haar schilderijen blijken niet erg goed te verkopen. Ze woont in de kelder van haar zus en kan nog steeds de eindjes niet aan elkaar knopen, maar blijkt een verrassend goed oog te hebben voor details en het vinden van het perfecte cadeau. Om wat extra te verdienen biedt Anna zichzelf aan als personal shopper, iets waar drukke zakenman Marc maar wat graag gebruik van maakt. Deze knappe man is Anna al meerdere keren tegengekomen bij de lokale koffiebar, maar als hij besluit Anna in te huren, ontstaat er pas echt een klik tussen hen. Kan Anna Marc laten inzien dat er meer bestaat dan je werk en kan Marc Anna helpen om meer vertrouwen in zichzelf te krijgen?

Zoals je hierboven leest, is het verhaal van ‘12 gifts of christmas’ niet heel veelomvattend. Je hebt vast ook al een idee hoe de film gaat eindigen en ja, zo eindigt de film ook. Desondanks brengen de prachtige versieringen en mooie sfeerbeelden je helemaal in de kerstsferen. Marc en Anna groeien steeds meer naar elkaar toe en hoewel ik een beetje teleurgesteld was in het ‘probleem’ dat op hun pad komt (Anna reageerde echt wel overdreven hierop naar mijn mening), maakt het einde wel weer wat goed.

Anna is een leuk, maar simpel personage. Ze schildert het liefst kersttaferelen, maar probeert zich te profileren met andere schilderstijlen. Helaas slaat dit niet aan en moet Anna op zoek naar andere manieren om inkomsten te verwerven. Ze is een lieve tante voor haar nichtjes en haar ietwat ongemakkelijke en naïeve houding tegenover Marc is aandoenlijk. Anna is goed in het uitzoeken van het perfecte (kerst)cadeau en hoewel Marc eerst aan haar kwaliteiten twijfelt, zet hij Anna’s talenten later in voor verschillende (zakelijke) doeleinden.

Marc is een stereotiep drukke zakenman: hij is almaar druk, kan geen vrij krijgen met kerst en heeft geen idee welk kerstcadeau hij zijn familie en werknemers moet geven. Anna brengt vrolijkheid, nieuwe energie en meer luchtigheid in het leven van Marc en laat hem inzien waar het rond kerst echt om draait.

Het acteerwerk is niet slecht, maar ook niet super. Anna wekt veel sympathie door haar lieve en onschuldige voorkomen en stralende glimlach. Marc is de perfecte ‘christmas-crush’ met zijn strakke kaaklijn, bruine puppy-ogen en zwoele blik. Een prima cast voor een fijne feelgood.

‘12 gifts of christmas’ is een fijne, luchtige film voor deze decembermaand. Zeker een aanrader als je een simpel verhaal zoekt met weinig diepgang, maar wel helemaal in de kerstsferen wilt komen. De film kwam wel wat plotseling ten einde, maar eindigde wel precies zoals ik graag wilde. Van mij drie sterren voor deze film!