In De genezer van Zalindov, volgen we Kiva Meridan. Al tien jaar weet zij te overleven in Zalindov, de beruchte gevangenis waar weinig mensen overleven. In de ziekenboeg behandeld Kiva de wonden en ziektes van gevangenen, maar markeert zij hen ook wanneer er nieuwe mensen worden binnen gebracht. Tot op een dag de Rebellenkoningin binnen wordt gebracht. Zij is veroordeeld tot de elementproeven. Proeven die niemand meer heeft overleefd sinds magie buiten het koningshuis zo goed als verdwenen is. Maar de Rebellenkoningin is sinds haar binnenkomst stervende en niemand weet waardoor. Tegelijk met de binnenkomst van de Rebellenkoningin ontvangt Kiva een geheimbriefje van haar familie: Hou haar in leven, we komen er aan. Maar Kiva wacht al tien jaar tot haar familie haar komt redden. Toch zet zij alles op alles om de koningin in leven te houden. De rebellenleider van de gevangenis meldt Kiva dezelfde boodschap: Hou haar in leven anders zal Tipp het volgende slachtoffer zijn. Tipp is als een broertje voor Kiva waar zij al heel lang voor zorgt en die haar assisteert in de ziekenboeg. Om Tipp en de Rebellenkoningin in leven te houden ziet Kiva maar één oplossing: zij neemt de plaats van de koningin over in de elementproeven. De proeven die niemand overleeft.
Eerste indruk
Dit wordt geen recensie zoals je die normaal van mij verwacht. Dit wordt een rauwe en eerlijke recensie waar ik meer dan ooit mijn gevoelens zal delen over het boek. Wat wel hetzelfde blijft is dat er geen spoilers te vinden zijn in deze recensie dus lees maar snel verder!
Toen ik gisteravond laat het boek dicht sloeg was ik helemaal van de kaart. Ik heb nog nooit een boek gelezen dat zoveel met mijn emoties heeft gedaan. Ik riep tegen mijn moeder dat ik nooit meer wilde lezen en al mijn boeken wilde verkopen. Het einde bestond uit drie hele korte regels van ongeveer acht woorden totaal. Wie had gedacht dat zo weinig worden zoveel met een mens konden doen. Zelfs na een nachtje slapen voel ik de emotie weer terwijl ik dit typ.
Even terug naar het begin. Ik kwam erg moeilijk door de eerste paar hoofdstukken heen. Voor mijn gevoel duurde het eeuwen voor we meer te horen kregen over Kiva’s leven buiten de ziekenboeg. Er gebeurde niks spannends, iets dat ik in de eerste hoofdstukken nodig heb om overtuigd te raken om door te lezen. Was dit nou echt waar alle hype op gebaseerd is?
Nieuwe personages en uitdagingen
Maar eindelijk kwam daar Jaren, een mysterieuze jongeman die geen angst leek te kennen en Kiva vanaf moment één al interessant vond. Wie is deze jongen, waar komt hij vandaan en waarom is hij naar Zalindov gestuurd, waren een aantal vragen die meermaals door mijn hoofd speelde. Daarna kakte het verhaal voor mij wel weer een beetje in. Oké de Rebellenkoningin werd binnen gebracht en er was duidelijk een vonk tussen Kiva en Jaren (ook al zal ze dat niet snel toegeven) maar dat was het ook wel. Kiva was dag in dag uit aan het zorgen en in de tussentijd werd zij geplaagd door bewakers en medegevangenen. Het verhaal begon voor mij pas echt te leven toen Kiva aan haar eerste proef begon. Die eerste proef is lekker vlot geschreven wat past bij de situatie. Ze stond niet minutenlang haar levensbeslissingen te overwegen, maar moest gelijk handelen waardoor je lekker met je neus in de actie valt. Daarop volgend zijn er zoveel momenten waarop ik dacht: hier klopt iets niet, maar er niet de vinger op wist te leggen. Heerlijk speculeren op de zondagmiddag.
De groei die Kiva gedurende het verhaal doormaakt is heel subtiel beschreven en mooi om te lezen. Je merkt dat haar gedachtegangen langzaam aan iets verschuiven. Ze wordt steeds meer volwassen.
Over personages gesproken is het nu denk ik tijd dat ik je iets over Tipp vertel. Tipp heeft namelijk mijn hart gestolen. Hij is pas zeven jaar en is al vroeg zijn moeder verloren. Kiva heeft haar belooft voor Tipp te zullen zorgen en dat heeft zij altijd trouw gedaan. Gesprekken met de directeur om hem vrij te laten (hij zit daar immers wegens zijn moeder, die nu overleden is) richten niks uit en dus zit hij nog altijd vast in Zalindov. Tipp werkt enorm hard en is erg zorgzaam, iets wat hij door de jaren heen van Kiva heeft afgekeken. Ik heb zelden zoveel van een personage gehouden als van Tipp.
Wenderall
Als ik eerlijk ben vind ik het nog steeds moeilijk om te begrijpen wat nou een land is, wat een stad of provincie, enzovoort. Dit is wel uitgelegd in het boek, maar het was verder niet echt van toegevoegde waarde voor het verhaal dus heb ik dat een beetje links laten liggen. Ik denk dat dit wel meer aandacht in het volgende deel gaat krijgen (waarom verklap ik lekker niet :p).
Wat ik zo heeeeerlijk vind aan een boek als dit zijn de vele extra’s. De kaart van Zalindov is bijvoorbeeld echt MEGA mooi getekend, duidelijk en overzichtelijk. Ik denk de mooiste kaart die ik ooit in een boek gezien heb (dat zegt wat). Daarnaast zit er achter in het boek een lijst met alle middeltjes die Kiva gebruikt als genezer en waar die voor zijn. Tot slot zit er een geheime boodschap van de redactie in het boek die je moet kraken aan de hand van de letterlijst die Kiva gebruikt om geheime briefjes naar haar familie te sturen. En wat ik het aller gaafste vond: de zwarte pagina’s. Ik kan niet verklappen waarom dit zo gaaf is, maar dit voegt zoveel toe aan het verhaal.
Eindoordeel
Tja ik denk dat het niet als een verrassing komt als ik zeg dat ik helemaal weg (gek) ben van dit boek. Het duurde eventjes voor ik er lekker in zat, maar dan heb je ook wel wat. Zeker de laatste 100 pagina’s volgen de plottwisten elkaar op en kon ik niet meer stoppen met lezen. Het is enorm moeilijk om nu niet over het einde te kunnen praten, want OMG. Ik vind het een feestje om deze trilogie samen met jullie te lezen, dus laat mij vooral via de comments of via de socials van Young-adults weten wat jij van het eerste deel vond. Tot deel twee!
