Deze week een interview met Petra Doom.
Met welk boek debuteerde je?
Met het eerste deel van de urban fantasy-reeks Overstekers: Een kracht ontwaakt. Daarin is de hoofdrol voor Mirabel, een bemiddelaarster tussen mensen en mythologische wezens zoals faunen, waternimfen, ifrieten, … Net als zij is ze Overgestoken uit een magische wereld, waarin hun bestaan heel gewoon is. Hier houdt ze hun aanwezigheid zo goed mogelijk verborgen.
Ben je momenteel bezig aan een nieuw boek? Welk? Wat kan je ons er al over vertellen?
Ik ben volop bezig aan het vervolg op Het Lied van Ariane, deel 2 in de reeks Kinderen van Orpheus. Het wordt weer een boek vol muziek, magie en spanning. De onderwereldwezens komen op diverse manieren (waarover ik niet te veel kan verklappen!) dichterbij de hoofdpersonages.
Wat zijn jouw 3 favoriete Young Adult boeken van het moment?
Wat fijn dat je vraagt ‘van het moment’ en dat ik er drie mag noemen! Ik kan namelijk nooit zomaar één eeuwige favoriet aanwijzen. Oké, dan noem ik vandaag: The Lunar Chronicles van Marissa Meyer (ik smokkel er maar meteen een serie in, haha), De Ravenjongens van Maggie Stiefvater en Skyward van Brandon Sanderson.
Wie is jouw grootste schrijfinspiratie?
Ik denk dat ik dan nog een keer Brandon Sanderson ga noemen. Zijn podcast Writing Excuses heeft mij enorm veel geleerd en mij gemotiveerd om het aan te durven om een boek naar een uitgever op te sturen.
Daarnaast: mijn man. Hij is net zo’n grote fantasyliefhebber als ik en heeft een goed oog voor de structuur van verhalen. Zijn feedback en onze brainstormsessies zijn een onmisbaar deel van mijn schrijfproces.
Doe je nog een andere job, naast schrijven?
Ik hoop ooit van mijn pen te kunnen leven, maar naast het schrijven maak ik ook met veel plezier de teksten van anderen beter als redacteur.
Hield je vroeger van lezen?
Ja, absoluut (nu nog steeds trouwens!). Als tiener trok ik wekelijks naar twee bibliotheken en bedelde mijn moeder én zus hun pasje af, zodat ik daarmee nog meer boeken kon ontlenen… kwestie van altijd genoeg leesvoer in huis te hebben.
Waar zie je jezelf over vijf jaar?
Eerst en vooral: nog steeds genietend van boeken, zowel lezend als schrijvend!
Binnen vijf jaar zou de reeks Kinderen van Orpheus al afgewerkt moeten zijn en ben ik alweer volop bezig met een nieuw boek of een nieuwe serie. Ik heb nog een paar ideeën op de plank liggen waar ik uit moet kiezen: een standalone met Halloweenvibes, een hervertelling van een sprookje, een serie over gedaantewisselaars, of misschien wel een spin-off van Overstekers.
Als we mogen dromen… Misschien is er binnen vijf jaar wel sprake van een of meer vertalingen. En als ik heel ver ga dromen: ik heb op mijn laatste twee boeken vaak het commentaar gekregen dat ze zó goed verfilmbaar zouden zijn… wie weet!
Wat minder ver in de nevelen: ik heb ook nog een idee voor een grappig en fantasierijk kinderboekje. Misschien heb ik tegen die tijd een goed moment weten te vinden om dat idee eens uit te werken.
DILEMMA:
Voor altijd de ik-verteller gebruiken of voor altijd de alwetende verteller gebruiken in je boeken?
Dan ga ik zonder aarzelen voor de ik-verteller. Mijn personages zijn erg belangrijk voor me, uit hen komt het verhaal voort. Ik kruip dan ook het liefst zoveel mogelijk in mijn personages tijdens het schrijven.