Je kent het wel, een boek waarvan je honderd, al is het geen duizend, keer zegt “die moet ik echt echt echt eens lezen, dat lijkt me absoluut iets voor mij”. Wel, voor mij was dat De Kleuren van Magie van V.E. Schwab. Ik had reeds de This Savage Song-duology al gelezen alsook de eer om een recensie-exemplaar van Gallant te mogen ontvangen als leesvoer, en nu was Boekerij wederom zo gul om mijn Schwab-obsessie te vervullen door me een limited edition van De Kleuren van Magie te sturen. Waarvoor mijn oneindige dank, ik denk dat mijn moeder nu half-doof is door mijn enthousiasme toen ik dat pakje opende.
Ervaring
“Fantasy zoals fantasy hoort te voelen.” Bam, daar heb je het. Mijn slagzin van hoe ik De Kleuren van Magie heb omschreven aan nagenoeg al mijn vrienden tijdens het lezen ervan. “Een mix tussen Throne of Glass (Sarah J. Maas) en Six of Crows (Leigh Bardugo)” was een close second in mijn continue speech over dat iedereen dit boek moet lezen. Serieus, ik maak geen grapjes. De Kleuren van Magie volgt het verhaal vanuit een dual/triple POV in derde persoon waarvan het grootte merendeel Kell en Lila zijn en sommige stukjes vanuit een auctoriale verteller. Ikzelf ben sterk fan van deze vorm van vertellingen dus ik was al meteen na drie hoofdstukken zat ik al helemaal in het verhaal.
Verhaal
Het boek volgt het verhaal van enerzijds de magiër Kell en anderzijds de dief Lila, en hoe hun paden kruisen wanneer een zekere duistere kracht de universums van de verschillende Londons wilt overnemen. Dat is ook alles wat ik erover ga zeggen, want dit is echt een boek waarbij je er gewoon best blind ingaat en alles over je heen laat komen. Schwab legt de magie en de wereld ook zo goed uit dat het des te leuker is om onwetend deze verhaalwereld binnen te stappen.
Schrijfstijl
Als je aan mijn vrienden vraagt “wie bewondert Catherine het meest qua schrijfstijl?” ben ik vrijwel heel zeker dat alle wegen naar Rome leiden en hun antwoord unaniem “V.E. Schwab” is. Zoals ik in mijn review van Gallant al eerder zei, V.E. Schwab is een meester wanneer het aankomt op schrijven en dat is nagenoeg een “hill I will die on”. Ik kan alleen maar wensen ooit zo goed en illustratief te kunnen schrijven alsof ik inkt en proza adem zoals Schwab het doet.
Een Laatste Iets
Ik wil graag nog meegeven dat V.E. Schwab gewoon echt een auteur is die voelt als een reïncarnatie van allemaal meester-schrijvers/schrijfsters en toch haar eigen integriteit behoudt. Het is een auteur waarvan ik hoop dat haar boeken in literatuur en schrijfrichtingen zullen onderzocht worden want haar storybuilding en manier van schrijven zijn gewoon waarachtig. Dus haast je naar de boekhandel en kies een Schwab uit volgende keer, er is genoeg en voor elk wat wils.
