Geplaatst op Geef een reactie

Tuesday Tunes: Simple Minds – Don’t You (Forget About Me)

Deze keer gaan we eens een heel andere kant uit met de Tuesday Tunes. In plaats van de soundtracks te beluisteren van de aankomende verfilmingen van onze favoriete Young Adults waarmee de wereld overspoeld wordt, gaan we even terug in de tijd, naar de 80’s.We laten de bekendste muzikanten van het moment achter ons liggen en gaan helemaal los op een echte klassieker. Wie ‘Don’t You (Forget About Me)’ van de Simple Minds niet kent, zet de track nu meteen op!! Naast een prachtig liedje is het ook zowel de intro als de outro van een ongelooflijk goede film. ‘The Breakfast Club.’

Enkele weken geleden heb ik deze klassieker pas voor het eerst gezien, dankzij Tumblr. Heel het Tumblr-universum wordt overspoeld met afbeeldingen van deze film, zodat ik steeds nieuwsgieriger werd en uiteindelijk de uitdaging aanging. En nu begrijp ik de hele gekte. Niet alleen loopt hij over van humor (huilen van het lachen, ongeveer elke vijf minuten) en goede muziek, hij leert ons ook op een simpele maar hartverwarmende manier waarheden over het leven. ‘The Breakfast Club’ gaat over vijf jongeren die een hele dag samen moeten nablijven. Ze kennen elkaar niet, zijn vijf totaal verschillende types en hebben niks met elkaar gemeen. Maar door een hele dag samen opgesloten te zitten en samen vreemde dingen uit te voeren (verboden tripjes door de schoolgangen of het roken van drugs) komen ze meer van elkaar en van zichzelf te weten. Een hilarische (echt hilarisch), hartverwarmende en vooral ontroerende film die jullie allemaal gezien moeten hebben. En bovendien een grote aanrader voor alle fans van ‘The Perks of Being A Wallflower’, al is het alleen maar om de geweldige muziek.

“We’re all pretty bizarre. Some of us are just better at hiding it, that’s all.”

“Spend a little more time trying to make something of yourself, and a little less time trying to impress people.”

“When you grow up, your heart dies.”

“Screws fall out all the time. The world’s an imperfect place.”

“Dear Mr. Vernon, we accept the fact that we had to sacrifice a whole Saturday in detention for whatever it was we did wrong. What we did *was* wrong. But we think you’re crazy to make an essay telling you who we think we are. You see us as you want to see us… In the simplest terms, in the most convenient definitions. But what we found out is that each one of us is a brain… and an athlete… and a basket case… a princess… and a criminal…

Does that answer your question?… Sincerely yours, the Breakfast Club.”

Geef een reactie