Hoewel ze al aardig wat boeken op haar naam heeft staan, was Sarah Rees Brennan voor mij een onbekende auteur. Maar met een bookcover die gelijk opvalt en een achterflap die heeft interessant klinkt; was ik erg benieuwd om met haar kennis te maken!
Wàt een plaatje!
Dat uitgevers de laatste jaren heel veel tijd steken in de vormgeving van boeken is geen geheim; steeds meer boeken hebben prachtige covers, sprayed edges en kleine versieringen bij de hoofdstukken. Ideaal voor bovercoverlovers als ikzelf. En Lang leve het kwaad is haast next level mooi. De subtiele glimmende details op de cover en het rozenpatroon op de snede; alleen al voor het plaatje wil je hem in je boekenkast hebben! Maar is de inhoud van Lang leve het kwaad net zo mooi?
Een origineel plot
Als je de flaptekst van Lang leve het kwaad leest, word je gelijk getriggerd door de originaliteit. Wat boekenwurm Rae heeft altijd een zwak gehad voor de slechteriken in de verhalen. Die tot het uiterste gaan om hun doel te bereiken en bovendien slim en aantrekkelijk zijn.
Maar Rae is ook doodziek en gebonden aan het ziekenhuis. Tot ze het onwaarschijnlijke aanbod krijgt om haar favoriete boek in te stappen en daar de magie te vinden om zichzelf te genezen. Maar eenmaal in het boek beland is ze niet de held, maar de slechterik. En bovendien gaat het verhaal anders dan ze zich herinnert.
Klinkt goed toch?
Soms wat te chaotisch…
Hoewel het plot me intrigeerde, las Lang leve het kwaad voor mij helaas niet zo vlot. Ik denk dat het komt doordat het verhaal op momenten chaotisch aanvoelde. Daardoor kon ik moeilijk uit elkaar houden wie nu wie was en had ik het idee dat een personage meerdere benamingen hadden. Gedurende het boek kwam ik er wel in en de actiescènes grepen me dan wel weer! Omdat ik toch benieuwd was naar het einde, bleef ik doorlezen…
De schrijfstijl is beeldend en de personages goed uitgewerkt. Ook de tegenstellingen tussen goed en kwaad vond ik mooi weergegeven; hoe gaat Rae daar haar weg in vinden? Ook de wijze waarop haar ziekte wordt verwoord; eerlijk, rauw maar nergens te zwaar is benoemswaardig. Zeker als je weet dat de schrijfster het boek schreef terwijl ze zelf kanker had.
Conclusie
Voor mij heeft dit Lang leve het kwaad niet helemaal waargemaakt wat ik gehoopt had toen ik de achterflap las. Maar na de eerste helft kwam ik er meer in en heeft het me toch wel goede leesuren gebracht en krijgt hij 3 sterren.
Als jij toe bent aan een origineel verhaal, waarin de slechterik de hoofdrol heeft èn tegen een beetje chaos in een verhaal kan; dan moet je dit verhaal (met ook lovende woorden op Goodreads) zeker gaan lezen! Have fun!
