Emma kon haar geluk niet op toen ze werd aangenomen op Dunbridge Academy, een exclusieve kostschool vlak bij de Schotse hoofdstad Edinburgh. Tussen deze eeuwenoude muren hebben haar ouders elkaar ooit ontmoet, en nu hoopt Emma er antwoord te vinden op de vraag waarom haar vader jaren geleden spoorloos uit haar leven is verdwenen. Daarbij kan ze geen afleiding gebruiken, maar het verraderlijke Dunbridge blijkt twee gezichten te hebben. Overdag zitten alle studenten diep over hun in leer gebonden boeken gebogen, maar tijdens de geheime middernachtsfeesten en nachtelijke uitstapjes door de oude gangen komt een andere kant van de academie naar boven. Een kant waar intrige en macht de boventoon voeren, en waar klassenoudste Henry de scepter zwaait. Kan Emma het hoofd koel houden in deze slangenkuil?
Als er over “dark academia” gesproken wordt dan kan je zeker zijn dat ik zal meeluisteren. De stroom aan “aesthetics” die we tegenwoordig zien op sociale media ontleent zich perfect aan de vorming en exploratie van iemands eigen identiteit. De dark academia aesthetic is er een die het schoolleven romantiseert, het maken van huiswerk, het naar de les gaan, maar vooral het idee van kostscholen, uniformen, oude bibliotheken, lezen bij kaarslicht, het lezen van oude klassiekers, het gebruik van slagzinnen zoals “as the poets say” en dergelijke. Meer uitgeverijen marketen boeken die binnen aspecten van deze esthetiek past als “dark academia must-reads”. Uitgeverij Boekerij is zeer frappant in het goed marketen van hun boeken, zeker met hun absoluut waanzinnig mooie speciale edities die ze non-stop uitbrengen. Boekerij is echt the gift that keeps on giving met alle boeken die ze maar blijven ontwerpen. Om deze twee argumenten te linken, review ik dan ook graag het nieuwste dark academia boek dat Boekerij me heeft gestuurd, namelijk, Dunbridge Academy 1, Middernachtsfeest van Sarah Sprinz.
Verhaal
Er lijkt een stroom te komen aan Duitse auteurs die verhalen schrijven binnen de setting van Britse kost-/uniformscholen. Al eerder las ik Maxton Hall College van Mona Kasten dat zich afspeelt in de fictionele, titulaire uniformschool in Engeland, nu verplaatsen we ons echter naar de laaglanden van Schotland waar onze nieuwe titulaire kostschool, Dunbridge Academy, zich bevindt. Emma Wiley is een Duitse studente die voor een jaar aan Dunbridge Academy gaat studeren en zo haar ouders in de voetstappen treedt. Natuurlijk gaat zo’n uitwisseling niet van een leien dakje en gebeuren en schuilen er achter alle hoeken dramatische wendingen die onmisbaar zijn in zulke narratieven.
Schrijfstijl
Sprinz schrijft heel erg vlot en duidelijk, wat ook maakt dat je met veel gemak bij de les van het verhaal kan blijven. Soms merkte ik wel dat situaties nogal snel van de hak op de tak konden springen en dat de pacing van het verhaal soms net iéts te snel was, wat voor mij aan de geloofwaardigheid van sommige relaties in het boek onderdeed, wat spijtig was. Ik ben er zeker van als Sprinz net iets meer haar tijd had genomen met sommige relaties te laten ontplooien, dat de geloofwaardigheid net iets sterker was. Ik wil graag geloven dat Dunbridge Academy een heel vriendelijke school is en dat iedereen als familie is, maar realiteits-gewijs gingen sommige relaties net iets te snel voor mij om te denken, “Aha, dit voelt net echt!” Maar dit is een heel subjectieve mening, want ik ben persoonlijk net iets meer voor slow-burn romance. Dus als je meer een lezer bent die fan is van verhalen waarbij de actie niet te lang op zich laat wachten, dan voldoet dit verhaal zeker aan die verwachtingen.
Personages
Hoofdpersonage Emma, als ik eerlijk mag zijn, was niet mijn favoriet. Ik vond haar soms een beetje dramatisch en een pick-me-girl. Een klassiek gevalletje van het typische-protagonisten-syndroom met een paar hints van een Mary Sue te zijn. Henry, echter, bless him, is een golden-retriever boyfriend en ik ben dol op hem. Alleen kan hij soms zijn overdramatische momentjes ook wel heel goed invullen, en zijn relatie met Emma sterkt dit alleen maar aan. Ik denk persoonlijk dat Henry veel sterker op zichzelf zou staan dan met Emma.
Setting
Vijf sterren voor setting. Je moest alleen maar zeggen “Schotland” en ik was al verkocht, wat ook de grootste reden is waarom ik dit boek zo graag wilde lezen. Ik ben een Schotland fanaat en ga maar al te graag op reis naar bonnie Scotland. Sprinz omschrijft de omgeving rondom Dunbridge Academy met veel liefde en je kan voelen dat zij als persoon ook heel veel liefde heeft voor dit wondermooie land.
Ervaring
Ik heb het boek op zo’n vier dagen uitgelezen en wilde telkens wel verder lezen. Ik ben persoonlijk echt grote fan van kostschool settings, omdat het gebrek aan autoriteiten van buitenaf de dingen des te spannender maakt. Zeker wanneer de leerkrachten degene zijn wier je vaak niet kan vertrouwen en degenen zijn waarvoor je moet uitkijken en zorgen dat je op tijd terug op je kamer bent voor nachtval. Dit soort spanningen had dit boek zeker wel. Ik ben zeker benieuwd naar hoe dit verhaal zich verder zal ontplooien in de komende boeken en hoop dan ook dat Boekerij deze gaat vertalen. Zeker aangezien dit boek zo succesvol was (in Duitsland) bij zijn initiële publicatie dat het meteen op nummer één stond en de vertaalrechten over heel de wereld meteen opgekocht werden. Ik kijk uit naar wat Sprinz ons nog te vertellen heeft over de geheimen van deze kostschool, daarom gaf ik dit boek drie-en-halve sterren.
