Ruby had nooit verwacht dat ze verliefd zou worden op James Beaufort, de schatrijke, ogenschijnlijk onbereikbare erfgenaam van het Beaufort herenmode-imperium. Maar onder zijn arrogantie bleek een heel andere James te zitten: een gevoelige jongen vol dromen, die perfect bij Ruby leek te passen… tot hij haar voor de ogen van iedereen liet vallen. Ruby is er kapot van. Nog nooit heeft ze zulke intense gevoelens voor iemand gehad en nog nooit is ze zo diep gekwetst. Ze wil haar oude leven terug, toen ze nog niemand kende op Maxton Hall en geen deel uitmaakte van de elitaire en verdorven wereld van haar klasgenoten. Maar ze kan James niet vergeten. Ze leven in compleet andere werelden, maar wat als ze toch voor elkaar zijn voorbestemd?
Onlangs kwam het tweede deel in de Maxton Hall-serie uit, De Geheimen van Maxton Hall, van Mona Kasten. Hierin wordt het liefdesverhaal van Ruby en James verder op de voet gevolgd alsook de nieuwe drama’s en intriges die zich hierbij introduceren. Ik had het genoegen om van Boekerij een recensie-exemplaar te mogen ontvangen. Deze recensie kan je hieronder lezen en De Geheimen van Maxton Hall college kan je overal waar boeken verkocht worden vinden.
Verhaal
Zonder introductie gaan we verder waar deel één van de serie is afgelopen, we duiken er meteen weer in vanuit Lydia’s oogpunt na alles wat er aan het einde van het laatste deel is gebeurd. Vanuit Lydia’s en James’ perspectief lezen we hoe moeilijk het gaat na de dood van hun moeder, alsook hoe Lydia kampt met de problemen van haar huidige zwangere staat, en hoe James zich geen blijf weet na wat hij Ruby heeft aangedaan. Ruby daarentegen gaat er ook aan onderdoor nadat ze James had zien kussen met Elaine en daarmee haar hart is gebroken. Het boek begint wanneer alles aan diggelen ligt en iedereen met man en macht probeert om alle stukjes terug in elkaar te plaatsen en een goede afloop te gunnen.
Personages
Op dit punt lees ik de serie voornamelijk voor de dramatische wendingen en omdat het voor mij het soort verhaal is waarbij ik niet al teveel moet nadenken. De personages zijn dan ook vaak carbon copies van het soort figuren dat je in verhalen zoals deze zou verwachten. Maar omdat ik er dit keer met dit soort mindset ben in kunnen gaan en niet het soort verwachtingen dat ik had bij deel een (zeker niet naar de grote “dark academia must read” marketing ploy), heb ik er veel meer van kunnen genieten omdat mijn verwachtingen nu eenmaal afgestemd waren op het verwachten van zo’n soort verhaal.
Lydia is van mean girl naar onbegrepen loner gegaan. Ze heeft niet veel vrienden en met de zwangerschap is het nog moeilijker om zichzelf te tonen uit angst dat mensen dit gaan zien. Ze vormt echter wel een vriendschap met protagoniste Ruby.
Ruby is nog steeds de harde werker die goede punten wil halen, echter in dit boek net iets minder omdat ze een gedeelte thuis zit met liefdesverdriet omwille van James. Ruby is niet echt veel als personage gegroeid in dit boek.
James is de transitie bad boy naar soft cinnamon roll aan het ondergaan in het boek. Hij is een gekwelde tiener die weet dat hij fouten heeft begaan en hij wil voor Ruby vechten. Hierdoor zet hij zijn toxische trekken opzij en probeert zich te smijten in het terugwinnen van Ruby.
Schrijfstijl
Mona Kasten haar schrijfstijl blijft reeds vlot en leest goed weg. Ook de vertaling van Duits naar Nederlands is heel mooi verzorgd. Ik heb dit boek daarom dan ook in no time uitgelezen.
Trauma bonds
Ik wil een stuk van deze recensie een maatschappelijke en relationele wending geven. Laat me beginnen over “trauma bonds”. Trauma bonds zijn relaties die voortkomen en versterkt worden door de partner die traumatische gebeurtenissen creëert voor de andere partner in de relatie. Dit boek tikt maar het topje van deze heel problematische ijsberg in relaties, maar de kenmerken zijn wel aanwezig in de relatie van Ruby en James. Ik vind het een problematisch gegeven in enkele Young Adult boeken die relaties afschilderen waarin een van de twee partijen een absoluut stuk vuil kan zijn tegen de andere partij, dat er dan communicatie wordt gegeven dat dit alles behalve oké was, om dan toch uiteindelijk weer samen te komen.
Dit vind ik persoonlijk zorgwekkend, omdat dit een beeld creëert van hoe een relatie hoort te zijn dat alles behalve zo is. Hierdoor denken jongvolwassenen misschien dat emotioneel misbruik deeluitmaakt van een standaard relatie. Lieve lieverds, dit is alles behalve zo. De Geheimen van Maxton Hall College is hier nog heel preuts in maar de trekken zijn duidelijk aanwezig en ik wil mijzelf hier even voor uitspreken dat dit een gegeven is dat ik persoonlijk in Young Adult boeken niet meer graag lees. Als je jong bent (h)erken je vaak deze dingen niet, omdat de verliefdheid je te hard om de oren slaat. Narratieven waarin relaties die heel problematisch tot stand zijn gekomen en dan toch uiteindelijk slagen geven een verkeerd beeld van hoe relaties horen te werken. Natuurlijk, je hebt de uitzonderingen op de regel die uiteindelijk wel lukken en de personen in kwestie genoeg veranderen om een gezonde relatie te houden, maar merendeels van de tijd is dit helaas niet een sprookjeseinde.
Met dit tussenstuk wil ik dit dus graag even in de kijker zetten. Zeker omdat er enkele relaties in deze boeken zijn die bij mij vraagtekens oproepen en als de personages mijn vrienden zouden zijn ik hen voorzichtig zou uitleggen dat dit niet de persoon voor hen is. Er was wel één relatie in het boek die dit aankaartte, maar hier was niet echt over uitgewijd. Ik weet, dit boek is een fictioneel werk, maar te vaak zie ik inhoud op sociale media voorbij komen die relaties uit boeken die eigenlijk heel problematisch zijn verheerlijkt. Dus voor die content, wil ik graag een tegengewicht neerzetten dat zegt: gezonde relaties bestaan, en als een relatie in een boek verkeerd en giftig aanvoelt omdat een van de twee partijen verschrikkelijk gedrag vertoond dat niet excuseerbaar is, dan is het ook gewoon een giftige relatie. Vertrouw je buikgevoel.
Ervaring
Ik heb ondanks mijn gevoeligheid die ik omschrijf in het vorige stuk, wel genoten van het lezen van dit boek omdat, zoals ik al eerder aangaf, hierbij niet hoeft na te denken. Het is een luchtige roman die niet al te serieus genomen moet worden. Ik heb hem dan ook op twee dagen uitgelezen. Ik kijk uit naar deel drie in de Maxton Hall-serie. Alle factoren in deze review tezamen maken dat ik dit boek twee-en-halve sterren geef. Voor mij persoonlijk was het niet goed of slecht, maar eerder neutraal met wat punten waar ik een diepere mening over had.
