Bij uitgeverij Pelckmans verscheen gisteren De paardenjongens van Johan Ehn, de vertaling van een Zweedse Young Adult die zich deels afspeelt in de jaren ’30 in Duitsland en Tsjechoslowakije en in het heden in Zweden. ik kreeg de kans om het boek te lezen voor publicatie.
Twee tijden
Het boek wisselt tussen het heden en het verleden. Zo volgen we in het heden Anton, die aan een job in de thuiszorg begint. Hij gaat op huisbezoek bij Alexander Kovac, die de hele tijd in zijn keuken verblijft en niet communiceert. Na een tijdje vindt hij toch een manier om met hem te communiceren. Via foto’s en brieven komt hij steeds meer te weten over wat de man allemaal heeft meegemaakt in het verleden en ontrafelt zo de waarheid.
In het verleden, in de jaren ’30, lezen we hoe twee jongens hun weg vinden naar een circus. Daar vinden ze de weg naar elkaar, maar na een tijdje verliezen ze daar hun plaats en moeten ze op zoek naar een nieuwe thuis. Die vinden ze in Berlijn, tot daar de nazi’s aan de macht komen die de wereld op hun kop zetten.
Een langzame opbouw
Het duurde even voor ik helemaal in dit boek zat. Hier en daar vond ik het wat te langdradig waardoor er te weinig vaart in het verhaal zat en er te weinig antwoorden op mijn vragen kwamen. In het begin vond ik het ook lastig om een connectie te voelen met de personages. Dat veranderde wel naar gelang het verhaal verder ging. Ik werd steeds meer betrokken bij de band tussen de twee jonge circusartiesten, de communicatie van de oude man en de linken tussen het heden en het verleden. Daardoor wilde ik toch steeds verder blijven lezen. De plottwist op het einde van het verhaal had ik niet zien aankomen maar beantwoordde wel veel vragen.
Thema’s bespreekbaar maken
Dit boek is lang niet het enige dat zich afspeelt rond de tijd van de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog, maar toch weet dit boek een nieuwe dimensie en kijk te geven. Zo komt aan bod hoe nazi’s omgingen met homo’s en lesbiennes. Op die manier zet het boek je aan tot nadenken over een vaak onbelichte kant van de Holocaust.
Een boek dat wat tijd vraagt, maar het zeker waard is om door te zetten
De paardenjongens is een boek waar je wat tijd voor moet investeren om er helemaal in te zetten, maar eenmaal je daarin zit laat het verhaal je niet meer los. Daarnaast belicht het ook een thema dat weinig besproken wordt wanneer we het hebben over de Holocaust. Vandaar geef ik het boek dan ook vier sterren.
