Netflix is onderhand wel bekend om zijn gave om (overwegend) goede series te produceren en op het streamingplatform te plaatsen. De tv-serie die als een storm harten over de hele wereld heeft weten te veroveren in de afgelopen periode is Wednesday. Een serie gebaseerd op niemand minder dan Wednesday Addams uit de cult classic-film The Addams Family.
Personages en hun acteurs
De personages uit de serie voelden allemaal echt en goed vertolkt aan. De respectievelijke acteurs die waren aangewezen om hun personages op het beeldscherm te spelen hebben allemaal een overtuigende performance neergezet waardoor de kijkervaring voelde alsof je in de leefwereld van de serie aanwezig was. Mijn persoonlijke twee favorieten, naast Wednesday zelf, waren Tyler en Xavier. Twee jongens met een zekere likability en een achtergrond aan character-motivatie die ervoor zorgden dat ze een speciaal plekje in mijn hart hebben gekregen. Ondanks de wendingen van bepaalde personages en hun acties.
Als het aankomt op Wednesday als personage wil ik Netflix een daverend applaus geven. Namelijk, Wednesday is onze outcast, quirky, goth-inspired, bloedlustige, apathische protagonist. Ze heeft een zekere je ne sais quoi in haar inherent haatdragende en pessimistische persoonlijkheid die haar gewoon heel likeable maakt. Wednesday zegt de dingen waarvan we ze zouden willen zeggen, maar de sociale norm het niet helemaal goedkeurt. Wednesday geeft niet om de sociale norm dus zegt ze het gewoon vlakuit. Echter, Wednesday’s apathische en opportune character wordt niet volledig als quirky en cute gezien, noch wordt het volledig geaccepteerd. De vrienden die Wednesday maakt in haar nieuwe omgeving nemen geen blad voor de mond om te zeggen wanneer Wednesday hun heeft gekwetst en dat haar gedrag vaak verre van oké is. In plaats van dat Wednesday hier een pientere opmerking opheeft, absorbeert ze het commentaar en zien we toch een zekere schuld in haar. Dit zorgt voor een prachtige character arc doorheen de serie.
Ervaring
Het plot van Wednesday was in mijn ogen geniaal, en combineerde enkele tropes uit de gothic literatuur in een serie die er een moderne twist aan gaf. De moderne twist op de tropes was heel subtiel, met bijvoorbeeld de vermelding van sociale media en smartphones. Op de manier dat de moderne technologie niet per se op de voorgrond lag om mysteries op te lossen, maar eerder gewoon wel aangekaart werd om een hedendaags beeld te scheppen. Al het onderzoek naar de mysteries gebeurde via boeken en police files en dergelijke meer, wat alles veel tactieler en avontuurlijker liet aanvoelen. Het voelde alsof ik actief een serie heb gekeken en niet de zoveelste moderne twist op oude literaire tropes met sociale media als achtergrond voor de problemen die plaatsvinden. Het was de perfecte mix van oud en nieuw die verschillende smaken en generaties kan aanspreken.
Cinematografie
Op cinematografisch vlak was de serie een absoluut plezier om naar te kijken. Hoe de serie werkt in contrasten betreffende Wednesday’s voorkeur voor zwart en hoe haar omgeving hier niet altijd in meegaat was heel mooi in beeld gebracht. De shots voor specifieke scenes waren zo mooi en vloeiend in beeld gebracht dat je gewoon plezier krijgt door te kijken naar de serie zelfs al zou het geen plot hebben.
Dark Academia aesthetic down to a T
Ik zie mezelf als iemand die binnen het dark academia genre past, dus ik denk graag dat ik kan zeggen welke boeken, series, film, noem maar op, binnen deze stroming passen. Wednesday is dé dark academia-serie bij uitstek die dit jaar op Netflix is verschenen. Typewriters, mythologische wezens, literatuur, oude bibliotheken, oude scholen, enzovoorts. Wednesday heeft het allemaal. Het is een serie voor iedereen, maar de dark academics onder ons zullen er toch nog een extra plezier aan beleven.
