!Heb je de eerdere twee boeken nog niet gelezen? Lees die dan eerst, voordat je deze recensie leest!
Kiva Corentine is een wrak wanneer zij aan komt in Zalindov. Ze is compleet de weg kwijt door de drug engelenstof. Niemand minder dan Cresta Voss helpt haar bij het afkicken en het werk in de groeven. Op een zeker moment wilt Kiva zelfs dood. Ze wordt opnieuw in de afgrond gegooid. Minuten duren er uren en uren voelen als dagen. En dan ineens wordt ze vrijgelaten uit Zalindov. Althans ze wordt overgeleverd aan de koning van Mirraven om de afspraak met Kiva’s moeder in werking te stellen. Kiva zal met hem trouwen en samen zullen ze heel Wenderall overnemen. Door hulp uit onverwachtse hoek weet Kiva te ontsnappen en komt in een legerkamp terecht waar ze Cresta en Torell, Caldon, Jaren, Tipp en Naari vindt. Zullen zij haar ooit vergeven voor haar daden? Ze moeten samenwerken om Zuleeka te verslaan door de vier elementringen te verzamelen en zo de Hand van de goden te maken waarmee magie kan worden gegeven. Op die manier hoopt de groep niet alleen Zuleeka te verslaan, maar ook de koning van Mirraven die een leger aan uitzonderingen (burgers met elementmagie) heeft.
Personages
De eerste paar hoofdstukken vond ik zwaar om te lezen. Niet omdat het saai of langdradig was, maar wegens de pijn die Kiva doormaakt. Na twee boeken ben ik Kiva als een vriendin gaan beschouwen. De hel waar zij doorheen is gegaan is onbeschrijfelijk en weet Noni zo goed neer te zetten. Het maakt dat je al je eigen pijntjes en verdrietige dingen vergeet. Hoe blij was ik dan ook toen Kiva, Zalindov kon verlaten. Maar ze kwam alleen maar in een nog grotere hel terecht. Om geen spoilers te geven zal ik een aantal personages wat oppervlakkiger beschrijven.
Ashlynn (zus van Caldon en generaal van het Koningklijk leger van Evalon) zag ik voor me als een kleine dame met veel pit en zoveel respect. Ze gaat door vuren om haar geliefden en haar volk te beschermen. Caldon is echt in mijn hart en ziel gekropen. Hij is zo liefdevol en met passie gedreven. Als ik heel eerlijk ben vind ik hem nog leuker dan Jaren. Hij zorgt voor Kiva als zijn kleine zusje, ongeacht de fouten die zij maakt. Jaren is heel natuurlijk. Hij laat zijn emoties geketend in zijn lichaam zitten en probeert daar niet te veel naar te luisteren. Hij heeft duidelijk heel veel pijn, juist omdat hij zoveel geeft om de mensen om hem heen. Cresta is echt een vriendin uit onverwachtse hoek. Ze is bitter, maar oprecht en een echte krijger. Er schuilen zoveel geheimen in haar rond, maar toch laat ze steeds een tipje van de sluier zien. Tja en dan Tipp…. wat kan ik daar nou op zeggen? Ik wil meer Tipp! Ik ben fan van Tipp en ik wil een Tipp in mijn leven haha.
Queeste en worldbuilding
De queeste in dit verhaal is erg goed! Ik hou altijd wel van een goede zoektocht die mensen samen brengt. Het is een heus avontuur. Tijdens deze queeste komen we door heel Wenderall. De worldbuilding hiervan is echt enorm goed. Zo zag ik mezelf al ronddwalen door Jirva, maar ook de bossen van Nerine hadden iets magisch. De schrijfstijl van Noni spreekt echt tot de verbeelding. Ieder land is uniek en om met de personages te kunnen meereizen voelde als een feestje. De ervaring voelde bijna aan alsof ik naar een bioscoopfilm aan het kijken was. Ook in de eindstrijd was dit het geval. Je hoort nog net niet Kiva’s hart bonken in je oor. Want wat was dat spannend zeg!
Plottwist
In mijn vorige recensie heb ik de plottwist ook al eens aangehaald. In dit boek zitten zelfs nog meer plotten zoals dat heet. Je valt van de ene in de andere verbazing. Daardoor wil je alleen nog maar doorlezen en is het boek zo uit. Ik vind het enorm jammer dat ik zo kort en cryptisch moet zijn, omdat ik nog niks wil verklappen voor jullie. Geloof me: dit boek wíl je lezen!
Ik kan dan ook niet anders concluderen dan dat dit boek zeker tot mijn top 3 gelezen boeken van dit jaar hoort. Misschien zelfs wel in mijn top 3 beste Young Adult fantasy series. IK zou dit boek ten alle tijden aan iedereen aanraden. Het is fenomenaal.
