Recensie: De muze en de dood – Rani De Vadder
Rani De Vadder, een Vlaamse auteur met eerdere werken als De gifgave en De Beenderband, verrast opnieuw met haar eerste new adult roman, De muze en de dood, gepubliceerd door Hamley Books. Met dit verhaal waagt ze zich aan een genre dat donker en meeslepend is, en dat blijkt een uitstekende keuze te zijn.
De cover van De muze en de dood is werkelijk een kunstwerk: een prachtige combinatie van een zwarte en witte roos tegen een mystieke achtergrond, met sprayed edges die het boek letterlijk laten schitteren. Het is het soort boek dat je enkel om zijn schoonheid al een prominente plek in je kast wilt geven. Maar gelukkig is het verhaal inhoudelijk ook de moeite waard!
Het verhaal
Betoverde door haar schoonheid, tart de Dood het Lot in een poging de stervende vrouw terug te brengen die hem bij elke ademtocht achtervolgt. Goddelijke liefde – of obsessie – is echter wispelturig en gevaarlijk. In een wanhopige poging zijn muze in leven te houden, schrikt Dood er niet voor terug haar te kooien en in een monster te veranderen. Terwijl Pandora steeds dieper verstrikt raakt in zijn web van leugens, lijkt ze haar ziel en hart enkel nog te kunnen beschermen door de hel in zichzelf lost te laten.
Vanaf het begin word je meegezogen in het mysterie rond Pandora’s dood en de wanhoop van Dood om haar te redden. Hoewel de details over Pandora’s verleden schaars blijven, biedt De Vadder juist daardoor een subtiele gelaagdheid aan het verhaal. Het mysterie rond wat voorafging geeft een constante spanning die je bladzijde na bladzijde laat verder lezen.
Wanneer het verhaal start, is Pandora al ‘dood’ en probeert Dood haar al te redden. We krijgen zeer weinig te weten over wat er precies gebeurd is, tot op het einde. Verder leer je Pandora wel goed kennen in het nu, maar leer je niet veel kennen over hoe ze was ervoor en wat ze toen deed. Op zich wel jammer, maar niet perse storend.
Genre
Hoewel De muze en de dood technisch gezien een romantasy is, is het misschien nog meer een dark romance met magische elementen. Het verhaal is toegankelijk voor beginnende fantasy-lezers; het richt zich meer op emoties en obsessies dan op complexe werelden en regels, waardoor het een perfecte instap is in het genre. De spicy scènes zijn gedurfd en intens, maar dankzij de poëtische stijl van Rani voelen ze natuurlijk en overtuigend aan. Ze laat hiermee zien dat het absoluut mogelijk is om in het Nederlands een pakkend, erotisch getint verhaal te vertellen zonder dat het geforceerd overkomt.
Het allerbelangrijkste dat ik wil meegegven is dat dit een new adult verhaal is en dat er dus heel wat spicy scènes in het boek zitten. Als ik in het verleden in het Nederlands new adult boeken las, waren dat altijd vertaalde boeken. Dat zorgde er voor dat de spicy scènes vaak heel cringe aanvoelde en niet natuurlijk overkwamen. Rani toont dat je ook in het Nederlands een zeer mooi en natuurlijk new adult boek kan schrijven mét goede spicy scènes. Rani’s pen is zeer poëtisch en dat past echt bij dit boek. Vanaf het begin word je in dit verhaal gezogen en het laat je niet meer los.
Voor de liefhebbers van populaire tropes valt er genoeg te smullen: enemies-to-lovers, goddelijke obsessie, en natuurlijk de onweerstaanbare trope waarin hij als eerste valt. De chemie en spanning tussen Pandora en Dood maken deze dark romance meer dan de moeite waard.
Conclusie
De muze en de dood is een aanrader voor wie houdt van prachtig geschreven, meeslepende verhalen in het Nederlands. Het leest snel, is spannend en tegelijk verfijnd poëtisch. Voor lezers die de sprong willen wagen in het new adult-genre is dit een perfecte keuze. Van mij krijgt dit boek vier sterren!
