Het einde is pas het begin

Endgame is een verrassing. Het is precies zoals het boek begint; met een verbazingwekkende knal. Geschreven door James Frey en Nils Johnson-Shelton, is dit verhaal niet alleen zenuwslopend maar zit het tevens vol met breinbrekers. Waarom? Omdat ook wij, de lezers, bij het proces worden betrokken. Elk deel van de trilogie heeft een eigen puzzel en een eigen prijs, met uiteindelijk één winnaar.

Het verhaal
Twaalfduizend jaar geleden zijn ze gekomen. Ze hebben de mensheid geschapen en hebben ons regels gegeven waar wij naar moeten leven. Toen ze alles hadden wat ze wilden, verdwenen ze.  Maar niet zonder een waarschuwing achter te laten; ze komen terug. Ze komen terug voor een spel dat gespeeld zal gaan worden door twaalf bloedlijnen. Endgame is echt. De toekomst ligt open. Het komt zoals het komt. Endgame is het begin dat start bij het einde. Endgame is de puzzel van het leven.

Van elk van de twaalf bloedlijnen is één speler die Endgame zal gaan spelen. Spelers die generatie na generatie zijn getraind voor Endgame, waar hun leven voor in het teken staat. Niemand weet wanneer Endgame begint, hoe het begint, maar iedere bloedlijn is er op voorbereid. De spelers zijn jong, sterk, vriendelijk, gevaarlijk, moordlustig, slim, loyaal, calculerend, achterbaks. Ze zijn zoals wij zijn, menselijk, maar ook weer niet. Het Moment breekt aan. De overleving van de mensheid ligt in handen van één van de spelers.

Het boek Endgame begint meteen met twaalf meteorieten die op de aarde inslaan. Er zijn miljoenen doden. Het einde – nee, het begin – is verbijsterend, gewoonweg vreemd. En dit is nog niet eens het daadwerkelijke einde. Iedere speler weet wat de Opdracht is: het is tijd om te Spelen.

Aardrijkskunde
De Spelers reizen vervolgens de wereld over; van China naar Turkije, naar Dubai, Pakistan, Irak, Ethiopië en Italië. Hun tocht is zenuwslopend. Het is misleidend, bedriegend, meelijwekkend. Hun tocht is tevens ook een goede leer voor degenen die aardrijkskunde leuk vinden. Er komen plekken te boven waar je niet veel toeristen over hoort praten. Indrukwekkend is het zeker, want de schrijvers verweven historische gebouwen met fictie zodat je je echt gaat afvragen: is het waar? Klopt dit?

Bond. James Bond.
Wie zal winnen, en wie zal verliezen. De Spelers weten wat ze moeten doen om te winnen. Misschien lichtelijk cliché, omdat de vechtscènes ‘perfect’ worden uitgevoerd. Voorspelbaar, zelfs. Het verhaal is een uniek meesterwerk, met een paar opmerkingen, een paar ‘foutjes’. Ontsnappingen, gewelddadige scenes, af een toe een gedachte die in mij opkwam: ‘kan een zeventienjarige dit zelf bedenken? En een dertienjarige dan?’ Want laten we Baitsakhan nemen, een dertienjarige jongen uit Mongolië. Samen met zijn broer en tweelingbroertjes denkt hij te weten hoe je iemand moet martelen. Nou is martelen niet precies het juiste woord, omdat het meisje (ook een Speler) waarvan ze denken haar pijn te doen, al veel erger heeft meegemaakt. Maar dan nog. Een dertienjarige jongen die tot het pijnigen van mensen in staat is?

De personages deden mij soms aan James Bond denken. Je weet wel; die klassieke scènes waarin Bond de held is, waarin er spanning wordt opgebouwd, maar niet wordt uitgevoerd. Jammer, ongeloofwaardig of juist datgeen waar jij naar op zoek bent? Het karakter dat mij het meeste trok, is Sarah. Sarah is de Amerikaanse Speler waar het nooit de bedoeling van was om te Spelen. Het moest haar broer zijn, voordat die een ongeluk kreeg. Sarah is niet überslim, af en toe wel te goed in vechten, maar ze heeft niet dat té gevoel dat ik bij sommige personages had. Sarah is… aardig normaal, voor zover je de Spelers normaal kunt noemen.

Er breekt namelijk Het Moment aan, en Het Moment zal het grootste gedeelte van de wereld verwoesten. Tsja, probeer daar maar eens normaal onder te blijven.

De schrijfstijl
Soms zijn de beschrijvingen nogal grafisch, mensenlevens en diens gevoelens worden niet gespaard. Het verhaal is dan ook gruwelijk, tegelijkertijd verslavend. De schrijfstijl gaat gepaard met korte zinnen, korte doch krachtige zinnen die ervoor zorgen dat je blijft lezen. Net als je denkt dat een hoofdstuk wat begint terug te kabbelen, gebeurd er weer iets. Lees het boek dan ook niet voor je gaat slapen, want het is zo de volgende morgen.

Kraak de code
Het leuke aan deze trilogie is dat je zelf kan meespelen. Kraak de code doormiddel van cijfers, locaties, verschillende lengtematen, vreemde talen. De wedstrijd begint op 7 oktober, en eindigt op 7 oktober 2015. Doordat ik niet over alle benodigdheden van het spel beschikte, kan ik niet vertellen hoe de wedstrijd in zijn werking gaat. We zullen moeten afwachten.
Ik geef het boek vier sterren. Het is zenuwslopend, verbazingwekkend, fantasierijk, gruwelijk verslavend, echter soms gewoon ‘te’. Erg jammer, want het boek kon gemakkelijk mijn zeldzame vijf sterren krijgen.

Overige informatie:
Er is een interactieve Ingress-game ontwikkeld door Niantic Labs, een YouTube-campagne, een wereldwijde campagne met Google die bestaat uit de hele Endgame Society: boek, puzzel, game en uiteraard de prijs.

De puzzel is niet op te lossen zonder het boek te hebben gelezen.
Los het raadsel op.
Endgame is echt.
Endgame is begonnen.

Ga naar www.thisisendgame.com voor meer informatie over de wedstrijd.