Natasja Storm ken je misschien wel van haar ‘My awesome reading journal”, maar pasgeleden kwam ook haar schrijversdebuut uit; Duister Licht! Of dit fantasy-verhaal wat voor je is? Dat lees je hieronder!
Het verhaal
Ariel Dawn is de enige overlevende van een ernstig auto-ongeluk. Een ongeluk waarbij zowel haar moeder als haar beste vriend overlijdt. Wanneer ze in ene in contact komt met haar vader, die in Rome woont, besluit ze om tijdelijk bij hem te gaan wonen. Ze doet haar best haar leven weer op te pakken, maar het ongeluk blijft haar achtervolgen. Ook in haar nachtmerries, waarbij dan ook telkens een mysterieuze jongen opduikt.
Wanneer ze overdag de aantrekkelijke Luc D’Arcy ontmoet, die sprekend op de jongen uit haar dromen lijkt, is ze vastbesloten erachter te komen wie hij is. Niet wetende dat ze daarmee haar eigen leven en dat van de mensen om haar heen in gevaar brengt.
Vormgeving
Duister Licht is echt een plaatje om te zien. De sierlijke letters, de kleurcontrasten en de sprayed edges; alleen daarom al wil je het boek een plekje geven in je boekenkast. En ook aan de binnenkant is echt aandacht besteed, qua afwerking, sierletters en lettertype! Maar is de inhoud net zo mooi?
Slow Burn
Het verhaal van Duister Licht begint op full speed; als lezer beleef je het auto-ongeluk van Ariel en alle vraagtekens die er daarna overblijven heel intens. Want hoe heeft zij dit ongeluk kunnen overleven, zonder enig krasje en blauwe plek? Dat maakt dat je gelijk verder wil lezen en de geheimen wilt ontrafelen.
Dat duurt alleen wel even; het is met recht een slow burn. Beetje bij beetje geeft de schrijfster iets van het verhaal weer, deelt ze kleine puzzelstukjes van het geheim en ontrafelt de relatie tussen Ariel en Luc zich. Zeker in het middenstuk van het boek wordt de tijd genomen door de schrijfster. Is dat erg? Niet per se, maar haalde er soms voor mij wel een beetje tempo uit. Dat wordt overigens het laatste deel van het boek anders, wanneer de gebeurtenissen zich sneller opvolgen en het serieus nog spannend wordt ook!
Leuke sidenote; Duister Licht staat boordevol weetjes over Rome; voor zowel de kenner als niet-kenner leuk!
Emoties
Wat Ariel allemaal heeft mee moeten maken is niet niks en ze probeert zich daar dapper door heen te slaan. De emoties die zij daarbij voelde, voelde ik als lezer helaas niet altijd. Misschien te verklaren omdat Duister Licht vanuit de ‘ik-vorm’ is geschreven. Maar op sommige momenten, zeker de stukken over rouw en verdriet, voelde ik die emotie wat minder en vond ik Ariel misschien juist wat te nuchter/stoicijns.
Wat wel weer mooi weergegeven was is haar daadkracht en doorzettingsvermogen om de geheimen tot op de bodem uit te zoeken; best wel badass!
Conclusie
Een heel mooi debuut; van mij krijgt Duister Licht 4 sterren! Ben jij een romantasy lezer? Dan is dit er zeker een die je aan zal spreken!
