Amarant kwam in mei uit bij uitgeverij Hamley Books. Het is Emmelie Arents vierde boek, maar het eerste boek dat ik van deze schrijfster lees.
Waarover gaat het boek?
In Amarant is het leven anders dan wij het kennen. De gewone mensen en de Imperials leven er naast elkaar. De kloof tussen de twee kon niet groter zijn: de Imperials leven een perfect bestaan, terwijl de gewone mensen in armoede en angst leven omdat ze elk moment kunnen worden opgeroepen voor orgaandonatie.
Arelle behoort tot deze mensen. Dat maakt haar kwaad. Ze haat deze maatschappij net zo erg als degene die verantwoordelijk is hiervoor: Derix Silas.
Ceda is gecreëerd om te sterven, maar ze droomt over een wereld waarin ze gewoon kan leven. Haar Maker helpt haar daarbij en biedt haar een kans om te ontsnappen. Ze beseft niet wat haar te wachten staat in Amarant.
Buiten de muren van Amarant heeft zich een groep genaamd STORM gevestigd. Zij hebben als doel het systeem neer te halen. Zal hen dat ook lukken?
Mening
Al vanaf de eerste pagina’s word je als lezer in het verhaal gezogen. Je wil meteen verder lezen. Arents slaagt erin om een nieuwe wereld te creëren die niet al te ingewikkeld is en waar je snel in mee bent.
De kloof tussen de mensen en de Imperials wordt in de eerste hoofdstukken heel erg goed geschetst. De verschillen tussen arm en rijk, ziek en gezond en verraad staan centraal in dit boek.
Als lezer is het makkelijk om je in Arella te verplaatsen, jezelf in Ceda verplaatsen kan moeilijker zijn. Arelle is een vrij opstandig personage en komt daardoor ook in de problemen. Ceda is namelijk een Creatie en kijkt heel anders naar de wereld. Het verschil tussen de twee personages wordt op een interessante manier overgebracht.
Het verhaal wordt in het begin verteld vanuit twee verschillende perspectieven. Dat verandert gedurende het verhaal. Af en toe lees je vanuit een ander personage zijn vertelperspectief. Dit zorgt voor genoeg afwisseling en dat je als lezer mee gaat met alles wat er gebeurt.
De auteur heeft voor enkele plotwendingen gezorgd die je als lezer niet ziet aankomen. Daardoor wordt het hele verhaal, de personages en de wereld waar ze in leven opeens helemaal anders. Door de vele plotwendingen is het verhaal helemaal niet te voorspellen. Je hebt op een bepaald moment geen idee meer wie nu nog te vertrouwen is.
Ik vond het een heel goed boek, maar als ik toch een minpuntje mag zeggen… De romantiek tussen Arelle en de dokter vond ik op het moment dat het gebeurde overbodig. Toch begrijp ik wel waarom dit nodig was voor de rest van het verhaal.
Conclusie
Amarant is een dystopisch verhaal waarin de verschillen tussen arm en rijk, ziek en gezond en verraad centraal staan. Het boek leest zeer vlot en bevat heel veel plotwendingen waardoor het niet voorspelbaar is.
