Geplaatst op Geef een reactie

Recensie: Zwaardvanger – Cassandra Clare

Liefhebbers van fantasy kennen Cassandra Clare ongetwijfeld van de immens populaire serie Kronieken van de Onderwereld en De laatste uren-trilogie. Cassandra Clare weet als geen ander om je mee te trekken in een geheel nieuwe wereld. Ik keek met veel enthousiasme uit naar het lezen van haar nieuwste boek Zwaardvanger.

Van wees tot dubbelganger

Zwaardvanger gaat over Kel, een wees die zijn dagen doorbrengt in het weeshuis van Castellane. Tot hij op een dag wordt meegenomen door een bewaker van de koning. Kel bevindt zich al snel in een onvoorstelbare positie; hij wordt de zwaardvanger van de kroonprins. Als zwaardvanger is Kel belast met het beschermen van de kroonprins met zijn leven. Hij dient letterlijk opgeheven zwaarden tegen de kroonprins op te vangen.

In de schaduw

Kel groeit op in het paleis en voor de buitenwereld is hij een verre neef die het goed getroffen heeft. Maar achter de schermen wordt Kel getraind om elk moment van de dag de rol van de kroonprins – Conor Aurelian – over te nemen en zijn dubbelganger te zijn. De prijs die Kel betaalt voor het opgroeien in meer rijkdom dan hij ooit had durven dromen, is dat hij geen eigen wil kan uitoefenen. Zijn leven is gebonden aan Conor.

Geheimen

Zwaardvanger is een verhaal vol politieke spanningen, mysteries en – zoals we van Cassandra Clare gewend zijn – de nodige magie. De relatie tussen Kel en Conor lijkt op het eerste gezicht simpel – het zijn beste vrienden, maar langzamerhand wordt duidelijk dat beiden geheimen hebben. Die geheimen zouden het einde kunnen betekenen van hun vriendschap.

Dreiging en verraad

Wel is duidelijk dat Kel er alles aan doet om Conor te beschermen. Ook tegen zichzelf wanneer dat nodig is. Het brengt Kel op plekken in Castellane waar hij niet gezien mag worden. Want dan zou de koninklijke familie denken dat hij hen verraden heeft. Terwijl niets minder waar is. Kel heeft alles op alles gezet om bedreigingen van een mysterieuze crimineel te onderzoeken.

World building

Ik vind Zwaardvanger typisch een boek waar je echt even de tijd voor moet nemen. De verschillende namen van de paleiswachters en adelijken bleven niet altijd hangen. Daardoor moest ik meerdere keren terugbladeren om te achterhalen om welke personages het ging. Dat haalde voor mij wat tempo uit het verhaal. Verder is het echt een boek voor liefhebbers van deugdelijke world building; Cassandra Clare neemt de tijd om deze nieuwe wereld te beschrijven. Het levert een kleurrijk verhaal op, maar vraagt ook wat geduld als lezer.

Leeservaring

Al met al vond ik Zwaardvanger een goed geschreven verhaal, wat wel de nodige aandacht vraagt. Op momenten werd ik helemaal meegesleept in de actie en intrige, op andere momenten vond ik het wat saai en moest ik mezelf aansporen om door te lezen. Dit had ik bij andere boeken van Cassandra Clare ook en voor mij is het een aspect van haar schrijfstijl waar ik inmiddels gewend aan ben geraakt. Het is overigens geen typisch YA-verhaal, wat ook op de flaptekst te lezen is. Het boek is wel heel geschikt voor fantasylezers die op zoek zijn naar een boek gericht op New Adults en Adults.

Geef een reactie