Smaragdgroen houd je op het puntje van je stoel!

Eindelijk is de ontknoping er! Hoewel we allemaal naar dit boek uitkeken, hoopten we tegelijkertijd ook dat het nooit zou uitkomen zodat de Edelsteentrilogie niet werd afgesloten. Smaragdgroen is dé ontknoping van alle raadsels waar Kerstin Gier ons mee liet zitten. Hoe zit het nu met Gideon? Is het echt mogelijk dat hij zijn verliefdheid op Gwendolyn enkel gespeeld heeft om haar in opdracht van de graaf te manipuleren? Welke papieren heeft hij van Paul gekregen? Wat is de waarheid achter de verdwijning van Paul en Lucy? En wat ligt er in Gwendolyns huis verborgen? Uiteindelijk moet Gwendolyn de confrontatie met de graaf van Saint Germain aangaan. Om achter zijn geheimen te komen en om hem te kunnen verslaan zal ze de hulp van al haar vrienden nodig hebben: Leslie, Xemerius, Lucas, Raphael en ja, ook Gideon.

Saffierblauw en Smaragdgroen lopen in elkaar over
Wanneer je Smaragdgroen begint te lezen, heb je het gevoel dat Saffierblauw direct doorloopt. De drie boeken in de trilogie volgen elkaar nauw op. Het is aangenaam dat er geen grote pauzes tussen de verhalen in zitten. Dan heb je geen ellenlange beschrijvingen nodig om het verhaal weer helemaal te kunnen volgen. Vanaf het eerste woord weet Kerstin Gier je mee (terug) te slepen in het verhaal. Dat doet ze met een geniale proloog, zodat je meer te weten komt over Paul en Lucy, maar die tegelijkertijd meer vragen oproept.

De ene ontknoping na de andere
Zowel Robijnrood als Saffierblauw hebben heel wat vragen opgeroepen. In Smaragdgroen wordt elk mysterie opgelost. Kerstin Gier bezit het vermogen om je genoeg informatie te verschaffen zodat je op eigen houtje kunt gissen. Maar de uitkomsten zijn zo geniaal dat je er toch niet zelf op kan komen. Ze blaast je gewoon omver! Alle mysteries zouden moeten uitkomen op het bal met de graaf van Saint Germain. Maar dat wil helemaal niet zeggen dat het verhaal daar eindigt! Het bal is een van mijn favoriete passages waarin je in sneltempo van de ene naar de andere gebeurtenis reist, en toch is het slechts het begin. Je houdt het bijna niet voor mogelijk, maar keer op keer weet Kerstin Gier je opnieuw te verrassen. Op elke bladzijde vind je een nieuwe onthulling die je nooit zou verwachten. Maar ik verklap niets! Kerstin Gier verdient een medaille voor de prachtige bovennatuurlijke wereld die ze geschapen heeft. Elk detail is perfect uitgewerkt, om nog maar te zwijgen over het verrassende plot.

Achtbaan van emoties
Smaragdgroen neemt je mee in een achtbaan van emoties. Wees gewaarschuwd: Kerstin Gier roept heuse stemmingswisselingen bij je op. Gwendolyns grappige manier van vertellen en de hilarische personages zorgen dat je om de haverklap dubbel ligt van het lachen. Maar die vrolijke tranen slaan vlug om in tranen van verdriet. Gwendolyn krijgt het namelijk niet gemakkelijk en er staan haar een paar hartverscheurende gebeurtenissen over haar geboorte te wachten. De volgende bladzijde zit je dan weer hardop te vloeken om de acties van bepaalde personages. En niet te vergeten: Kerstin Gier houdt je 472 bladzijden op het puntje van je stoel van spanning!

Je hoeft alleen maar de kaft te bekijken en je wordt smoorverliefd op Smaragdgroen. Maar als je het boek eenmaal openslaat, kom je terecht in een wereld vol magie en in een van de beste ontknopingen die je ooit zal lezen. Kerstin Gier onthult de ene schokkende waarheid na de andere, en je zult je rot schrikken wanneer je te weten komt wie de graaf van Saint Germain eigenlijk is! Daarbij creëert ze de perfecte mix van humor, spanning, magie en liefde. Daarom geef ik Smaragdgroen vijf WELVERDIENDE sterren. Maar om te weten wat er nou allemaal precies gebeurt, zul je je toch helemaal zelf moeten laten verrassen (: