Geplaatst op Geef een reactie

De laatste zet – Jennifer Lynn Barnes

Cover van De laatste zet - Jennifer Lynn Barnes

Kiest Avery voor Grayson of Jameson? Hoe loopt het af met Toby Hawthorne? Lukt het Avery om lang genoeg in het Hawthorne huis te blijven om aan alle eisen van de erfenis te voldoen en daarmee de jongste miljardair ooit te worden? Als het haar lukt, wat gaat ze dan met al dat geld doen?

Na het lezen van De verloren erfgenaam bleef je waarschijnlijk met evenveel vragen over als ik. Om al die vragen te beantwoorden is de serie die ooit als duologie bedoeld was een trilogie geworden. De laatste zet is het derde en laatste deel uit het Hawthorne-mysterie. Het boek speelt zich een poosje na De verloren erfgenaam af. Avery hoeft nog maar een paar weken in het Hawthorne huis te blijven om de miljarden erfenis op haar naam te krijgen. Samen met de Hawthorne broertjes heeft ze bijna de puzzel opgelost die Thobias Hawthorne hen heeft nagelaten. Tot er opeens een onbekende tiener op hun stoep staat. Zij kan nog wel eens voor vervelende verrassingen zorgen. Is ze wel te vertrouwen? En van wie komen de mysterieuze brieven en pakketjes die aan Avery zijn gericht? Het laatste spel is nog niet gespeeld. 

Ondanks dat er oorspronkelijk geen derde boek op de planning stond, heeft Jennifer Lynn Barnes weer een knappe prestatie geleverd. Het boek zit wederom boordevol puzzels en mysteries en voelt daarom zeker niet als opvulling aan. Het verhaal van Avery Grambs en de Hawthorne broertjes gaat verder. Hierdoor krijgen oude verhaallijnen een vervolg, en komen er nieuwe verhaallijnen om de hoek kijken. Net als bij De erfenis en De verloren erfgenaam is ook De laatste zet opgedeeld ik korte hoofdstukken. In combinatie met de fijne schrijfstijl van Jennifer Lynn Barnes leest het boek vlot weg en is het moeilijk om neer te leggen. Het is dan ook uitermate geschikt om op een vrije dag in een ruk uit te lezen.

De laatste zet heeft een iets romantischer tintje dan de eerste twee delen. Je zult kleine glimpen opvangen van de relatie tussen Max en Alexander, evenals Lilly en Nash. Avery moet kiezen tussen Jameson en Grayson en haar liefde voor een van deze twee broers bewijzen. Dat doet ze dan ook, waardoor haar relatie serieuzer wordt en meer diepgang krijgt. Toch blijven alle personages hecht met elkaar, staan ze altijd voor elkaar klaar en is er zelfs iemand die letterlijk zijn leven geeft om dat van een ander te redden. Met zijn allen zijn ze een leuk stelletje fanatiekelingen waar ik graag over lees. Zonder al te veel over het plot te verklappen wil ik hier nog graag aan toevoegen dat De laatste zet een klein randje van ‘Moordgids voor lieve meisjes’ krijgt. Het wordt dus écht spannend. 

De laatste zet geeft eindelijk alle antwoorden waar fans van de serie op hoopten. Vragen worden beantwoord en het verhaal wordt afgerond in een mooi einde. Bereid je voor op spannende raadsels, mysteries en veel geheimen met de ene plotwending na de andere. Het is spannend van het begin tot het einde en een van de beste YA series die ik ooit heb gelezen.  

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Daisy Jones & The Six – Taylor Jenkins Reid

Een auteur die langzaamaan de literare wereld aan het overnemen is, is niemand minder dan Taylor Jenkins Reid – auteur van De Zeven Echtgenoten van Evelyn Hugo, Het Feest van de Eeuw, One True Loves (ENG), Maybe in Another Life (ENG), en nog veel meer. Ze heeft een pen die geen rust lijkt te kennen en is gevuld met inkt van een verfijnd vakmanschap. Reid is een auteur waarvan je minstens een boek in je leven gelezen moet hebben om te begrijpen waar de hype omtrent deze auteur over gaat. Wat volgt, is mijn ervaring met een van Reid’s twee bekendste boeken Daisy Jones & The Six. Dus, buckle up folks, it’s gonna be quite the ride.

Verhaal

De intrige die ik ervaarde door dit boek begon al vóór ik zelfs ook maar de kans had om het vast te pakken, open te slaan en het te beginnen lezen. Ik weet niet meer wat voor dag het was, waar ik was, maar as one does was ik op mijn telefoon wat aan het scrollen en wat informatie over boeken die ik eventueel wilde lezen aan het bekijken. Taylor Jenkins Reids boek Daisy Jones & The Six passeerde op mijn scherm en ik dacht “Oh, deze ken ik! Hier heb ik al veel over gehoord, dat is die biografie over die ene band –” Wel, ik was fout. Blijkbaar is “biografie” hier op te vatten in een fictief kader, een fout die niet alleen ik maakte. Ooit had ik ergens gehoord dat dit boek een biografie is over de band Daisy Jones & The Six, om er dan later achter te komen dat deze band nooit heeft bestaan. Reid heeft hem en hun hele rise to fame gewoon zelf verzonnen en er een verhaal over geschreven, en ik zeg dit met alle respect van de wereld – en een greintje jaloezie; dit is namelijk zo’n boek waarvan je wilde dat je het zelf had geschreven puur omdat het zo geniaal is.

Daisy Jones & The Six vertelt het verhaal van de band The Six en hoe ze later de zangeres Daisy Jones in hun band hebben opgenomen, en hoe dit allemaal is gebeurd. Het boek is geschreven als een interview met de leden, managers, en vrienden/kennissen van de band waar het boek naar vernoemd is. Namelijk, Daisy Jones & The Six. Het boek is opgedeeld in verschillende delen en hoofdstukken om een chronologische weergave te geven van hoe alles in het leven van Daisy Jones alsook alle leden van The Six is gebeurd zoals het is gebeurd tijdens hun snel van de grond gekomen carrière. 

Het is een ware rollercoaster om te lezen, eentje waarmee je moeite ondervindt om het boek neer te leggen omdat je koste wat het kost wilt weten wat er met de band gebeurt. De manier hoe de personages hun eigen stem en persoonlijkheid hebben en hoe Reid dit weet over te brengen, is omvat door zulke schrijfvaardigheid dat je niet anders kan doen dan je gewonnen geven aan de manier waarop het boek je keer op keer naar binnen zuigt. Het is niet verassend dat menig mens dacht dat Daisy Jones & The Six een waargebeurd verhaal was, alsook de teleurstelling die volgt om erachter te komen dat het allemaal fictie is – want een band met zo’n dynamiek en vibe; je zou niet anders willen dan, na het lezen van dit boek, uren op Wikipedia alle extra informatie op te zoeken die je maar kan vinden over de band terwijl hun muziek op de achtergrond speelt; maar helaas. Reid is een meester in wat ze doet, en al het voorgaande zet dit alleen maar meer in de verf.

Belangrijke thema’s en onderwerpen

Naast het feit dat Daisy Jones & The Six gewoon een mega goed boek is, gaat het ook om met een aantal belangrijke onderwerpen, zoals: verslaving, onafhankelijkheid, creatieve vrijheid, vrijheid van meningsuiting, abortus, opkomen voor waar je in gelooft, misbruik, (on)gelijkheid. Ik zou hier graag zoveel meer over zeggen, maar het boek spreekt voor zich wanneer je het leest en al deze onderwerpen tegenkomt. Ik die mijn mening hierover zou geven door voorbeelden te geven, zou alleen maar ervaring voor de lezer afnemen, en het is zoveel beter als je het allemaal zelf voor de eerste keer leest en je met een krop in je keel tranen wegpinkt door hoe goed Reid met al deze onderwerpen omgaat. Dus ik laat het hierbij: lees het boek, ik beloof je, het is het waard.

Schrijfstijl

Taylor Jenkins Reid heeft een gave. Als je een boek van zulk kaliber kan schrijven waarbij elk personage je kan overtuigen en zelfs doen geloven dat ze echt zijn – dan kan je al een stuk schrijven. Reid neemt de lezer mee niet in een verhaal, maar op een tocht. Je ervaart het boek niet, maar je maakt het mee. Begin met lezen en je bent meteen in een andere wereld, niets maakt meer uit buiten het verhaal dat je ter hande hebt – dat is de kracht van een Taylor Jenkins Reid boek.

Ervaring

Dit boek deed dingen met me; het liet me voelen, ervaren, meeleven, en nog zoveel meer. Na de laatste pagina was het meteen voor mij duidelijk dat dit een boek was dat vijf sterren verdiende. Het boek haalde met bepaalde citaten zekere emoties bij mij naar boven waardoor ik uiteindelijk in tranen zat te lezen, en dat zeg ik met een heel liefdevolle en dankbare toon. Daisy Jones & The Six is een boek dat ik aan iedereen zou aanraden om te lezen, het is gewoon that good

Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Storm – Tom de Cock

Lily: Storm

Nadat vorig jaar het Young Adult debuut van radiostem en auteur Tom de Cock verscheen, kwam afgelopen maand het vervolg uit! Het is het tweede deel in een vierdelige dystopische serie over een wereld waarin de mens geweigerd heeft om maatregelen te nemen om de klimaatverandering te vermijden. Dat heeft dramatische consequenties als gevolg: diersoorten zijn uitgestorven, de poolkappen zijn gesmolten en iedereen zit haast fulltime in lockdown omdat het te gevaarlijk zou zijn om nog buiten te komen. Daarbij wordt de Nieuwe Unie ook nog eens geleid door een dictatoriaal regime. De klimaatverandering is echter nog lang niet ten einde. In dit vervolg probeert Lily de bevolking te waarschuwen voor de storm die het leven op aarde helemaal kan verwoesten.

Personages

Ten opzichte van het eerste deel kon ik me in dit deel veel beter identificeren met het hoofdpersonage Lily. In het eerste deel leek ze vooral met zichzelf bezig te zien en met haar ultieme doel om elke inwoner van de Nieuwe Unie als volger te hebben. In dit vervolg daarentegen wil ze de mensen waarschuwen voor wat er komen zal. Je leeft echt met haar mee: met de tegenslagen die ze te verwerken krijgt en het ongeloof waarmee ze geconfronteerd wordt.

Thema’s

De thema’s van het verhaal komen weer heel hard binnen. Hoewel deze wereld ver af ligt van onze wereld, voelt de wereld toch akelig dichtbij. Tijdens het lezen van het boek moet je vaak denken aan de klimaatprotesten en hoe klimaatactivisten en -wetenschappers vaak niet geloofd worden wanneer ze het hebben over de klimaatopwarming. Dat komt ook aan bod in de film Don’t look up. Je merkt ook dat er hard is nagedacht over alle verschillende gevolgen die de klimaatopwarming met zich meebrengt.

Verhaalopbouw

Ik vond het verhaal ook erg sterk opgebouwd. Hoewel het al een tijdje geleden was dat ik het eerste deel las, krijg je in het begin ook voldoende informatie mee. Zo kan je terug helemaal in het verhaal te duiken. De afwisseling tussen korte en lange hoofdstukken vond ik ook erg fijn,. Zo zijn er heel wat verschillende standpunten die je te zien krijgt. Het einde ging misschien wel wat snel en vond ik niet even geloofwaardig. Het maakt me wel ontzettend benieuwd naar de vervolgdelen!

Conclusie

Tom de Cock heeft met Storm een sterk dystopisch, maar akelig actueel verhaal neergezet. Met dit boek was ik zelfs nog nét iets beter mee dan het eerste deel. Het zit goed in elkaar en de thema’s worden sterk in de verf gezet. Dit boek verdient dan ook vier sterren. Laat dat vervolg maar komen! Trouwens: in heel wat boekhandels in Vlaanderen kan je een exemplaar van het boek kopen waarbij je een treinreis naar Londen kan winnen.