Juno vertrekt naar Zuid-Afrika om haar zus te bezoeken die daar werkt als dierenarts. Jan vertrekt naar Zuid-Afrika om zijn oom te helpen op de game farm. Ze ontmoeten elkaar in het vliegtuig en hebben beide een geheim. Wanneer ze aankomen in Zuid-Afrika scheiden hun wegen, maar ze gaan beide een moeilijke tijd tegemoet. Hun vakantie loopt totaal anders dan ze hadden verwacht.
Personages
Het boek wisselt af tussen Juno en Jan. Jan voelt aan als een iets volwassener personage. Juno’s denkpatroon is nogal kinderachtig. Ze hebben allebei een achtergrondverhaal en het is daarin te herleiden waarom ze zich gedragen zoals ze zich gedragen.
Thema’s
De thema’s in het boek zijn wel interessant. Er zitten veel verschillende dingen in maar uiteindelijk komen ze wel op hetzelfde uit. Het gaat vooral over rouw en verlies en die thema’s worden op verschillende manieren erg subtiel bij verschillende personages toegepast. Dat vond ik erg knap gedaan.
Schrijfstijl
Over het algemeen was de schrijfstijl erg simpel. De zinnen zijn kort en het komt een beetje kinderachtig over. Het is de hele tijd een beetje: dit gebeurt, dat gebeurt. Er wordt weinig van de omgeving beschreven en dat is wel jammer. Het speelt zich af in Zuid-Afrika en er zouden hele mooie beelden geschetst kunnen worden.
Conclusie
Ivoren maan wordt neergezet als een young adult-boek, maar wat mij betreft sloeg het de plank volledig mis. De manier waarop de zinnen waren opgebouwd voelde erg simpel aan en voor een jonger publiek. De personages hadden de leeftijd van personages in een young adult-boek, maar de manier waarop ze dachten en handelden voelde ook niet helemaal kloppend. De auteur leek geen idee te hebben van hoe het was om die leeftijd te zijn.
Het verhaal was prima en toen ik het aan het lezen was, was het wel enigzins boeiend, maar ik zou het aan niemand aanraden. Het voelde aan als een boek dat thuishoorde in een andere categorie. Het was meer een kinderboek. Met dan een paar iets te volwassen thema’s voor een kinderboek. Het koste me steeds moeite om verder te lezen, ik had steeds weinig zin om het boek op te pakken. Alleen aan het einde vond ik dat wat beter worden, maar dat kwam misschien omdat ik toen wel echt ver in het verhaal zat en toch wel wilde weten hoe het zou eindigen. Daarom geef ik het boek twee en een halve ster.
Binnenkort is het weer Koningsdag en wat is er leuker dan de rommelmarkt af te struinen op zoek naar de leukste boekenkoopjes? Om helemaal in de sfeer te komen voor deze zoektocht naar de leukste boeken, volgt hieronder een lijstje met een aantal boeken met een koninklijk tintje. De meeste van deze boeken zijn al een tijdje uit, dus er bestaat ook nog een kans dat je deze tegenkomt op de markt! Mocht je deze boeken nog niet gelezen hebben, dan is dit je kans. Het zijn stuk voor stuk aanraders!
Cinder – Marissa Meyer
In een futuristisch Nieuw-Beijing leven mensen en androïden door elkaar. Cinder, een getalenteerde monteur, is een cyborg en daardoor een tweederangsburger. Ze woont bij haar valse stiefmoeder, die haar beschuldigt van de ziekte van haar dochter. Maar Cinders stiefzusje is geen uitzondering: er woedt een dodelijke plaag in Nieuw-Beijing, die de bevolking verwoest.
Als prins Kai opeens in haar werkplaats staat, verandert Cinders hele leven. En het laatste wat ze had verwacht, is dat ze het middelpunt van een intergalactische strijd zou worden. Cinder zal moeten kiezen tussen plicht en vrijheid, loyaliteit en verraad – maar om de toekomst van haar wereld te beschermen, zal ze eerst de geheimen uit haar verleden moeten ontrafelen.
De ijzerkoning – Julie Kagawa
Sinds de mysterieuze verdwijning van haar vader toen ze zes was, heeft Meghan Chase altijd het gevoel gehad dat er iets niet klopte in haar leven. Maar dat ze de dochter van een mythische elfenkoning is, en terecht zou komen in een fantastische, levensgevaarlijke wereld had ze nooit kunnen raden. En ze had al helemaal nooit verwacht dat ze verliefd zou worden op een prins, die helaas niks van haar wil weten… Hoe overleeft ze in deze onbekende wereld waar vrienden op één hand te tellen zijn?
Hof van doorns en rozen – Sarah J. Maas
Als Feyre aan het jagen is ziet zij een immens grote wolf en schiet hem neer. Honger haalt namelijk het slechtste in iemand naar boven. Wat zij niet weet is dat zij hier een hoge prijs voor moet betalen. Het is namelijk geen gewone wolf, maar een Elfide. Niet veel later verschijnt er een beest voor haar deur om vergelding op te eisen. Hij neemt haar mee naar Prythian. Feyre ontdekt dat haar ontvoerder een Hoge Fae is uit het Lenthof en dat hij Tamlin heet. Haar vijandige gevoelens voor Tamlin veranderen in een vurige passie.
De selectie – Kiera Cass
Meisjes uit verschillende kasten krijgen de kans op een beter leven dan dat ze nu hebben. Als ze meedoen aan de Selectie krijgen ze de mogelijkheid om in het paleis te wonen en te strijden om het hart van prins Maxon.
Voor America Singer is het echter geen droom die uitkomt, ze moet alles opgeven (zelfs de liefde van haar leven) om mee te doen aan een strijd voor een kroon die ze eigenlijk helemaal niet wil hebben. Maar haar familie heeft geld nodig, dus gaat ze de strijd aan. Ze moet in een paleis wonen dat continu wordt aangevallen door rebellen. Dan ontmoet ze prins Maxon en twijfelt ze aan alles. America realiseert zich dat het leven waar ze altijd van gedroomd had in het niet valt bij de toekomst die ze nooit voor mogelijk had gehouden.
Her Royal Highness – Rachel Hawkins
Millie Quint is er kapot van als ze ontdekt dat haar soort van beste vriend/soort vriendin iemand anders heeft gekust. Met een gebroken hart en klaar voor een verandering van tempo, besluit Millie studiebeurzen aan te vragen voor kostscholen… hoe verder van Houston, hoe beter.
Al snel wordt Millie toegelaten tot een van ’s werelds meest exclusieve scholen, gelegen in de glooiende hooglanden van Schotland. Hier is het land dromerig en groen; de school is bedekt met klimop en de studenten vinden haar Amerikaanse karakter schattig. Het enige probleem: Mille’s kamergenoot Flora is een totale prinses. Ze gedraagt zich niet alleen zo, ze is het ook echt. De prinses van Schotland. In het begin kunnen de twee meisjes elkaar niet uitstaan, maar voordat Millie het weet, heeft ze een andere soort van beste vriend/soort vriendin. Prinses Flora zou een nieuw hoofdstuk in haar liefdesleven kunnen zijn, maar Millie weet dat de kans op een lang en gelukkig leven klein is… het echte leven is tenslotte geen sprookje, toch?
Welke van deze boeken wil je nog lezen? Weet je nog andere leuke boeken om aan dit lijstje toe te voegen?
Nog één keertje kunnen we genieten van Lee, Noah en Elle in het laatste deel van The Kissing Booth-reeks. Een mooie afsluiting, maar ik ben toch minder enthousiast over deze film dan over de andere twee delen in de reeks. Ik geef The Kissing Booth 3 dan ook 3 sterren en vertel hieronder waarom ik zowel lovend als kritisch over deze film ben.
The Kissing Booth 3 vertelt het laatste verhaal van Elle, Noah en Lee, de zomer voordat zij allen naar de universiteit gaan. Aan het einde van The Kissing Booth 2 was te zien hoe Elle toegelaten is tot zowel Berkley als Harvard en hoe zij twijfelde over haar keus. De tijd begint echter te dringen: Elle moet haar keuze gaan maken tussen de twee universiteiten en daarmee de keuze tussen de twee broers: verkiest ze liefde boven vriendschap? Ondertussen wil Elle vooral ook veel plezier maken in haar laatste zomer voordat ze vertrekt naar een universiteit. Samen met Lee besluit ze hun gezamenlijke Beach Bucketlist af te werken en proberen ze alle gekke en grappige uitdagingen op de lijst uit hun jeugd uit te voeren. Uiteraard verloopt niet alles zoals Elle had gepland: haar relatie met Noah vertoont kleine scheurtjes, haar vader gaat serieus daten en haar bijbaantje is hard werken. Elle raakt langzaam uitgeput en overprikkeld en dan komt ook oude vlam Marco nog even om de hoek kijken… Welke beslissing zal Elle uiteindelijk nemen? Kiest ze voor Noah of voor Lee?
Laat ik positief beginnen: de sfeer is weer geweldig in deze film. Het zonnige Californië is natuurlijk een prachtig decor voor een feelgoodfilm en ik kreeg dan ook helemaal zin in de zomer door alle scènes bij het zwembad, langs de zee, in het waterpark en op het strand. De interactie en het plezier tussen de personages is ook weer als vanouds. Elle is nog steeds haar eigenwijze, stoere en impulsieve zelf en er worden kleine verwijzingen gemaakt naar de andere films, iets wat ik altijd wel kan waarderen.
In deze film werken Elle en Lee hun gezamenlijke Beach Bucketlist af en dit zorgt voor hilarische gebeurtenissen en momenten. Ik had wel een beetje het idee dat het eerste deel van de film hoofdzakelijk draait om deze gebeurtenissen en de rest van het verhaal er een beetje omheen gebouwd is. Dit zorgde ervoor dat sommige momenten, zoals het bezoek aan het waterpark en de flashmob, wat gekunsteld aanvoelden en niet helemaal opgingen in de rest van het verhaal. Het bleven wat losstaande gebeurtenissen in plaats van een logisch geheel. Ik vroeg mij ook af waar iedere keer al die bekende gezichten van oud-klasgenoten vandaan kwamen. Die waren ook allemaal toevallig aanwezig? Er wordt veel gewerkt met green-screens en dit is soms duidelijk te zien. Dit zorgde ervoor dat de gebeurtenissen van de bucketlist aan de ene kant zorgden voor plezier en luchtigheid, maar aan de andere kant ook een beetje nep aanvoelden.
Waar de eerste film draaide om Lee, Elle en Noah is de cast na dit eerste deel wat uitgebreid en spelen nu ook Rachel, Marco en Chloe een grote rol. Hoewel ik deze bijfiguren zeker een aanvulling vind op de cast, had ik hun verhalen best iets meer uitgediept willen zien worden. Zo worstelt Chloe met de scheiding van haar ouders en weet Marco niet goed wat hij met zijn toekomst wil. Dit wordt aangestipt in gesprekken met deze personages, maar verder niet echt uitgewerkt. Heel jammer, want dit had het verhaal net iets meer diepgang kunnen geven.
The Kissing Booth-films zijn sterk in het verbeelden en verwoorden van waar tieners mee te maken krijgen, zoals kiezen waar en wat je wilt studeren, afscheid nemen van je vrienden en familie en accepteren dat mensen en zaken veranderen. In dit deel moeten Lee, Noah en Elle afscheid nemen van het strandhuis van de familie Flynn en hier komt een hoop verdriet, weemoed en ontroering bij kijken. De streepjes op de muur, oud speelgoed waar zo van genoten is, spelletjes die urenlang gespeeld werden: afscheid nemen van je kindertijd is niet makkelijk. Ook de strubbelingen die verder horen bij het volwassen worden komen uitgebreid aan bod. Elle heeft moeite de nieuwe relatie van haar vader te accepteren, probeert de balans tussen familie, werk en haar sociale leven te vinden en ontdekt wat ze met haar toekomst wil. Op dit gebied vind ik de film heel sterk. De strubbelingen waar Elle, Lee en Noah mee te maken hebben, worden mooi weergegeven en goed uitgediept. Op de momenten dat er afscheid genomen werd, had ik zelf ook een brok in mijn keel. Na drie delen ben ik toch enigszins gehecht geraakt aan de personages en dus deed het afscheid pijn. De muziekkeuze bij deze scènes was ook weer subliem te noemen, waardoor de emoties extra hard aankwamen.
Hoewel deze film draait om volwassen worden en opgroeien, merkte ik dat ik mezelf soms een beetje ergerde aan de kinderachtige reacties van Noah, Lee en Elle. Vooral omdat ik tussen de eerste twee films zo’n mooie ontwikkeling had gezien in zowel de personages als de acteurs, voelde het bij dit deel alsof er een soort ‘terugval’ was. Noah die na een simpele ruzie boos wegrijdt op zijn motor (alweer). Lee die na een onthulling van Elle boos wegrent (alweer). Elle die meer kapot maakt dan haar lief is en dezelfde fouten als voorheen maakt (alweer). Dit vond ik jammer en zorgt ervoor dat ik deze film minder leuk dan de voorgaande delen vind.
Tot slot nog even over het einde. Het verhaal eindigt misschien niet helemaal zoals je verwacht had, maar ik vond het einde daarentegen wel heel mooi, realistisch en passend bij het verhaal. Toch bleek de scriptschrijver toch nog een extra einde te willen maken, een epiloog. Wat mij betreft een grote fout. Het einde was goed, maar blijkbaar moesten in de laatste vijf minuten nog even het kuskraampje én de happily ever after in de film verwerkt worden. Wat mij betreft overbodig en een tikkeltje cliché. De epiloog had beter over de vriendschap tussen Lee en Elle kunnen draaien en de afslag die nu gekozen is, voorbij kunnen laten gaan.
De bloopers aan het einde, tijdens de aftiteling, vond ik dan wel weer heel erg leuk. Kortom: The Kissing Booth 3 moet je zeker kijken als je ook de eerdere delen van deze reeks hebt gezien, maar stelde mij persoonlijk wel iets teleur. De bijfiguren verdienden meer aandacht, de Beach Bucketlist voelde wat gekunsteld, Elle, Lee en Noah maken weinig ontwikkeling door en de epiloog had weggelaten mogen worden. Het verhaal is echter wel sterk in het verbeelden van waar tieners mee te maken hebben en welke strubbelingen horen bij het opgroeien en volwassen worden. De muziekkeuze is weer geweldig in dit deel, de interactie tussen de personages is hilarisch en de sfeer van de film brengt je direct in een zomerse stemming. The Kissing Booth 3 krijgt van mij 3 sterren.
Afgelopen week werden de auteurs van 3PAK bekendgemaakt. Dat is het geschenk dat je tijdens de Boekenweek van Jongeren kan ophalen in bibliotheken en boekhandels over heel Nederland. Net zoals in 2020 (toen Daniëlle Bakhuis) mag opnieuw een Young Adult auteur een verhaal schrijven voor de bundel en de bundel bevat daarnaast ook nog eens een primeur.
Chinouk Thijssen
De eerste auteur die een verhaal mag schrijven voor de bundel is Young Adult-auteur Chinouk Thijssen. Met Fataal spel, de Truth or dance-trilogie, Dubbelleven, Je hebt één nieuwe volger en Gegijzeld heeft ze al heel wat boeken voor jongeren op haar naam staan. Ook verscheen onlangs haar eerste boek voor kinderen.
Daan Heerma van Voss
Ook Daan Heerma van Voss zal een kortverhaal schrijven. Hij debuteerde in 2010 met zijn roman Een zondagsman. In 2020 verscheen nieuw boek van zijn hand: Coronakronieken. Een jaar later, in 2021, verscheen het autobiografische De bange mens over zijn angsten.
Gershwin Bonevacia
En ook een primeur: er werkt een dichter mee aan de bundel. Nadat in eerdere edities al graphic novels aan bod kwamen, zal de bundel nu dus gedichten bevatten. Gershwin Bonevacia was tot begin dit jaar stadsdichter van Amsterdam. Zijn dichtbundel verscheen in 2020 met als titel Toen ik klein was, was ik niet bang.
Boekenweek van jongeren
De boekenweek van jongeren vindt dit jaar plaats van 16 tot 25 september. Tijdens deze week kan je de 3PAK-bundel gratis bemachtigen in bibliotheken en boekhandels. In die week wordt ook de prijs voor het Beste Boek voor Jongeren (in de categorieën Vertaald en Nederlandstalig) onthult. De nominaties hiervan worden later bekendgemaakt. Verschillende Nederlandse auteurs gaan tijdens deze periode ook op bezoek bij scholen om jongeren warm te maken om boeken te lezen.
Wat zou jij doen als je een tas met 80.000 euro vindt?
Toen ik bovenstaande zin las, wist ik meteen dat ik dit boek wilde lezen. Wat een spannend concept! Ik ben fan van Mel Wallis de Vries, Margje Woodrow, Cis Meijer en Chinouk Thijssen, maar wat mij betreft kan Elvis Post aan dit lijstje worden toegevoegd. Met ‘Geen weg terug’ levert Post een sterk, realistisch en herkenbaar verhaal voor tieners over een zeer aanlokkelijk aanbod: heel veel geld…
Eva, Fleur, Kim en Anna zijn vriendinnen en zitten samen op school in Rotterdam. Na een schoolfeest fietsen de meiden samen naar huis en komen onderweg een bizar tafereel tegen: een stilstaande auto met openstaande portieren, twee mannen in grote plassen bloed en een tas met 80.000 euro. De vriendinnen besluiten het geld mee te nemen, maar onbezorgd genieten van het gigantische bedrag is er niet bij: één van de mannen blijkt toch nog te leven en de meiden komen steeds verder in de problemen…
Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van Eva en Anna. Eva is een rustig, beschaafd meisje uit een goede familie. Ze is liefdevol opgevoed en denkt goed na over haar beslissingen. Anna lijkt op Eva, maar lijkt iets makkelijker te beïnvloeden door haar vriendinnen. Ze vindt het soms moeilijk om haar mening te geven en laat zich overrompelen door Fleur. Anna heeft een lastige thuissituatie sinds haar ouders gescheiden zijn en haar moeder veel drinkt. Verder komen Kim en Fleur veel aan bod in het verhaal. Fleur is de leider van het groepje, de meest dominante van het stel. Ze heeft een grote mond, laat graag van zich horen, neemt impulsieve beslissingen en laat zich niet zomaar gek maken. Ze komt uit een rijk, maar liefdeloos gezin, wat ervoor zorgt dat Fleur zich soms zorgelozer voordoet dan ze daadwerkelijk is. Kim is een meeloper: ze wil heel graag lijken op Fleur en doet alles wat zij wil. Kim is het minst uitgewerkte personage uit het vriendinnengroepje.
Kim, Fleur, Anna en Eva zullen de gemiddelde tiener op de middelbare school zeker aanspreken: het zijn leuke meiden in een realistische setting. Ze roddelen tijdens de lessen, leren voor toetsweken, spreken af met leuke jongens en gaan samen naar schoolfeesten. Ook de manier waarop de meiden tegen elkaar praten en hoe ze communiceren in hun groepsapp ‘The Squad’, zal voor tieners herkenbaar zijn.
Het verhaal speelt zich af in Rotterdam en als je bekend bent in de stad, dan zal je veel bekende plaatsen en straten tegenkomen. Leuk dat het verhaal zich in een echte stad afspeelt, waardoor je de locaties kent of kunt opzoeken om hier een beeld bij te krijgen.
Het verhaal is spannend en wordt mooi opgebouwd. Dit komt ook doordat je vanuit de perspectieven van Eva en Anna leest, die steeds zenuwachtiger worden en zich steeds verder in het nauw gedreven voelen. Als lezer weet je niet meer dan de personages, waardoor er een bepaalde spanning aanwezig blijft. Ik had echter wel vanaf het begin van het verhaal het gevoel dat het goed zou komen. Ik voelde dus wel spanning, maar had geen kippenvel of ‘ik-zit-op-het-puntje-van-mijn-stoel’-gevoel. Toch had ik de plottwist aan het einde van het boek niet aan zien komen en weet de schrijver op deze manier het verhaal mooi rond te maken en verrassend af te sluiten.
De cover van het boek is mooi en mysterieus: je ziet de silhouetten van Fleur, Eva, Anna en Kim, omringt door briefjes van honderd. De briefjes glimmen een beetje, waardoor ze bijna 3D lijken en uit de cover lijken te vliegen. Het boek past qua stijl en uitvoering perfect bij de andere thrillers van uitgeverij De Fontein.
Het verhaal draait uiteraard om de vraag wat de meiden met de 80.000 euro gaan doen, maar verder komen ook nog andere thema’s en verhaallijnen aan bod. Zo speelt het alcoholprobleem van Anna’s moeder een grote rol, evenals de ontluikende verliefdheden van Fleur, Anna en Eva. De thuissituaties van de meiden worden goed uitgewerkt en ook de dynamiek die speelt in hun klas en binnen het vriendinnengroepje is herkenbaar. Dit maakt dat het verhaal meer is dan alleen een thriller en daarnaast goed past bij de belevingswereld van jongvolwassenen.
‘Geen weg terug’ is een spannende jeugdthriller over vier meiden die heel veel geld vinden en zich hier geen raad mee weten: gaan ze ervan genieten of leveren ze het weer in? Het verhaal speelt zich af in Rotterdam en naast de beschrijvingen van de stad, zullen ook de realistische onderwerpen en beschrijvingen tieners aanspreken. Eva, Anna, Fleur en Kim zijn normale tieners die ook bij jou op school zouden kunnen zitten en hebben herkenbare gevoelens, gedachten en ervaringen voor andere jongeren. Het verhaal is spannend, goed uitgewerkt en verrassend aan het einde. Het bevat naast veel spanning en een duidelijk probleem, ook andere, mooie verhaallijnen. Ik heb genoten van ‘Geen weg terug’ en geef het boek dan ook vier sterren. Ik ben benieuwd naar meer werk van Elvin Post en hoop dat hij snel meer jeugdthrillers uit gaat brengen!
Een boek schrijven en zelf een uitgeverij oprichten waarbij ditzelfde boek gepubliceerd werd is een prestatie waarvan niet veel mensen het na kunnen doen. Toch deed auteur Jami Leigh het. Afgelopen februari verscheen Leighs debuut De Nieuwe Wendy bij Leighs uitgeverij Jewel Books.
Deze recensie kan spoilers bevatten voor Jami Leighs werk De Nieuwe Wendy.
Verhaal
De Nieuwe Wendy volgt het verhaal van Sarina en Sula, twee zusters die allebei een ‘Wendy’ zijn. Een Wendy is een meisje dat de Gave heeft waardoor ze kan vliegen en magische krachten bezit. De tegenhanger van een Wendy is een ‘Peter’ dit is een jongen met deze zelfde Gave waardoor hij kan vliegen en magische krachten bezit. De achterflap van het boek vat het verhaal kort samen als volgt:
Op Lumin leven nog maar weinig mensen met de Gave, ook wel Peters & Wendy’s genoemd.
Sarina is een Wendy. Misschien zelfs dé nieuwe Wendy die over Helidan zal regeren. Als Sarina wordt ontvoerd, komt ze plotseling voor een keuze te staan. Zal ze gehoorzaam haar rol vervullen of neemt ze haar eigen lot in handen?
Sula heeft er alles voor over om haar geliefde kapitein te redden van de dood. Ook als dat betekent dat ze achter een legende aan moet, waarvan niemand weet of het bestaat. Wanneer er een mogelijke oplossing op haar pad komt, wordt ze geconfronteerd met haar verleden.
Plot
Toen ik zag dat De Nieuwe Wendy een werk is geïnspireerd door J.M. Barries klassieker Peter Pan, was ik overladen met enthousiasme. Peter Pan is namelijk een van mijn favoriete klassiekers uit de jeugdliteratuur. Met de nodige intrige begon ik aan het boek maar vond het al gauw spijtig dat de grootste invloed die Peter Pan diende in dit verhaal, het gegeven van mensen die kunnen vliegen is en daarom ofwel een ‘Peter’ of een ‘Wendy’ genoemd worden. Ik zie waar Peter Pan tot zekere mate een inspiratie geweest had kunnen zijn door het vliegen alsook de aanwezigheid van zeemeerminnen en piraten. Het komt op mij over alsof het boek eender welke naam had kunnen hebben voor jongens en meisjes die kunnen vliegen en dat de link die wordt gelegd met J.M. Barries werk nogal kort door de bocht is. Hierdoor wist het plot van het verhaal mij helaas niet zo goed te grijpen omdat ik door de ‘Peter Pan’ notie iets anders had verwacht, natuurlijk is dit een heel persoonlijke inkijk op wat er zou kunnen komen uit een verhaal met De Nieuwe Wendy als titel en J.M. Barries Peter Pan als inspiratie.
Schrijfstijl
Leigh heeft qua schrijfstijl een zeer vlotte pen. Tijdens het lezen van De Nieuwe Wendy word je aandacht hierdoor er steeds goed bijgehouden en begrijp je ook telkens wat er aan de hand is. Dit is een fijn gegeven, zeker omdat vandaag de dag er vaak geëxperimenteerd wordt met stijlen en conventies die soms te veel moeite van hun lezers vragen. Leigh schrijft echter helder en op zo’n manier dat je, ondanks de geheel nieuwe wereld die ze in haar werk introduceert, het kan blijven volgen. Dit zorgt ervoor dat het boek fijn wegleest en dat je soms opeens wakker schrikt uit uren verzonken te zijn geweest in De Nieuwe Wendy.
Ervaring
Ik had tijdens het lezen van dit boek toch enkele ergernissen waar ik me na het lezen van het boek niet goed over kon zetten. Allereerst was het gebrek aan trigger-warnings eentje waar ik een beetje teleurgesteld door was. Leighs verhaal bevat gebeurtenissen die te maken hebben met PTSD gerelateerde reacties, verkrachting en seksisme. Zelf kan ik dit soort dingen lezen zonder dat er meteen een waarschuwing aan voorafgaat, maar ik ken genoeg mensen die wel aangedaan zouden zijn mochten ze dit boek lezen zonder te weten dat het zulke inhoud bevat.
De Nieuwe Wendy is een werk dat kan worden gecategoriseerd als fantasy, dus ik vond het nogal vreemd om te zien dat ze de voorgenoemde thema’s gebruikte in haar werk. Zeker in fictionele werken lijkt het mij overbodig om thema’s zoals seksisme te gebruiken zeker op de manier van de ‘oude stempel’ zoals in dit werk voorkomt. Opmerkingen dat het dragen van een broek ‘mannelijk’ is en dat iemand iets doet ‘als een meisje’ vind ik onnodig in het huidige klimaat waarin gelijkheid nog steeds een nodige opmars verdient. Zeker in een fantasy verhaal kunnen dit soort thema’s anders aangepakt worden in plaats van terug te grijpen waar er vandaag de dag nog steeds zo voor gevochten wordt dat vrouwen niet op een stereotiepe manier zwakker worden geacht dan mannen. Dit was nagenoeg een beetje schrijnend en teleurstellend om te lezen en het kon perfect worden weggelaten zonder dat het plot erdoor zou worden aangetast.
Vooral de verkrachtingstrope in dit boek vond ik er een die er uitgelaten had kunnen worden, of toch in ieder geval een andere aanpak kunnen krijgen. Het moment waarop twee personages met elkaar kussen en het ene personage stop zegt en het andere personage dit niet meteen doet, vond ik al een grens die niet overschreden mocht worden. Echter werd er niet meteen gestopt en pas toen het andere personage in paniek was stopte de andere partij met een opmerking dat hij wist dat ze er nog niet klaar voor was. Dit vond ik een scène waarvoor het woord ‘overbodig’ nog niet eens dichtbij komt bij hoe hard dit soort situaties niet meer thuishoren in fantasy literatuur.
Helaas hebben deze thema’s voor mij het boek een beetje tenietgedaan. Dit soort situaties lees ik liever niet in fictionele literatuur, omdat er in dit soort literatuur kan worden aangetoond dat maatschappijen kunnen werken zonder dat er zulke schrijnende thema’s tewerk gesteld moeten worden.
Ik wil wel zeker meegeven dat ik heel erg onder de indruk ben van de moeite en overduidelijke liefde die Jami Leigh in haar werk heeft gestoken alsook het oprichten van een eigen uitgeverij, daar zet ik zeker en vast wel mijn pet voor af.
Winactie
Jami Leigh heeft ook een winactie georganiseerd betreffende het vervolg op De Nieuwe Wendy. Voor deze winactie heb je de volgende letters nodig: R en Y. Veel succes!
De volgende recensie in Jami Leighs blogtour kan je vinden op de blog van Kwanteinwonderland.
Na genoten te hebben van de vrolijke film The Kissing Booth, was het natuurlijk snel tijd om te ontdekken hoe het verder ging met Noah, Lee en Elle. The Kissing Booth 2 verscheen pas twee jaar na het verschijnen van de eerste film, maar doordat ik deze films pas zo laat ontdekt heb, kan ik ze alle drie achter elkaar kijken op Netflix!
The Kissing Booth 2 gaat verder waar de eerste film eindigde: Noah is naar Boston, Harvard, vertrokken en Elle blijft achter in Californië om aan haar laatste jaar op de middelbare school te beginnen. Hoewel haar vriendschap met Lee hersteld is, blijft deze onder druk staan door Elles eenzaamheid en Lees relatie met Rachel. Het hebben van een langeafstandsrelatie blijkt toch moeilijker dan Elle en Noah hadden gedacht en er ontstaan steeds meer twijfels, onuitgesproken vragen en misverstanden tussen de twee tortelduifjes. Terwijl Elle zich steeds verder verwijderd voelt van Noah, komt Marco in beeld. Een jongen die Elle op school ontmoet en geweldig blijkt te kunnen zingen én dansen. Houdt de relatie van Noah en Elle stand ondanks alle tegenslagen waarmee ze geconfronteerd worden?
Elle is back! En ze is nog steeds zo stoer, vrolijk, onhandig, competitief en grappig als in de eerste film. Ik vind dat Joey King, die Elle speelt in deze film, gegroeid is als actrice in de twee jaar die tussen de films zaten. Hoewel Elle nog steeds haar leuke zelf is, merkte ik dat ik King realistischer vond overkomen in haar rol van Elle. Haar mimiek is beter, haar verdriet realistischer, maar dit is niet ten koste gegaan van de vrolijke kant van haar personage. Hoewel Elle soms beslissingen neemt waarbij je je afvraagt of dit nu wel de juiste keuze is, kon ik mij door de goede vertolking van King wel ontzettend goed in haar inleven. Ook Lee vond ik gegroeid in deze film. De tieners, zowel de karakters als de acteurs, worden langzaam volwassen en dat is te merken in deze film.
Opgroeien en volwassen worden zijn dan ook grote onderwerpen in deze film. Elle moet een essay schrijven voor haar toelating tot verschillende universiteiten en iedere keer worden er stukjes uit haar essay voorgelezen. Hieruit blijkt dat Elle zoekende is naar wie ze is en wie ze denkt dat ze moet zijn voor de buitenwereld. Verder speelt seksualiteit een kleine rol in deze film door een verhaallijn van een jongen die verliefd is op een andere jongen. Mooi hoe dit verwerkt is in het verhaal. Waar we in The Kissing Booth Lee en Elle al regelmatig zagen dansen op de Dance Dance Revolution in de speelhal, gaat dit dansspelletje een nog grotere rol spelen in deze film. Nu danst Elle alleen niet meer uitsluitend met Lee…
Muziek speelt weer een grote rol in deze film doordat Marco zingt. De muziekkeuze bij de scènes is ontzettend goed en leuk dat er nu ook weer gekozen is voor ‘oudere’ nummers. Uiteraard keert de Kissing Booth (het kuskraampje) ook weer terug. Waar dit fenomeen in de eerste film juist de aanleiding was tot bepaalde gebeurtenissen, maakt het kuskraampje in deze film juist een aantal lopende zaken weer goed.
De vrolijkheid en positieve sfeer van The Kissing Booth is ook terug te vinden in The Kissing Booth 2. Er vinden weer ontzettend veel grappige en ongemakkelijke gebeurtenissen rondom Elle plaats, waardoor je deze film zeker bekijkt met een grote glimlach op je gezicht. Het zonnige Californië is een prachtig decor voor deze leuke film en de beelden van de stad zijn een mooie aanvulling op het verhaal. Er worden kleine verwijzingen gemaakt naar gebeurtenissen uit de eerste film, waardoor het extra leuk is om deze film snel na het eerste deel te bekijken. Ook de clichés uit andere romantische komedies komen weer voorbij, zoals een chaotische scène op het vliegveld en een klassieke driehoeksverhouding tussen de personages. Hoewel alle relaties en vriendschappen eigenlijk met elkaar samenhangen in deze film (wat leidt tot een zeer ongemakkelijke Thanksgiving), waardoor er eerder een zeshoek ontstaat…
Er zitten weer een aantal mooie scènes in The Kissing Booth 2, zoals een hilarische sportdag, waarin Elle en Marco volop de strijd met elkaar aangaan. Ook het grote Halloweenfeest met prachtige kostuums is een scène waar ik van genoten heb. Het grote hoogtepunt van de film is uiteraard de danswedstrijd, waarna de gemoederen hoog oplopen.
The Kissing Booth 2 eindigt met een cliffhanger en dat is logisch, want we weten dat er nog een slotdeel is verschenen in de reeks. Elle moet beslissen naar welke universiteit ze gaat en moet daarbij indirect de definitieve keuze maken tussen Lee en Noah. Waar zal ze voor kiezen? Gezien de trailer van The Kissing Booth 3 zal ik de laatste film moeten bekijken om hierachter te komen 😉
The Kissing Booth 2 is een positieve, vrolijke film waarin Elle en Lee duidelijk groeien als personages. Ze ontdekken steeds meer wie ze zijn met én zonder elkaar, maar de vriendschap tussen hen blijft ontzettend sterk. De relatie tussen Noah en Elle wordt verdiept en op de proef gesteld. De knappe Marco gooit een hoop roet in het eten, maar ik kon dat wel waarderen (één blik op Marco legt wel uit waarom denk ik). Deze (tiener)film laat je nadenken over volwassen worden en worden wie je wilt zijn. Gelukkig hebben Lee en Elle lieve ouders die hen hierbij steunen. Want ik vind zeker dat we de ouders in deze film niet moeten vergeten! Hoewel zij geen hele prominente rol spelen, is hun aandeel zeker wel belangrijk in het verhaal. Lief hoe de moeder van Lee zich over Elle ontfermt sinds haar moeder is overleden. De film speelt zich weer af in het prachtige Californië en zal absoluut zorgen voor een grote lach op je gezicht. Ik zou deze film dan ook zeker weer aanraden! The Kissing Booth 2 krijgt van mij 3,5 sterren.
Gisteren kwam er een nieuw boek uit van Eva Linden. Lees hier een heel interview met deze auteur!
Met welk boek debuteerde je?
Het eerste boek dat ik heb uitgebracht, was ‘Maanziek’, een young adult/fantasy-roman over Mathis en zijn vrienden, die te maken krijgen met ‘lucide dromen’. Dat boek schreef ik toen ik nog studeerde aan de hogeschool en een reportage moest maken over dit soort dromen. Toen ik het manuscript liet lezen aan een paar vrienden, vonden ze dat ik het naar een uitgeverij moest sturen, en zo gezegd, zo gedaan. Vijf jaar later heb ik vijf boeken uitgebracht en kan ik elke dag schrijven, dat is een droom die werkelijkheid is geworden.
Ben je momenteel bezig aan een nieuw boek? Welk? Wat kan je ons er al over vertellen?
Op dit moment ben ik druk bezig met promotie voeren voor ‘Duisternis’, het eerste deel in mijn fantasy-reeks ‘De Zeven Zonderlingen’ die losjes gebaseerd is op het populaire rollenspel ‘Dungeons & Dragons’. Het boek is verschenen op 10 maart bij uitgeverij Hamley Books, vers van de pers dus. Daarnaast ben ik druk bezig aan ‘De Hooikinderen’, een roman die zich afspeelt tijdens de Eerste Wereldoorlog. Dat is weer een heel ander genre, maar dat vind ik net leuk!
Welke zijn jouw 3 favoriete Young Adult boeken van het moment?
Wat een moeilijke vragen stellen jullie, haha! Ik heb het afgelopen jaar heel erg genoten van de boeken van Bes Ceyssens, vooral ‘Vruchteloos’ vond ik prachtig. Daarnaast ben ik een verwoed verzamelaar van de YA-boeken van Hamley Books, die hebben zulke mooie covers en ik vind het erg leuk om in de fantasiewerelden van mijn collega’s daar ondergedompeld te worden. De twee laatste die ik gelezen heb, waren ‘De Woestijndief’ en ‘Mijn Hart van IJs’.
Wie is jouw grootste schrijfinspiratie?
Net als veel lezers van mijn leeftijd, ben ik opgegroeid met de boeken van Harry Potter. Deze boeken hebben mijn liefde voor lezen echt aangewakkerd en ik vind het heerlijk hoe de schrijfster erin slaagt een perfecte fantasiewereld te creëren. Daarnaast ben ik een grote fan van Tolkien, de schrijver van onder andere de ‘Lord of the Rings’-boeken. Ook hij weet precies hoe hij een magische wereld moet beschrijven, waarin je als lezer helemaal kunt verdwalen. Het lijkt me heerlijk om dat te kunnen en ik hoop dat mijn lezers zo heel af en toe ook dat gevoel krijgen bij het lezen van mijn boeken.
Doe je nog een andere job, naast schrijven?
Naast het schrijven, werk ik ook nog deeltijds in de thuiszorg, bij mensen met een fysieke en/of mentale beperking. Voor mij is dat een ideale combinatie; in de voormiddag kan ik lekker schrijven en mijn creativiteit de vrije loop laten, in de namiddag werk ik bij deze mensen en heb ik wat beweging én sociaal contact.
Hield je vroeger van lezen?
Ja, ik ben altijd al een boekenwurm geweest! Toen ik vijf jaar oud was, leerde ik mezelf lezen omdat ik de kinderboekjes in de schoolbib allemaal uitgelezen had en wilde beginnen aan de ‘grote-mensen-boeken’. Honderden boeken heb ik als kind verslonden, van Roald Dahl tot Marc de Bel. In die tijd wist ik al dat ik later schrijfster wilde worden, maar ik had nooit gedacht dat het me echt zou lukken. Toen ik ouder werd, nam ik een abonnement bij de bibliotheek en daar ben ik nu nog steeds bijna elke week te vinden om nieuwe boeken uit te zoeken. Heerlijk!
Waar zie je jezelf over vijf jaar?
Ik hoop dat ik over vijf jaar nog steeds mijn twee jobs kan combineren en misschien nog meer boeken uitgebracht heb. Mijn oorlogsroman ‘De Hooikinderen’ zou tegen dan klaar moeten zijn, net als het tweede deel van ‘De Zeven Zonderlingen’, dat voorlopig nog geen titel heeft. Er zit ook al een idee voor een kinderboek klaar in mijn hoofd, dus dat zou ook erg fijn zijn om uit te schrijven. Daarnaast hoop ik natuurlijk dat ik stilaan ietsje ‘bekender’ wordt, zodat ik nog meer mensen blij kan maken met mijn schrijfsels. Want dat is wat ik het allerleukste vind, lezers die me vertellen dat ze genoten hebben van mijn schrijfsels.
DILEMMA
Schrijven volgens een planning of schrijven zonder planning? Waarom?
Zonder planning, ik ben wat ze noemen een ‘chaotische schrijver’. Zodra ik een idee in mijn hoofd krijg, begin ik als een gek te schrijven. Eerst het laatste hoofdstuk, dan het begin van het verhaal, dan een paar stukjes tussenin, enzovoort, het maakt allemaal niet uit. Dat is soms heel vervelend, omdat ik op die manier zelf niet weet waar het verhaal naartoe gaat. Bijvoorbeeld bij ‘Weerwolven van Waraine’, een thriller/detective, wist ik tijdens het schrijven zelf niet wie de dader was tot ik bij het einde van het boek kwam en alle puzzelstukjes op hun plek vielen. Dat maakt het schrijven ook wel interessant, natuurlijk!
Zoals velen heb ook ik vroeger verhalen geschreven en die op Wattpad geplaatst. Mijn boeken waren fanficties en daardoor was er nooit een kans dat ze echt gepubliceerd zouden worden door een uitgeverij, maar er zijn ook veel mensen die originele verhalen op Wattpad plaatsen. Sommige van deze verhalen waren zo populair en zijn opgepikt door uitgeverijen om echt uitgegeven te worden. Hiervan zijn sommige boeken zelfs verfilmd. Stel je eens voor dat dat gebeurt met je verhaal waarmee je begon op Wattpad! Hieronder volgt een lijstje met verfilmingen die hun oorsprong op Wattpad vonden.
After
After is misschien wel een van de beroemdste gepubliceerde verhalen van Wattpad. Het was eerst een Harry Styles-fanfic. De namen zijn veranderd en nu volgt het het liefdesverhaal van Tessa en Hardin. Ze haten elkaar eerst, maar deze haat verandert al snel in iets rauws en gepassioneerds tussen de lieve Tessa en bad-boy Hardin. Ze zeggen dat tegenpolen elkaar aantrekken, maar zijn ze te verschillend om samen te zijn? Dit boek is verfilmd door Netflix.
Light as a Feather
McKenna leidt haar beste leven totdat een nieuw meisje in de stad verschijnt en voorspelt hoe zij en haar vrienden zullen sterven. Wanneer een van de voorspellingen uitkomt, moet McKenna proberen te begrijpen wat er met haar en haar vrienden gebeurt voordat het nieuwe meisje, Violet, manieren vindt om ze allemaal tot een plakkerig einde te brengen. Dit boek werd in 2018 gepubliceerd en is nu aangepast in een Hulu-tv-serie.
The Kissing Booth
Elle Evans is een mooi en populair meisje, maar ze heeft nog nooit gezoend. Noah Flynn is de broer van haar beste vriend en een echte player. Wanneer Elle achter het stalletje van een kissing booth komt te staan tijdens een schoolfeest, zoent ze met Noah en staat haar leven op zijn kop. Ze weet dat ze beter uit zijn buurt kan blijven, maar ze voelt zich toch ontzettend aangetrokken tot hem. Hun romance is zeker geen sprookje. Is dit gedoemd om te mislukken of krijgt Elle toch het sprookjeseinde waar ze op zit te wachten? Dit boek is verfilmd tot een Netflix-film.
The Last She
Ara heeft als enige vrouw een verwoestend virus overleefd en heeft al maanden geen mens meer gezien. De pest heeft de mensheid weggevaagd en Ara’s wereld is verlaten, achtervolgd door de geesten uit haar vorige leven. Ze heeft te veel mensen verloren.
Kaden en zijn bemanning leven volgens een code: blijf alert, blijf in leven. Als ze Ara betrappen terwijl ze van hen steelt, zijn ze woedend en verward. Ze is het eerste meisje dat ze in drie jaar hebben gezien. Hoewel Kaden weet dat het verkeerd is om haar gevangen te nemen, zegt hij tegen zichzelf dat hij het doet om haar te beschermen. Maar Ara is vastbesloten haar vaders missie voort te zetten: ga terug naar het begin en beëindig de plaag. Kaden raakt gebiologeerd door Ara’s wil en schoonheid. Hij weet dat hij alles zal doen om haar te helpen, zelfs als het hun werelden verscheurt. Dit boek is nog niet verfilmd, maar Sony Pictures is bezig met het ontwikkelen van een TV-serie.
Ben jij geïnspireerd geraakt om toch je verhaal op Wattpad te plaatsen? En heb je een van deze films/series gezien?
Begin dit jaar vertaalde uitgeverij Volt het boek If you come softly – Blijf zachtjes bij me – van Jacqueline Woodson. Het is het tweede boek van de schrijfster dat vertaald is.
Het verhaal
Blijf zachtjes bij me vertelt het verhaal van Elisha (Ellie) en Jeremiah (Miah). Beiden zijn ze nieuw op Percy, een privéschool waar ze zich niet meteen thuis voelen. Ellie heeft het moeilijk met problemen binnen haar gezin. Miah is dan weer een van de weinige zwarte leerlingen op de school. Miah is de enige zoon van een bekende schrijfster en een bekende filmmaker. Wanneer de twee elkaar tegen het lijf lopen (letterlijk), worden ze meteen verliefd. Later blijkt dan dat ze samen in de klas zitten. Ze aarzelen beiden om hun geluk te delen met vrienden en familie. Wanneer Ellie haar zus niet enthousiast reageert op het feit dat Miah zwart is, beseft Ellie dat het niet vanzelfsprekend is om haar geluk met iedereen te delen. Hun werelden verschillen gigantisch, maar dat maakt de liefde die ze voor elkaar voelen niet minder.
Thematiek
Woodson laat met dit verhaal zien dat leven met racisme van alle tijden is. Het oorspronkelijke verhaal dateert van 1998, toch is het pas in 2022 vertaalt door uitgeverij Volt. Terwijl ik het boek aan het lezen was, had ik niet gedacht dat het al een ouder boek is. Dat is meteen enorm confronterend, hoe een verhaal als dit nog steeds erg actueel is.
De bewuste en onbewuste vooroordelen die mensen hebben, spelen in dit boek een grote rol. Miah en Ellie hebben een interraciale relatie en mensen reageren daar vreemd op. Zo houden ze de twee in de gaten of vragen ze of Ellie wel veilig is als de twee samenlopen. Voor Ellie is dit alles nieuw. Op deze manier leert Ellie meer hoe het leven eruitziet voor Miah. Doordat de twee hoofdpersonages zo onschuldig en puur zijn, worden de gebeurtenissen nog hartverscheurender.
De schrijfstijl
De perspectieven van Ellie en Miah wisselen elkaar elk hoofdstuk af. Zo leren we de beide gezinssituaties goed kennen en zien we ook hoe ze hiermee omgaan. Beide personages hebben hun eigen moeilijkheden binnen hun gezin en zoeken elk hun eigen weg daarin. Daarbovenop krijgen we ook te zien hoe hun liefde voor elkaar groeit.
De titel van het boek komt uit een gedicht van Audre Lorde. Het gedicht wordt ook gedeeltelijk in het boek geciteerd. Dat Woodson zelf poëzie schrijft, merk je aan de poëtische schrijfstijl. Ondanks dat het boek minder dan 200 pagina’s heeft, weet Woodson alle emoties en de omgeving helder en aangrijpend neer te zetten.
Conclusie
Blijf zachtjes bij me is poëtisch geschreven. Het is een kort, maar emotioneel verhaal over interraciale liefdes. Een verhaal dat twintig jaar later nog steeds heel actueel is.
