Erna Sassen bracht een nieuw boek uit, Kom niet dichterbij. Sassen ken ik van de boeken Zonder titel en Neem nooit een beste vriend. Over beide boeken was ik zeer lovend en ik was dan ook zeer benieuwd om het nieuwste boek te lezen.
Waar gaat het over?
Reva heeft niet alleen ‘iets raars’ met seks, maar ook met eten. Haar problemen verergeren aanzienlijk als zij verliefd wordt op de intimiderende DJ, docent aan de theaterschool. Nadat ze een rol heeft gespeeld in een door hem geregisseerde theaterproductie gaat het bergafwaarts met haar en belandt ze tijdelijk in een psychiatrische inrichting.
Marjolijn, de zus van Reva, reconstrueert aan de hand van telefoongesprekken en herinneringen wat er misging en probeert Reva te helpen de verantwoording te nemen voor haar eigen leven.
Wat vond ik ervan?
Ik was grote fan van Erna Sassens jeugdroman Zonder titel. Daarin bewees de schrijfster al dat ze volwassen onderwerpen bespreekbaar kan maken voor jongere lezers. In Kom niet dichterbij doet ze dat opnieuw. Ik vond de vorige boeken wel veel duidelijker, dat is omdat in Kom niet dichterbij de ik-persoon (Marjolijn) de hele tijd door de tijd heen springt. Dat maakt het een pak lastiger om goed te kunnen volgen, zeker voor jongere lezers.
Ook is het in het begin niet meteen zeer duidelijk hoe oud de hoofdpersonages zijn. Het wordt ook niet superduidelijk door de manier van schrijven of door wat ze meemaken, aangezien dat heftig is. Na een tijdje is het toch duidelijk.
Verder is het zeker een fijn boek – ook voor de jongere lezers – omdat Sassen het op een manier schrijft die zeer eigen aan haar boeken is. Het is loodzware inhoud, maar toch makkelijk te verteren door de schrijfstijl. De hoofdstukken zijn ook kort waardoor het boekje zeer snel leest. Boekje, want Kom niet dichterbij telt 139 pagina’s.
Het enige dat ik zeker nog mee wil geven is dat je niet hetzelfde mag verwachten als in Zonder titel en Neem nooit een beste vriend. In vergelijking met voorgenoemde twee boeken, is dit boek zéér chaotisch.
Conclusie
Kom niet dichterbij gaat over een zussenband. Het is een dun boekje, leest vlot, bevat de typische schrijfstijl van Erna Sassen en maakt moeilijkere thema’s bespreekbaar. Ik zou het zeker een kans geven. Van mij krijgt het boek drie sterren.
