Dirk Bracke was een Vlaamse schrijver die ongeveer een veertigtal boeken heeft geschreven in zijn carrière. Vroeger was Bracke één van mijn favoriete schrijvers en ik kocht altijd zijn nieuwste boeken. Hij was echt een go-to schrijver voor mij.
Dirk Bracke was een jeugdauteur die bekend stond voor zijn boeken over maatschappelijke thema’s zoals hiv-aids, autisme, incest, bendegeweld enzovoort. Enkele titels die zeer bekend waren en nog steeds zijn onder jongeren: Blauw is bitter, Een lege brug, Rollercoaster, Starks doet het geen pijn meer … Black, Back en Het engelenhuis zijn ook verfilmd.
Postuum
Chicago kwam in september 2023 uit en zal zijn laatste boek zijn dat is uitgegeven. Twee jaar geleden stierf Bracke. Hij kampte al jaren met gezondsheidsproblemen. Hij schreef het verhaal zelf in de zomer van 2020, net toen hij zijn diagnose kreeg.
Waarover gaat Chiacago?
Chicago vertelt het verhaal van Rowan. In het begin van het boek woont Rowan nog in Afghanistan en lezen we hoe Rowans beste vriendin Zohal voor het leven verminkt wordt bij een zuuraanval uitgevoerd door een Talibanstrijder. Dat allemaal omdat de meisjes naar school gaan en dat van de Taliban niet mag. Daarna vluchtte Rowan samen met haar moeder en zusje naar Antwerpen. In Antwerpen huren ze een appartement in de Chicagoblok op Linkeroever.
Daar trekt ze op met vrienden die net zoals zij in het Chicagoblok wonen. Ze hangt er vaak rond in een parkje in de buurt en ze vullen hun dagen met drank, drugs, seks, afpersing en diefstal.
Rowan haar vader is niet echt in the picture, maar komt af en toe langs om Rowans moeder ervan langs te geven dat ze Rowan veel te vrij laat. Zo slaat hij Rowan en haar moeder ook als hij langskomt. Op een dag krijgt Rowan zo’n harde afranseling van haar vader dat ze besluit uit huis te trekken. Ze trekt in bij een vriendin.
Ook al is het al lang geleden dat haar vriendin Zohal verminkt werd, ze denkt er nog steeds bijna dagelijks aan. Rowan voelt zich dan ook enorm schuldig. En dan staat ze plots oog in oog met de man die Zohal verminkte … En dat in Antwerpen …
Wat vond ik er van?
Chicago is een typisch boek van Bracke; een maatschappelijke jeugdroman die zeker binnenkomt bij de lezer. Bracke heeft een zeer vlotte pen en schrijft zeer beeldend. Net zoals in de meeste boeken van deze Stekense schrijver, kan het taalgebruik soms wat hard zijn voor de lezer. Daarom is het zeker niet gepast voor een te jonge leeftijd.
Bracke stond erom bekend dat hij altijd research deed voor zijn boeken. Ook hier heeft hij dat gedaan. Dit verhaal is hem verteld door een Afghaaans meisje. Bracke heeft het meisje en haar familie andere namen gegeven, omdat ze wensten anoniem te blijven.
Omdat er in de korte synopsis op de achterkant van het boek al staat dat Zohal oog in oog met de dader zal komen te staan, had ik ook verwacht dat het verhaal zich meer rondom dat ging afspelen. Eigenlijk moet je als lezer daar redelijk lang op wachten, want het gebeurt pas nadat je 2/3de van het boek al gelezen hebt … Dat zorgt er wel voor dat je goed kan zien hoe Rowan helemaal ontspoort raakt, nadat een talibanstrijder de vriendschap met haar beste vriendin volledig kapot gemaakt heeft.
Is het een aanrader?
Dit boek krijgt van mij 4 sterren. Het is beeldend geschreven, soms drukt het je met de neus op de feiten. Chicago is écht typisch een Bracke boek, maar wat er gezegd wordt in de synopsis … daar moet je lang op wachten als lezer.