Pelckmans en Totaal, de jongerenwerking van Creatief Schrijven, zoekt jong schrijftalent! Wil jij in de voetsporen treden van Hanne Eerdekens, Doreen Hendrikx, Roxanne Wellens en Evangeline Agape? Dan is dit je kans!
Wat?
Pelckmans en Totaal organiseren een open call. Gedurende een vierdelig traject zullen de deelnemers tips en trucks krijgen bij de uitwerking van hun manuscript en pitch, tips van een schrijfcoach en informatie krijgen over het uitgeven van een boek via een uitgeverij. Ook kan je samen met anderen tegelijkertijd aan je verhaal werken en elkaar aanmoedigen. Deze verschillende sessies zullen plaatsvinden in juli, augustus, november en december 2024.
De voorwaarden
Deelnemers moeten tussen 15 en 26 jaar oud zijn en mogen nog geen gepubliceerd boek hebben bij een uitgeverij. Het verhaal dat je schrijft moet een Young Adult verhaal zijn en in het Nederlands geschreven worden. Je kandidaat stellen voor dit traject kan tot 15 mei 2024 door het doorsturen van een biografie, synopsis en een of meerdere hoofdstuk(ken). Indien je geselecteerd wordt bedraagt het inschrijvingsgeld €140. Maak je het waar om een uitgeefcontract te krijgen na afloop van het traject? Dan krijg je dit bedrag (en meer) terug in een royaltyvoorschot.
Meer info? Die vind je op de website van Azertyfactor.
Er breekt alweer bijna een nieuw jaar aan! Eén van jouw goede voornemens is misschien wel om meer boeken te lezen. Ga jij het nieuwe jaar in met één van deze boeken?
De breekbare draden van de macht
In januari verschijnt er een nieuw deel in de Schemering-serie van V.E. Schwab!
Ooit waren er vier werelden, elk pulserend met fantastische kracht en verbonden door één enkele stad: Londen. Totdat de magie te snel groeide en de werelden werden gedwongen hun deuren te verzegelen in een wanhopige poging die van henzelf te beschermen. Magiërs die deze deuren konden openen werden zeldzamer naarmate de tijd verstreek en nu zijn er slechts drie Antari achtergebleven in de volksherinnering: Kell Maresh van Rood Londen, Delilah Bard van Grijs Londen en Holland Vosijk van Wit Londen.
Maar er is de afgelopen zeven jaar nauwelijks een glimp van hen opgevangen en intussen is er een nieuwe Antari opgestaan in Wit Londen, genaamd Kosika. Ze besteeg de troon tijdens de afwezigheid van Holland en de jonge koningin is bereid alles te doen om haar positie te behouden, maar haar groeiende religieuze vurigheid heeft het potentieel om heel Wit Londen ten val te brengen.
In Rood Londen wordt koning Rhy Maresh bedreigd door een opkomende rebellie, die vastbesloten is de machtsverhoudingen te corrigeren door de troon volledig met de grond gelijk te maken.
Te midden van dit gezelschap van oude vrienden en nieuwe vijanden komt een meisje met een ongewoon magisch vermogen in het bezit van een voorwerp dat het lot van alle vier de werelden kan veranderen. Haar naam is Tes, en zij is de enige die deze werelden weer bij elkaar kan brengen – of ze alle vier kan vernietigen.
Lang leve de keizer
Lang leve de keizer is het nieuwste boek van Britt Zwijnenberg. Het verschijnt bij Dutch Venture Publishing en bevat aro-ace representatie!
Jaren geleden heersten er magiërs over het land. Ze bedreigden en bestalen de bevolking, tot een moedige man ingreep. Hij bracht welvaart en rekende voor eens en voor altijd af met de dreiging van magie. Nu worden nieuwe magiërs opgespoord en meegenomen naar een heropvoedingskamp, zodat de vrede en voorspoed van Xaphan gegarandeerd blijft. Tenminste, dat is het verhaal dat de regering vertelt.
Usiu is zestien als ze op een koude nacht ontdekt dat ze de vloek van magie heeft. Zonder aarzelen meldt ze zich bij de rechtbank, zoals goede burgers horen te doen. Nog even en ze zal van haar magie af zijn: de keizer zal haar helpen.
Maar is alles wel zo zwart-wit als het lijkt? Al snel hoopt Usiu dat ze nog kan ontsnappen aan de duistere toekomst die haar te wachten staat…
De Legacies
Fan van de boeken van Karen McManus en Holly Jackson en de serie Elite op Netflix? Dan is deze nieuwe thriller misschien wel iets voor jou.
Dompel je onder in de sociale kringen van de New Yorkse elite, waar achter elke glimlach geheimen schuilgaan, de waarheid steeds verandert en men bereid is om over lijken te gaan. Zodra je deze thriller openslaat, kun je hem onmogelijk nog wegleggen. Elk jaar treden 36 nieuwe leden toe tot de Legacy Club, de meest exclusieve high society-club in New York. Een lidmaatschap staat garant voor een levenslange toegang tot macht en rijkdom, net als veiligheid en zekerheid, want je kunt altijd terugvallen op de andere leden. Ook it-girl Bernie, kunstenaar Isobel en buitenbeentje Tori zijn dit jaar bevoorrecht om zich aan te sluiten bij dit vooraanstaande gezelschap. Maar waar macht, aanzien en rijkdom zijn, zijn ook leugens, bedrog en verraad. De avond van het prestigieuze Legacy-bal eindigt voor een van de nieuwe leden fataal. Was het moord of toch een ongeluk? Wie is er verantwoordelijk? Wat gaat er schuil achter de façade van lachende gezichten en mooie praatjes? Wie zijn de Legacies echt?
Eenbeen
Eenbeen is het nieuwste boek van Thijs Goverde die al heel wat boeken op zijn naam heeft staan. Het verhaal speelt zich af in een wereld waarin klimaatrampen tot een nieuwe orde hebben geleid.
Soldaten die gewond terugkeren van de oorlog, worden ondergebracht bij boerenfamilies. Bij de 13-jarige Roosmarijn is de teleurstelling groot als de mopperende Memet bij hen in huis komt. Hoe graag zou zij hem ruilen voor de soldaat van de buren! Deze Sam, om voor de hand liggende redenen Eenbeen genoemd, is innemend, vriendelijk en een vat vol levenswijsheid, en Roos valt als een blok voor hem. Maar Eenbeen draagt grote geheimen met zich mee…
Ben je daar God? Ik ben het, Margaret
In het nieuwe jaar verschijnt er een vertaling van de Amerikaanse schrijfster Judy Blume, waarin Margaret op zoek gaat naar zichzelf in een nieuwe omgeving.
Margaret Simon is bijna twaalf. Ze houdt van lang haar, tonijn, de geur van regen en dingen die roze zijn. Ze is net verhuisd, van New York City naar het dorpje Farbook, en doet haar best om bij haar nieuwe vrienden Nancy, Gretchen en Janie aan te sluiten. Wanneer ze een geheime club vormen om te praten over onderwerpen als jongens, beha’s en de eerste keer ongesteld worden, is Margaret blij dat ze erbij hoort. Ze zweren dat ze elkaar alles zullen vertellen… alles. Maar sommige dingen blijken voor Margaret te spannend om te bespreken, gelukkig is er iemand anders die ze in vertrouwen kan nemen. Iemand die er altijd is om naar haar te luisteren.
Dood of levend
Zin in een nieuwe jeugdthriller van Sophie McKenzie? Zij heeft al heel wat boeken op haar naam staan, zoals 1 seconde en Vermist.
Cat’s vader is een jaar geleden verdronken bij een bootongeluk. Ze voelt zich alleen en verloren. Haar zusje praat sinds het ongeluk niet meer en met haar moeder heeft ze steeds vaker ruzie. Maar dan krijgt ze een bizar appje: haar vader leeft nog!
Samen met Tyler, de knappe jongen die met zijn vader in hun tuinhuis is komen wonen, gaat Cat op onderzoek uit. Hoe meer ze ontdekken, hoe gevaarlijker het wordt. Kan Cat de leugens ontrafelen en haar familie redden?
Engelse Young Adult
In het Engels verschijnen komende maand ook heel wat boeken, zoals het romance boek Stay with my heart over Liana die per ongeluk een opkomende lokale band saboteert en dat probeert goed te maken. Ook verschijnt er een nieuw boek van Krystal Sutherland, waarvan in 2021 het boek House of Hollow verscheen. Tot slot is er nog goed nieuws voor de fans van Brigid Kemmerer: het derde deel in de Defy the Night-serie.
Liefhebbers van fantasy kennen Cassandra Clare ongetwijfeld van de immens populaire serie Kronieken van de Onderwereld en De laatste uren-trilogie. Cassandra Clare weet als geen ander om je mee te trekken in een geheel nieuwe wereld. Ik keek met veel enthousiasme uit naar het lezen van haar nieuwste boek Zwaardvanger.
Van wees tot dubbelganger
Zwaardvanger gaat over Kel, een wees die zijn dagen doorbrengt in het weeshuis van Castellane. Tot hij op een dag wordt meegenomen door een bewaker van de koning. Kel bevindt zich al snel in een onvoorstelbare positie; hij wordt de zwaardvanger van de kroonprins. Als zwaardvanger is Kel belast met het beschermen van de kroonprins met zijn leven. Hij dient letterlijk opgeheven zwaarden tegen de kroonprins op te vangen.
In de schaduw
Kel groeit op in het paleis en voor de buitenwereld is hij een verre neef die het goed getroffen heeft. Maar achter de schermen wordt Kel getraind om elk moment van de dag de rol van de kroonprins – Conor Aurelian – over te nemen en zijn dubbelganger te zijn. De prijs die Kel betaalt voor het opgroeien in meer rijkdom dan hij ooit had durven dromen, is dat hij geen eigen wil kan uitoefenen. Zijn leven is gebonden aan Conor.
Geheimen
Zwaardvanger is een verhaal vol politieke spanningen, mysteries en – zoals we van Cassandra Clare gewend zijn – de nodige magie. De relatie tussen Kel en Conor lijkt op het eerste gezicht simpel – het zijn beste vrienden, maar langzamerhand wordt duidelijk dat beiden geheimen hebben. Die geheimen zouden het einde kunnen betekenen van hun vriendschap.
Dreiging en verraad
Wel is duidelijk dat Kel er alles aan doet om Conor te beschermen. Ook tegen zichzelf wanneer dat nodig is. Het brengt Kel op plekken in Castellane waar hij niet gezien mag worden. Want dan zou de koninklijke familie denken dat hij hen verraden heeft. Terwijl niets minder waar is. Kel heeft alles op alles gezet om bedreigingen van een mysterieuze crimineel te onderzoeken.
World building
Ik vind Zwaardvanger typisch een boek waar je echt even de tijd voor moet nemen. De verschillende namen van de paleiswachters en adelijken bleven niet altijd hangen. Daardoor moest ik meerdere keren terugbladeren om te achterhalen om welke personages het ging. Dat haalde voor mij wat tempo uit het verhaal. Verder is het echt een boek voor liefhebbers van deugdelijke world building; Cassandra Clare neemt de tijd om deze nieuwe wereld te beschrijven. Het levert een kleurrijk verhaal op, maar vraagt ook wat geduld als lezer.
Leeservaring
Al met al vond ik Zwaardvanger een goed geschreven verhaal, wat wel de nodige aandacht vraagt. Op momenten werd ik helemaal meegesleept in de actie en intrige, op andere momenten vond ik het wat saai en moest ik mezelf aansporen om door te lezen. Dit had ik bij andere boeken van Cassandra Clare ook en voor mij is het een aspect van haar schrijfstijl waar ik inmiddels gewend aan ben geraakt. Het is overigens geen typisch YA-verhaal, wat ook op de flaptekst te lezen is. Het boek is wel heel geschikt voor fantasylezers die op zoek zijn naar een boek gericht op New Adults en Adults.
Clark is een jongen die in een timeloop vast komt te zitten. Hij heeft geen idee waarom, maar hij weet wel dat elke dag hetzelfde is. Tot hij op dag 310 naar school gaat en er een nieuwe jongen bij hem in de klas komt. Hij besluit dat dit een teken is en gaat antwoorden zoeken bij deze jongen.
Personages
Het verhaal gaat over Clark. Er verstrijken niet veel dagen tijdens het verhaal, maar het is wel duidelijk dat er een verandering in hem plaats vindt. Zijn personage is goed uitgewerkt en de personages om hem heen ook. Dat vond ik erg goed gedaan. Iedereen had een eigen verhaal.
Thema’s
Thema’s in dit verhaal zijn Clarks mentale staat en liefde. Hij gaat door een moeilijke periode en nu moet hij dezelfde dag nog eens steeds opnieuw beleven ook. Hij komt steeds meer over zichzelf te weten en over waar hij naar op zoek is. Dat vond ik erg mooi om te lezen.
Schrijfstijl
Het verhaal is erg goed geschreven. Het leest heel makkelijk, maar voelde niet simpel aan. Ik wilde steeds doorlezen en had het boek ook (voor mijn gevoel veel te) snel uit.
Conclusie
Ik vond het echt een geweldig boek. Het concept over een tijdslus vind ik sowieso al interessant, maar in dit geval was er echt goed overna gedacht. Alles leek te kloppen. Daarnaast vond ik de ontwikkeling van Clark heel leuk en ik vond het ook erg leuk om over de liefde die Clark vond te lezen. Het was een belangrijk onderwerp, maar het voelde niet alsof het hele boek alleen maar daarover ging. Ik wil nog meer boeken zoals deze lezen en ik denk dat dit mijn favoriete boek van dit jaar is. Ik geef het 5 sterren.
In 2018 won Rima Orie de Moon YA contest met haar boek De Zwendelprins. Pamela Sharon ging naar huis met de tweede prijs en zag ook haar debuut gepubliceerd worden bij uitgeverij Moon Young Adult. Wil jij hen in de voetsporen treden? Dan is er goed nieuws: er komt namelijk een nieuwe editie van de Moon YA contest. Deze keer is die specifiek gericht op fantasy YA boeken.
Praktisch
Schreef je een (deel van) een fantasy Young Adult (of ben je nog volop aan het schrijven)? Dan kan je de eerste 8.000 tot 10.000 woorden en een synopsis opsturen naar schrijfwedstrijd@uitgeverijmoon.nl voor 3 maart 2024. In de loop van 2024 wordt dan de longlist en shortlist bekendgemaakt. Degene die de wedstrijd wint zal zijn droom in vervulling zien gaan: een publicatie bij een uitgeverij. De tweede prijs is een uitgebreid feedbackrapport en de derde prijs een boekenpakket.
De jury
In de jury zullen eerst en vooral auteurs Rima Orie en Pamela Sharon zitten die de vorige editie de eerste twee plaatsen veroverden. Daarnaast zal ook de redactie van uitgeverij Moon en studenten van de master Redacteur/editor in de jury zitten.
Fourth Wing is waarschijnlijk het meest besproken boek van 2023 op Booktok en Bookstagram. Toch was ik huiverig om het te gaan lezen. Niet omdat ik de fantastische verhalen over dit boek niet wilde geloven, maar omdat ik eerder al 8 new adult boeken van deze auteur heb gelezen. Die boeken waren best vermakelijk, maar geen literaire hoogstandjes. Ik kon me dus onmogelijk voorstellen dat de auteur van die drama boeken een episch fantasy verhaal zou kunnen schrijven. Om niet achter te blijven ben ik het toch gaan lezen.
Over het boek
Het is al 400 jaar oorlog in Navarre. Met een moeder als generaalgroeit Violet op wonend op Basgiath; het oorlogscollege. Samen met haar (inmiddels overleden) vader heeft ze heel haar leven getraind om scribent te worden. Ze spendeert al haar uren in de bibliotheek en heeft ontelbare feiten uit haar hoofd geleerd. Als het eindelijk tijd is voor Violet om zelf aan Basgiath te gaan studeren, verplicht haar moeder haar om naar het rijders kwadrant te gaan. Dit is waar zij heeft gezeten, evenals Violet’s oudere broer en zus.
Om drakenrijder te worden moet Violet deelnemen aan een zwaar selectieproces. Het rijders kwadrant is namelijk niet zonder gevaren. Draken binden zich niet aan zwakkelingen, waardoor je als cadet meerdere dodelijke tests moet ondergaan om te bewijzen dat je sterk genoeg bent. Na drie jaar slaag je en ben je een volwaardige drakenrijder, of je bent dood. Zelfs als je je studietijd daar overleefd is je leven nog niet zeker, aangezien je dan het land in de oorlog moet verdedigen. Ook Violets broer heeft het niet overleefd. Met haar moeder als generaal heeft Violet genoeg vijanden binnen het rijders kwadrant die haar dood willen hebben. Dat ze een zwak lichaam heeft en niet getraind is om drakenrijder te worden werken niet in haar voordeel. Zal ze het overleven?
Personages
Violet is het beste te beschrijven als koppig en onzelfzuchtig. Voor de eerste proef om binnen gelaten te worden bij het rijders kwadrant staat Violet een deel van haar uitrusting af aan een onbekende. Hiermee worden diens kansen om te overleven vergroot, maar dit betekent dat het Violets kansen verkleinen. Violet weet het verschil tussen goed en fout en leeft de regeltjes strikt na. Keer op keer krijgt ze te horen dat ze het niet gaat overleven in het rijderskwadrant waardoor Violet alleen maar gedrevener wordt om hen het tegendeel te bewijzen. Opgeven is geen optie voor haar, zeker niet met haar moeder’s hoge eisen als generaal.
Wat ik wel atypisch voor haar karakter vind, is hoe ze omgaat met Tairn. Ze heeft haar leven aan hem te danken, toch is ze niet echt aardig tegen hem. In het begin van hun relatie is ze behoorlijk afstandelijk en soms zelfs een beetje gemeen. Dit past niet goed bij haar personage waardoor ik me hier wat aan irriteerde. Kon ze niet een beetje aardiger zijn?
Spanning
Vanaf de eerste bladzijde zat ik goed in het verhaal, was het spannend en wilde ik heel graag doorlezen om erachter te komen wat er allemaal ging gebeuren op Basgiath. Zeker in het eerste deel van het verhaal, waarin de cadetten zichzelf moeten bewijzen, deed dit boek me enorm aan Divergent denken. Net als in die dystopische fantasy hebben ze hier ook ring gevechten die ze moeten zien te overleven.
Ik vond dat het verhaal in het tweede deel van het boek minder spannend was. In het begin was de spanning ontzettend hoog omdat ze nieuw in het rijders kwadrant was, allerlei moeilijke tests moest ondergaan en moest zien te overleven. De kans dat er iets mis zou gaan wat haar dood zou betekenen, was ontzettend hoog. Naarmate het verhaal vordert wordt Violet sterker, waardoor het minder aanvoelt als ‘alles of niets’. Daarnaast speelt het zich minder op de school af wat ik juist zo leuk vond. Dystopian fantasy meets dark academia zeg maar.
Conclusie
Het boek is met bijna 600 bladzijders erg lang. Een aantal hoofdstukken zouden best weggelaten kunnen worden zonder dat het verhaal onduidelijk wordt. Toch ben ik blij dat dit niet is gedaan, simpelweg omdat het leuk was om te lezen. Omdat het een episch fantasy verhaal is verwachtte ik groot verraad van een belangrijk personage of een onverwachte plottwist. Voor mij bleef dit een beetje uit wat ik jammer vond. Er zaten zeker wel wat plottwists in, maar niet van het kaliber waar ik op had gehoopt.
Buiten dit was het echt wel een goed verhaal. De schrijfstijl vond ik fijn en de Nederlandse vertaling las prettig. Meestal lees ik dit soort boeken liever in het Engels, maar ik heb geen seconde spijt gehad dat ik de vertaling heb gelezen. Rebecca Yarros heeft hiermee voor mij zeker bewezen dat ze goede fantasy kan schrijven. Ik ben dan ook erg benieuwd naar Iron Flame die in februari in het Nederlands uit zal komen. Ik gaf het boek 4 sterren.
Tegenwoordig vind ik mezelf helemaal in de ban van romance novels, en als ik heel eerlijk ben heeft Sarah Sprinzs Midzomerspel, het tweede deel van de Dunbridge Academy serie, daar aan bij te dragen.
Het allerbelangrijkste dat je moet weten over dit boek om je te overtuigen om dit te lezen, is dat het een friends-to-loversromance is. Met andere woorden, je gaat dit verorberen. Voor alle, enemies-to-lovers mensen, ik beloof, je dit boek is het waard.
Verhaal
Ik dacht altijd aan mezelf als een ride or die enemies-to-lovers liefhebber. Begrijp me niet verkeerd, dat ben ik nog steeds, mits de executie van zo’n narratief of plotline goed is, ben ik daar nog steeds trash voor, maar door Midzomerspel voel ik me nu gebeten door (best-)friends-to-lovers narratieven. Want dat is waar dit tweede deel in de Dunbridge Academy serie vooral om draait. We volgen dus niet langer het koppel dat we in deel één leerden kennen, maar nu draait het om de volgende twee lovers uit de DA vriendengroep: Charles en Victoria.
Het verhaal zelf is een typische romance chicklit met de typische tropes die je van kostschoolverhalen mag verwachten, en sluit dus ook perfect aan op het eerste deel uit deze serie. Je zal jezelf daarom ook terugvinden in de vroege uurtjes met dit boek in je handen omdat je gewoon niet kan stoppen met lezen. Dit was dan voor mij zeker het geval toen ik op een gegeven moment op de klok keek toen ik voor het slapen gaan even een hoofdstuk wilde lezen en opeens zag dat het al twee uur in de nacht was. Toen heb ik echt met man en macht het boek neer moeten liggen, want ja, slaap is soms nu eenmaal nodig. Het verhaal was naar mijn mening dus zo boeiend dat het mij van mijn slaap kon houden.
Personages
Zoals al eerder vermeld, staat er in dit boek een ander koppel dan Henry en Emma centraal; Charles en Victoria. Ook zien we nog andere personages uit het eerste boek terugkomen, en leren we hen dan ook beter kennen. We krijgen in dit verhaal vooral een kijkje achter de schermen bij Charles en Victoria thuis en de intriges die zich in hun privé- en schoolleven de kop opsteken.
Schrijfstijl
Sarah Sprinz haar schrijfstijl is nog steeds even vlot en aangrijpend als voorheen, dus dat draagt zeker bij aan het sneltempo waarmee ik door dit boek gevlogen ben.
Vertaling
Midzomerspel is vertaald uit het Duits door Amber Peters en Sylvia Wevers. De vertaling voelde heel vlot en natuurlijk aan en daar zet ik dan ook graag mijn petje voor af. Echter, wat mij wel wat tegen zat en wat ik ook wil opmerken, is dat sommige van de vertalingskeuzes overwegend Nederlands waren. Als Vlaming zijnde, voelde dit wat schurend aan, maar meer nog omdat dit verhaal zich afspeelt in Engeland en Schotland, en de té Nederlandse woordkeuzes zoals iemand “appen” voelde te veel als Nederland aan. “Ik stuur je er nog (een bericht) over” of iets in die trant had even goed gewerkt en meer binnen het Engels/Schotse kader gepast. Dit voelde soms dan wat aan als een vreemde eend in de bijt.
Ervaring
Ik heb heel erg genoten van dit boek. Zeker omdat toneel, acteren, Shakespeare en Romeo & Julia zo’n belangrijke rol in dit boek speelden. Dit kon mijn innerlijke theater kid zeker bekoren. De manier waarop Sprinz het gevoel van acteren en ten tonele te staan omschrijft en tot de lezer brengt slaat de nagel helemaal op de kop. Het is gewoon magnifiek; écht goed gedaan. Ook hoe Shakespeare erin verwerkt wordt en echt door de dialogen is verweven, is briljant gedaan. Ik heb heel erg van dit boek genoten en geef het daarom dan ook vier sterren.
In september kwam Twee graden van Alan Gratz in het Nederlands uit. Alan Gratz schreef al een hele reeks jeugdboeken die altijd over een actueel onderwerp gaan. Bij zijn laatste vertaling is dat dus ook niet anders.
Op de cover zien we een bos dat in brand staat en een vrouw die met haar rug naar de camera staat. De titel Twee graden doet al meteen vermoeden dat het over de klimaatopwarming gaat. De ondertitel “De aarde warmt op. De tijd dringt.” maakt dit al helemaal duidelijk.
Waarover gaat het boek?
Het verhaal volgt drie hoofdpersonages: Akira, Owen en George en Natalie. In Twee graden wisselen we af tussen de drie verhalen en op het einde komen ze dan samen. Het begint met het verhaal van Akira. Akira leeft in het Sierra Nevada gebergte in Californië. Ze is samen met haar vader gaan paardrijden in de bossen wanneer er een bosbrand uitbreekt. De bosbrand blijkt met de minuut heviger te worden en Akira moet proberen te ontsnappen.
Het tweede verhaal dat je leest is het verhaal van Owen en George. Zij wonen in de Canadese toendra en vinden het heel gewoon om ijsberen te zien. Op een avond gaan ze naar George’s XX en komen ze oog in oog te staan met een ijsbeer …
Het laatste verhaal is dat van Natalie. Zij moet in haar huis schuilen voor de gigantische orkaan die op Miami afkomt. Vlak voor dat de orkaan hen bereikt maakt ze samen met haar moeder hun huis orkaanproof: ze timmeren planken voor alle ramen, barricaderen de deur, leggen alle kostbare spullen zo hoog mogelijk enzovoort. Ze hadden niet gedacht dat de orkaan via de achtermuur van hun huis binnen zou dringen. Op deze manier sleurt het water haar naar buiten en kan ze zich nergens meer verstoppen én wordt ze ook nog eens gescheiden van haar moeder .
Wat vond ik van het boek?
Alan Gratz stelt zeker niet teleur met dit boek! Zelf las ik al 9/11, Vluchteling, Projekt 1065 en Granade van de schrijver. Het typerende aan Gratz is dat je je meteen vanaf het begin in het verhaal waant en je je alles zeer levendig kan voorstellen. De keren dat ik tijdens het lezen van dit verhaal met mijn hand voor mijn mond heb gelezen omdat ik het zó spannend vond of zó erg vond voor de personages, zijn niet op één hand te tellen.
De hoofdstukken zijn korte hoofdstukken en samen met het zeer gemakkelijke taalgebruik van Gratz leest Twee graden zeer vlotjes. Doordat het ook spannend is, wil je als lezer echt weten wat er gaat gebeuren. Typisch voor Gratz is dat hij meerdere hoofdpersonages heeft en hun verhaal afwisselend vertelt en dat op het einde de hoofdpersonages samen komen. Dat is bij Twee graden niet anders. De manier waarop de drie personages verbonden zijn, had ik nooit zien aankomen.
De drie verhalen zijn eigenlijk alle drie rampen die zich voordoen doordat de aarde opwarmt. In het verhaal van Akira en Natalie kon ik me goed inleven, omdat we overstromingen én bosbranden ieder jaar vaker in het nieuws zien verschijnen. Het verhaal van Owen en George die oog in oog komen te staan met een ijsbeer lag wat verder van mijn bed. Het is wel een goede mix van verhalen en ook zeer interessant dat Gratz ook kiest om een onderwerp te bespreken via Owen en dat niet jaarlijks heel veel in het nieuws komt.
Quote: ‘Je zet de ravioli op in een pannetje met water en doet het gas aan. Na een poosje gaat het water koken. Normaal gesproken haal je de pan dan van het gas, giet het water af en eet de ravioli op. Maar als je de pan op het gas laat staan, blijft het water koken tot het helemaal verdampt is en er alleen nog ravioli in de pan zit. Als je er geen water meer bij doet dan verdwijnt ook al het vocht uit de ravioli en verbrandt alles. Met Californië is het net zo’, zei Sue. ‘Alleen gaat het hier niet om ravioli maar om huizen en bossen, en het fornuis blijft niet op dezelfde temperatuur branden, maar iemand zet elk jaar het gas een beetje hoger.’
Dat dit boek over de opwarming van de aarde gaat is zeer duidelijk. Er zit dan ook één grote, belangrijke boodschap in. En die les staat zeer goed verwoord in het boek: “We kunnen nog steeds al die andere planten en dieren redden die bedreigd worden. En dat geldt ook voor onszelf. Maar dat kan alleen als we nu onmiddellijk iets aan de klimaatcrisis gaan doen. Wij met z’n alleen. Want de aarde kan geen minuut langer wachten.”
Raad ik dit boek aan?
Al vanaf de eerste bladzijde word je als lezer meegesleurd in de verhalen van de drie hoofdpersonages. De spanningsboog staat steeds gespannen en je wil écht niet stoppen met lezen. Iedereen zou dit boek moeten lezen, want dit is een belangrijk boek voor de jeugd met een zeer belangrijke boodschap. Daarom geef ik het ook 5 sterren!
Het geluksexperiment van Courtney Walsh werd vertaald door uitgeverij Kok Boekencentrum. De oorspronkelijke titel is The Happy Life of Isadora Bentley. Eerder verscheen in het Nederlands al Als je me nu zou zien.
Verhaal
In Het geluksexperiment volgen we de dertigjarige wetenschapper Isadora Bentley. Ze is ervan overtuigd dat geluk niet voor iedereen is weggelegd en dat zij gewoon niet een van die mensen is voor wie het is weggelegd.
Ze werkt op een universiteit en doet haar job graag. Met haar studenten bemoeit ze zich nauwelijks, want ze werkt het liefst alleen. Haar buren ontwijkt ze zoveel mogelijk en ze is van plan om nooit meer een relatie te beginnen, zéker niet met een wetenschapper …
Op een dag ziet ze in een damesblad een artikel met daarin 31 manieren om gelukkig te worden. Ze besluit alle 31 punten te weerleggen. Tegelijkertijd wordt ze verplicht om met professor Cal Daxter samen te werken aan een onderzoek dat hij voert. Isadora ziet hier énorm tegen op, maar heeft eigenlijk geen keuze. Naast Cal helpen met zijn onderzoek voert ze ook haar eigen onderzoek uit over geluk.
Mening
Isadora is een personage dat al van jongs af aan een redelijk geïsoleerd bestaan leidt. Ze werd gepest op school en heeft geen vrienden. Alles wat ze heeft meegemaakt (het pesten, het gebroken hart, haar opvoeding…) heeft haar getekend tot de persoon wie ze nu is. Tijdens het lezen voel je soms medelijden met het personage. Tegelijkertijd slaagt Walsh erin om Isadora een énorm mooie groei te laten doormaken in het boek.
Niet alleen focust Isadora zich op haar onderzoek. Het onderzoek zorgt ervoor dat ze uit haar comfortzone moet treden en zo ontstaat er onverwachts een vriendschap met Marty, haar buurvrouw en de dochter van haar buurvrouw. Het is zeer mooi om te zien hoe Isadora, een gesloten persoon, helemaal opbloeit en meerdere mensen toelaat in haar hart.
Het geluksexperiment is een échte feelgoodroman waar je helemaal meeleeft met de personages. Natuurlijk is het voorspelbaar dat ze verliefd zal worden op de professor waar ze mee samenwerkt, maar een goede dosis voorspelbaarheid is af en toe wat we nodig hebben bij het lezen van een feelgood en daar stelt dit boek zeker niet in teleur.
We krijgen in dit boek vooral de evolutie te zien en de opbouw van de relaties die het personage aangaat. Verder is het belangrijk om mee te geven dat er in dit boek geen spice zit! Het is een verademing om eens een feelgoodroman te lezen die eigenlijk ook een romantisch verhaal bevat, maar dan zonder al die spicy scènes.
Raad ik het boek aan?
Ik raad dit boek aan als je graag een feelgoodroman wil lezen waar het hoofdpersonage een heel persoonlijke groei in doormaakt. De hoofdstukken zijn niet te lang en de schrijfstijl is fijn. Ik geef het boek 4 sterren.
Vinuesa is een Spaanse auteur en debuteerde in 2023 met haar YA debuut See you on Venus dat al snel verfilmd werd op Prime Video en geregisseerd werd door Joaquín Llamas. Je kan de trailer hier bekijken. Haar debuut verscheen in meer dan twaalf talen. See you on Venus werd vertaald door Tessa van Dooren en Marjolijn Huiberts bij uitgeverij Van Goor.
See you on Venus wordt gepromoot als een ontroerende en aangrijpende Young Adult. Het boek zou vooral voor de fans van Vijf stappen van jou en fans van John Green zijn. Vijf stappen van jou en de boeken van John Green vond ik zelf fantastisch, maar is See you on Venus even goed?
Waarover gaat het verhaal?
In See you on Venus volgen we de hoofdpersonages Mia en Kyle. De zeventienjarige Mia heeft een hartaandoening, maar is niet bang om dood te gaan. Waar ze wel bang voor is, is het opsporen van haar biologische moeder opsporen in Spanje. Toch wil ze voor haar volgende operatie de vrouw ontmoeten die afstand van haar heeft gedaan.
Het andere hoofdpersonage is Kyle, een jongen die altijd een feestbeest was, tot zijn beste vriend omkwam bij een auto-ongeluk. Zijn leven wordt nu beheerst door schuldgevoel en daar wil Kyle wanhopig graag aan ontsnappen. De twee personages leren elkaar kennen op het moment dat Mia Kyle tegenhoudt wanneer hij zichzelf van het leven wil beroven.
Na een tijdje besluiten de twee om samen naar Spanje te reizen. Zij om antwoorden op haar vragen te vinden en hij voor berusting en zelfacceptatie. Heeft het lot hen bij elkaar gebracht om hun beeld van liefde en de dood voor altijd te veranderen?
Wat vond ik van het boek?
Om meteen met de deur in huis te vallen: ik vond dat het boek niet kon tippen aan de boeken van John Green, het kwam zelfs niet in de buurt … Ik voelde niet echt mee met de hoofdpersonages en vond Mia soms zelfs irritant. Naar mijn mening drong ze zichzelf op aan Kyle en zette ze Kyle een beetje voor het blok om mee te gaan naar Spanje. Eens in Spanje had ze een hele lijst van vrouwen die mogelijk haar moeder konden zijn. Het stoorde me dat we niet lazen welk gesprek Mia met die vrouwen had.
Er zitten meerdere thema’s in die je heftig zou kunnen noemen. Mia en Kyle worstelen beiden met eenzaamheid, zij het op hun eigen manier. Doordat het vertelperspectief afwisselt tussen Mia en Kyle, krijg je als lezer inzicht in hun gedachten en gevoelens.
In korte dagboekfragmenten vertelt Mia over de rondreis. Dit versnelt ook het tempo in het boek. De dagboekfragmenten zijn gericht aan haar mama, die ze hoopt te vinden, maar bieden geen meerwaarde aan het verhaal.
Dat de verteltijd hoog is, is duidelijk want in tien dagen tijd bezoeken de twee personages heel wat Spaanse vrouwen en steden, o.a.: Madrid, Granada, Alcazar de San Juan … Het verhaal zelf speelt zich voornamelijk af in hun fleurige gehuurde hippiebusje. Er wordt veel aandacht besteed aan de dynamiek tussen Mia en Kyle, die steeds dichter naar elkaar toegroeien. Ook al is dat redelijk voorspelbaar, voor mij kwam dat toch een beetje uit de lucht vallen aangezien Mia zich naar mijn gevoel wat had opgedrongen in het begin. Door die focus op de band tussen Mia en Kyle, mis je ook het gevoel dat je in Spanje bent.
Een ander thema dat aan bod komt is dat Kyle duidelijk worstelt met zelfliefde. Hij heeft heel duidelijk een trauma aan het auto-ongeluk overgehouden en hij is suïcidaal. Door de heftige thema’s die in het boek zitten, bevat het boek veel trigger warnings en is het niet voor iedereen.
Raad ik het boek aan?
See you on Venus is geen boek dat ik aanraad, ik geef het daarom ook maar twee sterren. De personages zijn niet toegankelijk genoeg en ik leefde niet mee met hen.
