HP heeft iets gedaan, iets wat hij niemand kan vertellen. Wat hij niemand dúrft te vertellen. Het feestje is inmiddels al weer enkele maanden geleden, maar de spijt en wroeging wegen hem steeds zwaarder. Intussen ligt zijn oma na een beroerte in een verpleegtehuis en lijkt het erop dat zijn beste vriend André eindelijk tegen zijn gewelddadige vader in opstand komt. Durft HP voor zijn misdaad uit te komen? Wat doe je na het feest?
Door de ogen van de dader
Na het feest van de Noorse Hans Petter Laberg is geschreven vanuit het (ik)-perspectief van de dader. Dat maakt dit boek toch een uitzondering. In veel YA-boeken spelen daders een belangrijke rol, maar ze zijn zelden uitsluitend hoofdpersoon. Al lijkt hier wel verandering in te komen, getuige ook het pas verschenen indringende Zwaan van Gideon Samson. Dat Laberg hiervoor heeft gekozen is mijn inziens gedurfd en goed.
Sympathie
Want je krijgt onherroepelijk sympathie voor HP. Je leest over zijn familie, zijn ouders en twee broertjes, over de toch wat moeizame relatie die hij met hen heeft. Je ziet hoe gehecht hij was aan zijn grootmoeder, die er plotseling niet meer is. Je leeft met hem mee en samen, van dag tot dag. Hij hangt met zijn vrienden in het winkelcentrum rond en zoekt steeds weer zijn ex Katja op. Vooral HP’s vriendschap met André is mooi beschreven.
Voorspelbaar?
Na het feest leest als een psychologische thriller en de ontknoping laat dus tot op de laatste pagina op zich wachten. Voor mij kwam die ontknoping niet als een verrassing. Is dat erg? Aan de ene kant wel, omdat het boek zo duidelijk is opgebouwd als een thriller, worden er telkens tipjes van de sluier opgelicht en dan is het niet leuk als je weet wat er komen gaat. Aan de andere kant niet, omdat wat is gebeurd zo schokkend is, dat ook al weet je wat het is, je het uiteindelijk toch nog met verbijstering leest. Ik geef Na het feest 3 en een halve ster.
Het is een leuk boek en ik raad het vooral aan en je moet het sws lezen XD;-)