De verschijning van De IJzerprins kwam voor mij als een blije verrassing, maar heeft ook een treurig randje; dit is namelijk het laatste deel uit de serie The Iron Fae. Er is echter één grote bijzonderheid aan dit laatste deel; het is niet geschreven vanuit het perspectief van Meghan, maar vanuit Ash. Het boek is dan ook door de auteur opgedragen aan Team Ash.
Het vierde deel, De IJzerkoningin, eindigde ermee dat Meghan de valse koning versloeg en zelf de taak van IJzerkoningin op zich nam. Ash, de Winterprins, is echter allergisch voor ijzer en zou nooit in haar rijk kunnen resideren zonder ziek te worden en te sterven. Dit wetende, gebruikte Meghan zijn ware naam om hem weg te sturen, zodat hij ten minste veilig zal zijn. De prins zwoer daarop dat hij een manier zou vinden om bij haar te zijn. En die manier heeft hij nu gevonden. In dit laatste deel reist hij naar het Einde van de Wereld, om daar in het Slot van Beproeving zijn ziel te verdienen, zodat hij als mens terug kan keren naar Meghan. De reis daar naartoe is echter lang en vol gevaren. Gelukkig is hij niet alleen; hij wordt op zijn reis vergezeld door onze oude bekenden Puck en Grimalkin evenals twee nieuwere gezichten.
In de huid van Ash
Tijdens de eerste drie boeken hebben we steeds gelezen vanuit het perspectief van Meghan en ik vond het dan ook een aangename verrassing om nu eens in de huid te kruipen van mijn favoriete Winterprins. Gezien de veranderingen die zijn karakter gedurende de serie heeft meegemaakt, vind ik hem een bijzonder interessant personage. Ik moet toegeven dat ik tijdens het lezen van dit laatste deel ook dingen van Ash ontdekte die ik misschien stiekem wel bij zijn verleden vindt passen, maar die me desalniettemin een beetje choqueerden. Dat maakt de ontwikkeling die zijn karakter heeft doorgemaakt tijdens de serie overigens alleen maar interessanter.
Het Slot van Beproeving
Wat ik erg mooi vond in dit boek zijn de drie beproevingen die Ash moet afleggen om zijn ziel te verkrijgen. Aangezien Meghan, Ash en Puck in de eerste drie boeken al zoveel wilde en gevaarlijke avonturen hebben beleefd, vroeg ik me af welke beproevingen Ash dan wel zou moeten ondergaan. Hallo, het gaat hier immers om een ziel! Die geven ze niet zomaar weg met de cornflakes, leek mij. En wat kon nóg gevaarlijker zijn dan wat ze al hadden meegemaakt? Gezien de heftige actiescènes in de boeken, lag de verwachting dan ook in die richting. Ik was aangenaam verrast door de wending die Julie Kagawa nam met betrekking tot dit deel van het verhaal. Alleen bij de laatste beproeving werd ik een beetje onzeker welke wending het verhaal zou nemen. Het duurde even voor ik dat gevoel naderhand van me af kon schudden. Maar de Epiloog…. Tja. Daar zal ik niets over verklappen.
Mooi opgelost
Ondanks dat Meghan in dit verhaal niet tot het reisgezelschap behoort, komt ze af en toe toch voor in het verhaal. Hetzij in dromen, dagdromen of visioenen. Dit vond ik mooi gevonden van Julie Kagawa. Op deze manier heeft Meghan toch nog een rolletje in dit boek, zonder afbreuk te doen aan de verhaallijn door haar op een geforceerde manier toe te voegen aan het reisgezelschap.
Opnieuw een prachtig staaltje schrijfkunst van Kagawa. Het feit dat dit het laatste deel is in de serie The Iron Fae, wil echter niet zeggen dat we volledig afscheid nemen van Nimmernimmer. De schrijfster is namelijk aan een nieuwe serie begonnen; een soort spin-off. Meghan’s halfbroertje Ethan speelt hierin de hoofdrol en de serie heet in het Engels ‘The Call of the Forgotten’. Het eerste deel is The Lost Prince. Hopelijk komt ook deze nieuwe serie snel naar Nederland. De IJzerprins van Julie Kagawa heeft mijn hart laten smelten. Ik geef hem vier sterren.
2 gedachten over “Mijn hart is gesmolten voor de ijzige IJzerprins”
Harlequin Holland weet nog niet zeker of ze ‘The Call of the Forgotten’ ook in het Nederlands gaan uitgeven, maar ze denken van wel aangezien ‘The Iron Fey’ zo goed in de smaak was gevallen. Duimen dus! 🙂
Neee is dit het laatste deel!!!