Maand: oktober 2024

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Als de wereld wankelt – Jandy Nelson

Als de wereld wankelt - Jandy Nelson

Het is al weer flink wat jaartjes geleden sinds ik de eerste twee boeken (Ik geef je de zon & De hemel begint bij je voeten) van Jandy Nelson heb gelezen. Ik weet nog goed dat ik dit allebei erg bijzondere boeken vond en dat de schrijfstijl mij echt raakte. Het is daarom ook goed te begrijpen waarom ik ontzettend graag haar nieuwste boek wilde lezen.

Waarover gaat het boek?

Jaren geleden verdween de vader van de Fall-kinderen op mysterieuze wijze, waardoor het gezin in vier stukken brak. Nu bakt de twaalfjarige Dizzy Fall taarten, ziet ze geesten en wenst ze dat ze een heldin uit een roman was. Miles Fall, zeventien, whizzkid, atleet en hondenfluisteraar, is een onweerstaanbare schoonheid, maar ook verdwaald, en wanhopig op zoek naar het soort man van wie hij droomt. En Wynton Fall, negentien, verhoogt de temperatuur van elke kamer door er alleen maar binnen te komen. Hij is een virtuoze violist die op een sneltrein naar roem zit… of naar zelfvernietiging.

Op een dag verschijnt er een raadselachtig meisje met regenbooghaar dat de wereld van de Falls op zijn kop zet. Ze zou een engel kunnen zijn. Of een heilige. Of een gewoon meisje. Hoe dan ook: op de een of andere manier is ze van vitaal belang voor elk van hen. Maar voordat iemand erachter kan komen wie ze is, slaat een catastrofe toe, waardoor het kapotte gezin nog verder breekt en nog wanhopiger is om weer heel te zijn.

Personages

Helaas maakte mijn hoge verwachtingen het ook alleen maar moelijker om te zeggen dat ik slecht in het verhaal kon komen en mezelf op veel stukken heb moeten pushen om toch door te lezen. Het is absoluut geen slecht geschreven boek, maar het lukte mij gewoon echt niet om een connectie te voelen met de personages. Dit verhaal bevat vier erg uiteenlopende hoofdpersonages die via een ingewikkelde familiegeschiedenis met elkaar verbonden zijn. Elk personage is goed uitgeschreven, hebben ieder duidelijk hun eigen gevoelens, passies en problemen en hebben ieder ook een bijzondere gave. Toch voelde ik niet de band die ik wel graag ervaar wanneer ik boeken lees. Ik denk dat dit komt doordat een groot deel van het verhaal zich direct of indirect focuste op wat er in het verleden was gebeurd en op dingen en mensen die er nu niet (meer) zijn. Daardoor voelde het voor mij alsof ik de karakters alleen via die lens leerde kennen.

Verhaal in verschillende vormen

Dit boek verteld het verhaal van de personages (en hun familieleden) door gebruik te maken van verschillende tekstvormen. Veel stukken zijn in de ik-vorm verteld vanuit het personage die in dat hoofdstuk aan het woord is. Daarnaast wordt het verleden verteld doormiddel van verhalen die haast sprookjesachtig beschreven worden. Ook wordt er gebruik gemaakt van briefvormen, emails en krantenberichten. Dit maakt het een afwisselend verhaal en helpt de lezer om de verschillende soorten informatie elk op een aparte manier tot zich te nemen.

Eindoordeel

Zoals in haar vorige twee boeken weet Jandy weer een prachtige schrijfstijl met bijzondere zinnen weg te zetten. Ik kreeg alleen het gevoel dat het een boek was wat te veel wilde laten zien, te veel karakters, geschiedenis en gebeurtenissen waardoor ik zelf helaas niet tot de essentie van dit verhaal kon komen of het kon begrijpen. Ik weet zeker dat er veel lezers zijn die dit verhaal echt kunnen waarderen, maar voor mij was het helaas geen succes.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Rebecca Ross- Hemelse Rivalen

Het verhaal:

Terwijl er een oorlog tussen de goden aan de gang is probeert Iris alle ballen hoog te houden. Haar broer, Forest, is vermist aan het front, haar moeder kampt met een alcoholverslaving en dan is er nog die vervelende collega, Roman, die net als haar uit is op de functie van columnist. 
Ondertussen probeert Iris toch haar broer te bereiken door brieven te schrijven. Echter komen deze door een magische connectie bij Roman terecht. Hij weet direct dat het Iris is, zij heeft niet door wie er reageert op de brieven. Dat het Forest niet is weet ze wel.
Door de brieven bloeit er een mooie connectie op. 
Ondertussen wordt de oorlog steeds heftiger en besluit Iris om naar het front te vertrekken. Ze wil schrijven wat daar gebeurt en ondertussen Forest zien te vinden, maar de oorlog komt sneller dichterbij dan verwacht. Is ze op tijd om Forest te vinden? En hoe zit het met Roman?

De schrijfstijl:

Het verhaal is verdeeld in drie delen. We beginnen bij de post door de kleerkast. Hier begint de connectie van de brieven. In het tweede deel zit ze in Hoog Avalon, een plaats dat nog veilig is maar dichtbij het front. In het derde en laatste deel vertrekt ze naar het front. 

De hoofdstukken zijn wat aan de lange kant, maar door de fijne, vlotte en levendige schrijfstijl ben je er zo doorheen.  De brieven in het verhaal geven het net een extra toevoeging waardoor je goed in het verhaal komt en Roman en Iris beter leert kennen. 
Rebecca weet de omgeving beeldend neer te zetten, wat ervoor zorgt dat dit een boek is waar je echt in duikt. 
Het bevat zowel romance, als spanning en fantasy elementen, dus saai is het absoluut niet. Als je er eenmaal aan begint, gaat het lastig worden om dit verhaal weer neer te leggen.

De personages:

We maken voornamelijk kennis met Iris en Roman. In het begin kunnen ze elkaar niet luchten en zijn ze echte rivalen omdat ze voor dezelfde functie gaan. Gedurende het verhaal groeien ze steeds meer naar elkaar toe. Hoewel Iris niet weet dan Roman achter de brieven zit, merk je dat ze ook in het dagelijkse leven ook wat meer naar elkaar toe trekken. Een echte enemies to lovers dus!
Beiden hebben ze genoeg meegemaakt en dat vertellen ze elkaar in de brieven. Hierdoor krijg je echt het idee dat je ze goed leert kennen en mee kunt leven. 

Forest leren we in dit deel niet zo goed kennen. Hij zit immers aan het front. Wel leren we Attie kennen, een collega van Iris die ook op weg is naar Hoog Avalon om te schrijven over de oorlog. En ook Marisol leren we kennen. Zij bied onderdak aan beide meisjes en haar vrouw is ook naar het front. 
Het was hartverwarmend om te lezen hoe iedereen om elkaar denkt en hoe ze voor elkaar klaarstaan.

Letters of Enchantment:

Hemelse Rivalen is het eerste deel in deze reeks en ik kan dan ook niet wachten tot het tweede deel verschijnt. Zoals ik hierboven al zei bevat het een beetje van alles, wat ervoor zorgt dat het geen moment saai is. Wel moet ik je waarschuwen dat dit deel met een open einde eindigt en ik nog niet gelezen heb wanneer het tweede deel, in het Nederlands, verschijnt. Zelf hoop ik dat we niet al te lang meer hoeven te wachten zodat we weer terug kunnen naar Iris en Roman. Hij verdiend dan ook absoluut 4,5 ster.

Quote:

‘Ik wil later als ik oud ben niet tot de conclusie komen dat ik niet alles uit het leven heb gehaald wat erin zit.’

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Limbaverse – W.L. Moleka

Will-Limba Moleka heeft een roeping om jongeren aan het lezen te krijgen. Met zijn organisaties Limba CommV en Read & Relax vzw zet hij zich dagelijks in voor het bevorderen van leesmotivatie. Hij wil zichtbaarheid van literatuur vergroten en een platform bieden aan toekomstige lezers, schrijvers en illustratoren. Limbaverse is zijn debuut.

Waarover gaat Limbaverse?

In Limbaverse maken we kennis met Limba, een vijftienjarige jongen die zich tijdens de zomervakantie enorm verveelt. Hij spendeert zijn dagen liggend op bed, gamend en nietsdoend. Om hem uit zijn routine te halen, stuurt zijn moeder hem op een dag met een eindeloze boodschappenlijst naar de supermarkt. Onderweg ontmoet hij Chris, een jongen die zich door zijn liefde voor boeken nooit lijkt te vervelen.

Chris weet Limba over te halen om een bezoek te brengen aan de bibliotheek, voor Limba de meest saaie plek op aarde. Wat hij echter niet beseft, is dat deze bibliotheek de poort vormt naar het grootste avontuur van zijn leven. Samen met Chris belandt Limba in de magische wereld van Fantasia, waar ze de taak krijgen om de koning te redden uit de greep van de kwaadaardige boekenbaron Gulon.

Wat vond ik er van?

Limbaverse is een origineel verhaal dat de lezer meeneemt op een fantasierijke reis vol avontuur en verwondering. Dit jeugdige boek verkent op speelse wijze de kracht van verhalen en de magie van boeken. Vanaf de eerste pagina word je onmiddellijk het verhaal ingezogen. Toch moet ik opmerken dat de ontmoeting tussen Limba en Chris enigszins geforceerd aanvoelde. Hun dialoog kwam onnatuurlijk over, alsof er iets ontbrak aan de geloofwaardigheid ervan. Vooral Chris’ liefde voor lezen leek soms wat kunstmatig; de uitlatingen die hij doet over leesplezier komen niet overeen met hoe een jongen van zijn leeftijd doorgaans zou spreken, naar mijn gevoel. Ik begrijp echter de keuze van Will-Limba om de taal toegankelijk te houden, aangezien het boek gericht is op een publiek dat misschien niet vanzelfsprekend de weg naar literatuur vindt.

Het boek bevat ook illustraties die de leeservaring verlevendigen en het geheel luchtiger maken. Deze tekeningen sluiten perfect aan bij de verhaallijn en zijn bovendien door de auteur zelf getekend, wat een persoonlijke toets toevoegt. Daarnaast wemelt het verhaal van verwijzingen naar andere boeken, manga’s en games, wat het een echt popcultuuravontuur maakt. Achterin het boek is zelfs een handige lijst opgenomen met deze referenties. Het snelle tempo en de vloeiende overgang tussen scènes zorgen ervoor dat je geboeid blijft van begin tot eind.

Limbaverse is een fantasierijk en levendig boek dat vooral tieners zal aanspreken, in het bijzonder liefhebbers van gaming en popcultuur. Het biedt een frisse kijk op lezen en brengt een unieke verhaallijn. De boodschap van het boek is helder: er is voor iedereen een passend boek, zelfs als je dat in eerste instantie niet denkt. Al met al geef ik het boek drieënhalve ster.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Polaris – Hanne Eerdekens

Polaris - Hanne Eerdekens

Na het debuut van Hanne Eerdekens te hebben gelezen, wist ik dat sowieso ook haar volgende boek wilde lezen. Haar debuut: Met jou is het anders, gaf mij heerlijke Heartstopper vibes en wist ook enkele lastige themas op een goede wijze te behandelen. Ik vertrouwde er daardoor op dat haar tweede boek, met als hoofdthema rouw, ook zorgvuldig en sterk geschreven zou zijn.

Waarover gaat het boek?

Noël was klaar voor een nieuwe start aan de universiteit. Weg van huis, naar een nieuwe, progressievere stad, waar ze op zoek kon gaan naar wie ze echt is, wat ze echt wil, en hoe dat nu zit met die verwarrende seksualiteit van haar. Maar dan verliest haar beste vriendin Celia de strijd tegen kanker en vallen Noëls plannen in duigen. Haar leven verliest de kleur die Celia bracht, en de toekomst is toch wel eng nu Noël ze alleen tegemoet gaat. Maar Celia, die al langer wist dat ze Noël zou moeten achterlaten, heeft voorzorgen genomen. Met een zelfgemaakte adventskalender probeert ze van tussen de sterren Noël terug op het juiste pad te krijgen. Maar is Noël er wel klaar voor om haar verlies een plaats te geven, haar seksualiteit onder ogen te komen én terug contact te zoeken met dat meisje van Vinyl dat al meer dan een jaar door haar hoofd spookt?

Thema’s en schrijfstijl

De dood en rouw zijn moeilijke onderwerpen om over te schrijven. Om ze dan ook nog eens zo zorgvuldig en diepgaand weg te zetten zoals Hanne hier heeft gedaan toont wat voor een geweldige schrijfster zij is. De reis van de hoofdpersoon, Noël, is realistisch omschreven met kleine stappen vooruit en soms een stap of val terug. Het inzetten van opdrachten en brieven vanuit Celia zorgt voor een originele invalshoek op het verwerken van rouw. Hiernaast laat dit lezers zien hoe je kunt werken aan het weer opbouwen van positieve lagen in je leven. 

Ook het thema rondom de seksualiteit van Noël is vanuit een interessante invalshoek beschreven. Ik heb nog niet veel boeken (lees geen) gelezen die zo duidelijk neerzetten wat geïnternaliseerde homohaat inhoud en wat de impact hiervan is voor mensen binnen de queer community. Dit vond ik dus ook echt weer een krachtig stuk van dit boek.

Het gedicht in het midden van het verhaal, maar ook de poetische schrijfstijl op andere momenten voegt een nog diepere laag toe aan het verhaal. Dit zorgt ervoor dat het verhaal je nog meer raakt als lezer. 

Personages

Ik vind het knap dat we zowel Noël als Celia ontzettend goed leren kennen, ondanks dat Celia geen fysiek deel meer uitmaakt van het verhaal. De meeste bijpersonen werden op de juiste momenten uitgebreider beschreven en levendiger gemaakt. Uiteraard is dit niet altijd mogelijk voor alle bijpersonen, maar als ik dan toch één mini minpuntje mag benoemen dan zou dit het zijn. Ik had graag van Malik (een jongen uit de nieuwe vriendengroep van Noël) ook nog wat meer achtergrond en info gehad. Zeker omdat hij toch ook een belangrijke rol in de zoektocht van Noël naar haar seksualiteit speelt. 

Eindoordeel

Polaris is een ongelofelijk mooi, krachtig en hoopvol boek dat ik aan iedereen zou aanraden! Niet alleen mensen die iemand zijn verloren zullen zich in dit verhaal herkennen. Ook mensen die eenzaamheid ervaren of mensen die worstelen met hun seksualiteit kunnen hoop en kracht uit dit verhaal halen. Mocht je benieuwd zijn geworden naar deze schrijfster, maar het onderwerp van dit boek wat te zwaar vinden, dan kan ik je ook met volle overtuiging haar debuut aanraden: Met jou is het anders.

Geplaatst op door — Geef een reactie

Recensie: Moordnacht – Cis Meijer

Cis Meijer, een veelgeprezen auteur binnen de Politie-niet-betreden serie van uitgeverij De Fontein, heeft met haar werk een stevige plek veroverd in het jeugdliteratuurgenre. Ze wist zelfs de Jonge Jury-prijs in de wacht te slepen met haar boek Game on. Haar thrillers, vaak doordrenkt van spanning en mysterie, lezen als een sneltrein en zijn specifiek gericht op jongeren.

Waarover gaat Moordnacht?

Moordnacht telt 167 pagina’s, een relatief beknopte omvang die het boek aantrekkelijk maakt voor jonge lezers. Deze compacte vorm draagt bij aan de toegankelijkheid van het verhaal, terwijl de spanning onverminderd hoog blijft.

Waar veel van Meijers eerdere verhalen zich afspelen in de omgeving van een middelbare school, wijkt Moordnacht af door zich te centreren rond de wereld van de filmindustrie en de competitieve strijd om een hoofdrol. Deze verschuiving geeft het verhaal een frisse invalshoek, hoewel Meijers kenmerkende betrokkenheid bij het leven van jongeren onmiskenbaar blijft.

Het verhaal ontvouwt zich voornamelijk vanuit het perspectief van Kess. In dit boek krijgt de lezer vrijwel uitsluitend toegang tot Kess’ gedachten, met af en toe een onderbreking door een hoofdstuk uit het oogpunt van Olivia. Zoals in veel van haar boeken, laat Meijer echter ook hier weer korte fragmenten zien van de gedachtenwereld van de dader, wat bijdraagt aan het onderhuidse gevoel van onheil dat door het verhaal sluimert.

Kess en haar beste vriend Ravi hebben de laatste auditieronde voor een filmrol bereikt. Dit is hun grote kans om door te breken in de filmwereld!

Maar al snel verandert hun droom in een nachtmerrie. Kess stuit op een creepy TikTok-filmpje waarin Sara, een beroemdheid en voormalig beste vriendin van Kess, centraal staat. Op de eerste opnamedag blijkt Sara spoorloos verdwenen, wat bij Kess een angstig voorgevoel oproept. Als Kess Sara’s huis bezoekt, ontvangt ze een dreigende boodschap… De video haalt bovendien een diep weggestopt trauma naar boven. Heeft Sara’s mysterieuze verdwijning verband met het geheim dat Kess al die tijd heeft verzwegen?

Vastbesloten om haar vriendin terug te vinden, stort Kess zich op een eenzame en gevaarlijke zoektocht, maar al gauw blijkt dat de waarheid gevaarlijker is dan ze ooit had gedacht…

Is Moordnacht de moeite?

Moordnacht is een kort verhaal dat je in een mum van tijd doorleest. De beknopte hoofdstukken en de opbouwende spanning zorgen ervoor dat je onwillekeurig verder wilt lezen om te ontdekken wat er precies aan de hand is.

De personages hadden voor mijn gevoel echter iets meer diepgang mogen hebben. Als lezer word je als het ware in het verhaal geworpen, zonder dat er veel context wordt gegeven over de vriendschap tussen Sara en Kess. Het blijft onduidelijk wat hun relatie in het verleden precies inhield en wat de oorzaak van hun veranderingen is. Ook word je abrupt in de audities geplaatst, zonder voorafgaand inzicht in de betekenis van deze film, wat het verhaal minder toegankelijk maakt.

Daarnaast vond ik de ontknoping wat gehaast. Er wordt weinig uitleg gegeven, waardoor de onthulling van de dader voor mij als een verrassing kwam, maar tegelijkertijd ook wat onbevredigend aanvoelde.

Al met al biedt dit verhaal de nodige spanning die je van een politie-niet-betreden-thriller verwacht. De korte hoofdstukken en de vlotte pen van Cis Meijer zorgen ervoor dat je snel door het verhaal heen raast. Voor mij is het 2,5 sterren waard; het is niet haar beste werk, maar het kan toch vermaken als een snelle leestip voor tussendoor.