Nog één keertje kunnen we genieten van Lee, Noah en Elle in het laatste deel van The Kissing Booth-reeks. Een mooie afsluiting, maar ik ben toch minder enthousiast over deze film dan over de andere twee delen in de reeks. Ik geef The Kissing Booth 3 dan ook 3 sterren en vertel hieronder waarom ik zowel lovend als kritisch over deze film ben.
The Kissing Booth 3 vertelt het laatste verhaal van Elle, Noah en Lee, de zomer voordat zij allen naar de universiteit gaan. Aan het einde van The Kissing Booth 2 was te zien hoe Elle toegelaten is tot zowel Berkley als Harvard en hoe zij twijfelde over haar keus. De tijd begint echter te dringen: Elle moet haar keuze gaan maken tussen de twee universiteiten en daarmee de keuze tussen de twee broers: verkiest ze liefde boven vriendschap? Ondertussen wil Elle vooral ook veel plezier maken in haar laatste zomer voordat ze vertrekt naar een universiteit. Samen met Lee besluit ze hun gezamenlijke Beach Bucketlist af te werken en proberen ze alle gekke en grappige uitdagingen op de lijst uit hun jeugd uit te voeren. Uiteraard verloopt niet alles zoals Elle had gepland: haar relatie met Noah vertoont kleine scheurtjes, haar vader gaat serieus daten en haar bijbaantje is hard werken. Elle raakt langzaam uitgeput en overprikkeld en dan komt ook oude vlam Marco nog even om de hoek kijken… Welke beslissing zal Elle uiteindelijk nemen? Kiest ze voor Noah of voor Lee?
Laat ik positief beginnen: de sfeer is weer geweldig in deze film. Het zonnige Californië is natuurlijk een prachtig decor voor een feelgoodfilm en ik kreeg dan ook helemaal zin in de zomer door alle scènes bij het zwembad, langs de zee, in het waterpark en op het strand. De interactie en het plezier tussen de personages is ook weer als vanouds. Elle is nog steeds haar eigenwijze, stoere en impulsieve zelf en er worden kleine verwijzingen gemaakt naar de andere films, iets wat ik altijd wel kan waarderen.
In deze film werken Elle en Lee hun gezamenlijke Beach Bucketlist af en dit zorgt voor hilarische gebeurtenissen en momenten. Ik had wel een beetje het idee dat het eerste deel van de film hoofdzakelijk draait om deze gebeurtenissen en de rest van het verhaal er een beetje omheen gebouwd is. Dit zorgde ervoor dat sommige momenten, zoals het bezoek aan het waterpark en de flashmob, wat gekunsteld aanvoelden en niet helemaal opgingen in de rest van het verhaal. Het bleven wat losstaande gebeurtenissen in plaats van een logisch geheel. Ik vroeg mij ook af waar iedere keer al die bekende gezichten van oud-klasgenoten vandaan kwamen. Die waren ook allemaal toevallig aanwezig? Er wordt veel gewerkt met green-screens en dit is soms duidelijk te zien. Dit zorgde ervoor dat de gebeurtenissen van de bucketlist aan de ene kant zorgden voor plezier en luchtigheid, maar aan de andere kant ook een beetje nep aanvoelden.
Waar de eerste film draaide om Lee, Elle en Noah is de cast na dit eerste deel wat uitgebreid en spelen nu ook Rachel, Marco en Chloe een grote rol. Hoewel ik deze bijfiguren zeker een aanvulling vind op de cast, had ik hun verhalen best iets meer uitgediept willen zien worden. Zo worstelt Chloe met de scheiding van haar ouders en weet Marco niet goed wat hij met zijn toekomst wil. Dit wordt aangestipt in gesprekken met deze personages, maar verder niet echt uitgewerkt. Heel jammer, want dit had het verhaal net iets meer diepgang kunnen geven.
The Kissing Booth-films zijn sterk in het verbeelden en verwoorden van waar tieners mee te maken krijgen, zoals kiezen waar en wat je wilt studeren, afscheid nemen van je vrienden en familie en accepteren dat mensen en zaken veranderen. In dit deel moeten Lee, Noah en Elle afscheid nemen van het strandhuis van de familie Flynn en hier komt een hoop verdriet, weemoed en ontroering bij kijken. De streepjes op de muur, oud speelgoed waar zo van genoten is, spelletjes die urenlang gespeeld werden: afscheid nemen van je kindertijd is niet makkelijk. Ook de strubbelingen die verder horen bij het volwassen worden komen uitgebreid aan bod. Elle heeft moeite de nieuwe relatie van haar vader te accepteren, probeert de balans tussen familie, werk en haar sociale leven te vinden en ontdekt wat ze met haar toekomst wil. Op dit gebied vind ik de film heel sterk. De strubbelingen waar Elle, Lee en Noah mee te maken hebben, worden mooi weergegeven en goed uitgediept. Op de momenten dat er afscheid genomen werd, had ik zelf ook een brok in mijn keel. Na drie delen ben ik toch enigszins gehecht geraakt aan de personages en dus deed het afscheid pijn. De muziekkeuze bij deze scènes was ook weer subliem te noemen, waardoor de emoties extra hard aankwamen.
Hoewel deze film draait om volwassen worden en opgroeien, merkte ik dat ik mezelf soms een beetje ergerde aan de kinderachtige reacties van Noah, Lee en Elle. Vooral omdat ik tussen de eerste twee films zo’n mooie ontwikkeling had gezien in zowel de personages als de acteurs, voelde het bij dit deel alsof er een soort ‘terugval’ was. Noah die na een simpele ruzie boos wegrijdt op zijn motor (alweer). Lee die na een onthulling van Elle boos wegrent (alweer). Elle die meer kapot maakt dan haar lief is en dezelfde fouten als voorheen maakt (alweer). Dit vond ik jammer en zorgt ervoor dat ik deze film minder leuk dan de voorgaande delen vind.
Tot slot nog even over het einde. Het verhaal eindigt misschien niet helemaal zoals je verwacht had, maar ik vond het einde daarentegen wel heel mooi, realistisch en passend bij het verhaal. Toch bleek de scriptschrijver toch nog een extra einde te willen maken, een epiloog. Wat mij betreft een grote fout. Het einde was goed, maar blijkbaar moesten in de laatste vijf minuten nog even het kuskraampje én de happily ever after in de film verwerkt worden. Wat mij betreft overbodig en een tikkeltje cliché. De epiloog had beter over de vriendschap tussen Lee en Elle kunnen draaien en de afslag die nu gekozen is, voorbij kunnen laten gaan.
De bloopers aan het einde, tijdens de aftiteling, vond ik dan wel weer heel erg leuk. Kortom: The Kissing Booth 3 moet je zeker kijken als je ook de eerdere delen van deze reeks hebt gezien, maar stelde mij persoonlijk wel iets teleur. De bijfiguren verdienden meer aandacht, de Beach Bucketlist voelde wat gekunsteld, Elle, Lee en Noah maken weinig ontwikkeling door en de epiloog had weggelaten mogen worden. Het verhaal is echter wel sterk in het verbeelden van waar tieners mee te maken hebben en welke strubbelingen horen bij het opgroeien en volwassen worden. De muziekkeuze is weer geweldig in dit deel, de interactie tussen de personages is hilarisch en de sfeer van de film brengt je direct in een zomerse stemming. The Kissing Booth 3 krijgt van mij 3 sterren.
Romantiek ❤️❤️
Drama ⭐️⭐️
Actie ?
Spanning ?
The Kissing Booth reeks is te zien op Netflix.
